14:26 / 23-11-2024
Şeyx Portuqaliyaya gedir
Bütün xəbərlər
İbrahim Yusifoğlunun şeirləri
Tarix: 14-10-2020 12:35 | Bölmə: Ədəbiyyat

       İbrahim Yusifoğlu 30.09.1954-cü ildə Naxçıvan Muxtar Respublikasının Şərur rayonunun Axura kəndində anadan olub. Naxçıvan Dövlət Universitetinin filologiya fakültəsini bitirib, 48 il təhsil sahəsində çalışıb. Hazırda AMEA-nın N. Gəncəvi adına Ədəbiyyat İnstitutunun əməkdaşıdır.
      29 adda şeirlər, poemalar, nəsr və publisist əsərlərin müəllifidir. “Qızıl Qələm” media mükafatı laureatı, Prezident mükafatçısı, qabaqcıl təhsil işçisidir. Onun bir neçə şeirini   oxuculara təqdim  edirik.
Sabaha-inamla.az
  
               
Haraya  qaçır bu  adam

Addımları qırıq-qırıq,
Üzü, gözü cırıq-cırıq,
Gödəkçəsi sırıq-sırıq -
Haraya qaçır bu adam?

Eli yoxdu, eldən qaça,
Evi yoxdu, evdən qaça,
Yağış yağmır, seldən qaça -
Qəm-kədər saçır bu adam.

Göz yaşı gözündə donub,
Saçlarına qırov qonub,
İtə, pişiyə dost olub
Dərdini açır bu adam.

Nəyi gəlir qəmdən gəlir,
Görən deyir: “Dəmdən gəlir”,
Qarğa, quzğun həmdəm gəlir -
Onları qucur bu adam.

Ömür sürür qurdla, quşla,
Gül qoxlayır belə huşla,
Yola gedir bəd virusla,
İnsandan qaçır bu adam!
  01.06.2020

MƏNİ GÜNAHIMA BAĞIŞLA, ALLAH

Dərdim bir çiçəyi qəhər eylədim,
Arının balını zəhər eylədim,
Dərdimi kəhərə yəhər eylədim,
Məni günahıma bağışla , Allah!

Gözlər mənə baxdı, mən qaşa baxdım,
Yanaqda yaşaran nəm-yaşa baxdım,
Çox erkən toxundu tən daşa baxtım,
Məni günahıma bağışla , Allah!

İstədim dirçələm yaz gəlib getdi;
Bir gözəl tapınca naz gəlib getdi,
Dost-tanış qapıma az gəlib getdi,
Məni günahıma bağışla , Allah!

Məni yola salan yolu unutdum,
Boynuma sarılan qolu unutdum,
Sağımı qorudum, solu unutdum,
Məni günahıma bağışla , Allah!

Getdi əlimizdən Vətən torpağı,
Geymədim əynimə kətən torpağı,
Gücüm yox qaytaram gedən torpağı,
Məni günahıma bağışla , Allah!

Əllərim çatmayır paralarına,
Şerimlə duz səpdim yaralarına,
Şəhidlər almadı aralarına,
Məni günahıma bağışla , Allah!

Bağışla-barışım günahlarımla,
Qaynayıb-qarışım ün “ah”larımla,
Onlardan ayrılım uşaqlarımla,
Məni günahıma bağışla , Allah!
                                 
Bu  ilinbaharı  bahar  olmadı

Qışdan qar qalmadı, qarı əridə,
Qəlblərə bənövşə ətri dolmadı.
Gətirdi özüylə dərdi-səri də,
Bu ilin baharı bahar olmadı.

Bu ilin baharı bahar olmadı,
Novruz tonqalları çatılmadı da.
Üzlərə təbəssüm, gülüş qonmadı,
Evlərə heybələr atılmadı da.

Dağlara, düzlərə yağan yağışlar,
Dönüb göz yaşına qəlblərə axdı.
Tanrıya dikilən çaşqın baxışlar,
Sinələr odlayıb, ürəklər yaxdı.

Dünyanı ram edən koronavirus
Bürüyüb cənginə bəşəriyyəti.
Tanımır ingilis, tanımır urus,
Hər yerə yayılıb ölüm niyyəti.

Hələ ki, nazıyla oynayır dünya,
Hələ ki, önünə kimsə çıxammır.
Bir də ümid qalıb od saçan yaya,
Bu bahar havası ona qızammır.

Qadağa qoyulub toya-düyünə,
Yaslar izdihamsız yola salınır.
Baxıb xoş çağırışa, müdrik sözünə,
Yaşamaq naminə Evdə qalırıq.

...Böyük dəyanətlə, dözüm, səbrlə
Bu mənfur bəladan sovuşacağıq.
Hamı bir nəfərtək verib əl-ələ,
Gözəl baharlara qovuşacağıq.
05. 04. 2020
  
 Qovuşacaqdı...

Hələ sərt xəbərlə açılır səhər,
Hələ qəlb ovutmur qəmli halımız.
Günləri vururuq başa birtəhər,
Hələ qüvvədədi “Evdə Qal” ımız.

Eyvandan baxıram dalğın Xəzərə,
Görürəm tək-tənha qalan dənizi.
Çılğın qağayılar dəymir nəzərə,
Ağarıb dənizin mavi bənizi.

Bir kimsə görünmür sahil boyunca,
Açılan çiçəklər ətir saçmayır.
Arılar gülləri qucmur doyunca,
Qızılgül bülbülə qucaq açmayır.

İtirib şuxluğun sərv ağacları,
“Yallı” çalınmayır, “Vağzalı” dinmir.
Səkini dolaşan Qumru quşları
Bu gün kətillərdən kərdiyə enmir.

Görünmüş bu yerin göyərçinləri
Çeşmədən su içib dimdik duranlar.
Vardı içlərində dikbaş, şənləri,
Arabir otlara dimdik vuranlar.

Uzaq səfərlərdən dönmür gəmilər,
“SOS” ları yanmayır, fitləri gəlmir.
Dəniz kənarında gün keçirənlər,
Özləri yoxsa da, izləri gəlmir.

... Eyvandan baxıram dalğın Xəzərə,
Bu küskün halına yovuşacaqdı.
İnsan gəlişiylə, insan əliylə
Yenə xoş günlərə qovuşacaqdı.
  25. 04. 2020
                               
MƏN  ÇƏKƏN DƏRDLƏRİ
SƏN  BARI ÇƏKMƏ

Mən dedim... sən  gəldin...durdun  önümdə,
Gözlərin çağlayan  bulaq  kimiydin.
Ruhum ovsunlanan  bu  xoş günümdə,
Sənmənə ün  yetməz  uzaq kimiydin.

Nə  qədər  yaxindıq,o  qədər  uzaq,
Sarsıldım,  duyğulu baxışlarından.
Nə bir qol  qaldırdın,  nə açdın  qucaq,
Qorxdum,gözlərinin  yağışlarından.

Sən ki, bənzəmirdin  yada,  özgəyə,
Bilirdim,  sən  məni  duyub gəlmisən.
Şeir söylətməyə,  söz  eşitməyə,
Qəlbinin səsinə  uyub  gəlmisən.

Görənnə  tapmısan  şeirlərimdə,
Onlarınsevincdən  kədəri  çoxdu.
Elə  sinəmdəki   dərdlərimində,
Qədəri  varsa da, hədəri   yoxdu .

Dahanə söyləyim  bu  payız günü,
Görürsən, yarpaqlar  xəzələ dönüb.
Sənə deyəcəyim  şeirlər  düzü,
Yaza  bilmədiyim  qəzələ dönüb.

Mənli hislərini  saxla  özündə,
Axı,  qəm  dəniyəm,qəlbinə  əkmə.
Yansamda  çatdığın  ocaq közündə,
Mən çəkən dərdləri,  sən  barı  çəkmə.
                                Mən  dedim...
sən gəldin...
durdun  önümdə,
Gözlərin   çağlayan  bulaq kimiydin.
     Ruhum   ovsunlanan bu  xoş günümdə,
                                       Sən  mənə əlyetməz   uzaq kimiydin

Barışma
  
Ömür-gün yoldaşları tərəfindən
unudulmuş qadınlara

Qızılgülsən, dörd bir yanın tikandı,
Pardaxlanıb, tikanlara qarışma.
Elə bilmə hamı səni duyandı –
Bəhsə düşüb gözəlliklə yarışma.

Taleyinə odsuz yanıb-alışma.
İstəyini gözlərindən oxudum,
Dərd əlindən sən yamanca toxudun.
Baxışınla qəmli nəğmə oxudun,

Yamancana çatılıbdı qaşların,
Çox kişilər itiribdi başların.
Süfrəsində bəyənmirlər aşların,
Dönük olan bir dönüklə barışma.

Mən bilirəm küskünlüyün nədəndi,
Yad diyarda yal axtaran “gədə” ndi.
Sığal üçün sızıldayan bədəndi –
O dönüklə qovuşmağa çalışma!

Ana adı müqəddəsdi, mətindi,
Bu zamanda baş saxlamaq çətindi.
Vallah, sənə oğlun, qızın bəsindi,
Dönük olan ata ilə barışma!

Gecikmiş misralar

Özümü   duyandan  gizlicə,aşkar,
Ruhumuoxşayan  gül  axtarırdım.
İlməsiqardan  ağ,  üstündə cütnar.
Pəncərəönündə  tül  axtarırdım.

Sənə tuş   gəlmədim  baharda,yayda,
Çölü,çəmənliyi  gəzdi  gözlərim.
Birpayız  günündə çatdılar  dada,
Səndənəllərini  üzən gözlərim.

Gördüm, o çiçəksən- gəzdiyim  gülsən,
Ruhuma yayılan  ətrin  bəsimdi.
Nə qədər xöşbəxtəm ,  nə  qədər,bilsən,
Sevincdən  ürəyim əsim-əsimdi.

Gəlmisən mələyin  qanadlarında,
Saçını   küləklər   darayırdılar.
Alma qızartısı  yanaqlarında,
Gözlərin yolumu  arayırdılar.

Yamanca  hürkəkdin,   yaman təlaışlı,
Arxanca   bir  qısqanc göz  izləyirdi.
Ancaq xəyalında  bir  qaraqaşlı,
Səni    oxşayırdı ,  əzizləyirdi.

...Sənli   keçəcəkdi  ömrümün ardı,
Qəlbimdən  kədəri,  qəmi silmişəm,
Nə yaxşı,  həyatın  payızı vardı,
Nə yaxşı,  mən  səni tapa  bilmişəm.

Təzad

Havalar sozalanda
Günəşi istəyirik.
Günəşli günlərdəsə
Sığınırıq kölgələrə.
Qürbətlərə düşəndə
Vətəni səsləyirik.
Vətəndə olandasa
Bölünürük bölgələrə.
                                          
 Çətin olacaqdı bu payız sənə

Daha sısqa-sısqa yağışlar yağır,
Yağışa qarışan qarğışlar yağır,
Qarğışa qarğıyan şimşəklər çaxır,
Yolların bürünür dumana, çənə -

Çətin olacaqdı bu payız sənə.
Sevdiyin çiçəklər, güllər solacaq,
Pəncərən önündə tüllər solacaq,
Hər solan gününə gözün dolacaq,

Saçların bələnir qırova, dənə -
Çətin olacaqdı bu payız sənə.
Heyin qalmayıbdı çağlamağına,
Ürəkdən hönkürüb ağlamağına,

Sonuncu düyməni bağlamağına,
Taqətin yenibdi yarıya-tənə -
Çətin olacaqdı bu payız sənə.
Bu payız gününü görəydin gərək,

Sevginə bir qəsir hörəydin gərək,
Dizinə-başına döyəydin gərək,
İndi köks ötürmə keçib-gedənə -
Çətin olacaqdı bu payız sənə.

Payız Dədə Qorqud libası geyib,
Hər ömrün payını, adını verib,
Sənəsə nə ana, nə nənə deyib,
Tənhalıq çökübdü solmuş çöhrənə -
Çətin olacaqdı bu payız sənə.
15.11.2019
                                          
Hind filmləri

“Hind filmi gətirib kinoçu Tağı”, -
Kənddə bu xəbəri hamı bilərdi.
Kino cavanlara günortaçağı,
Axşam yaşlılara göstərilərdi.

Bilet satılmazdı, yer deyilməzdi,
Hər kəs öz yerini özü seçərdi.
Qapıda pul yığan Tağı əmiyə
Hərə bir “Abbası” verib keçərdi.

Darısqal, havasız kənd klubunda
Filmin nümayişi uzun çəkərdi.
İki hissə olan hind kinosunda
Hərdən lent qırılar, işıq sönərdi.

Boyda balacaydım, sözdə utancaq,
Bir az da lal-dinməz olmuşdu adım.
Ürəyim titrəyib əsirdi, ancaq,
Səninlə yanaşı oturammadım.

Salardın sinənə hörüklərini,
Gözlərim dolanıb sənə baxardı.
Hərdən baxışımız toqquşan kimi
“Sanqam” filmindəki şimşək çaxardı.

“Kəşmirdə məhəbbət”, “Zita və Gita”,
“Avara”, “Ram və Şam” sirlər açırdı.
Elə vurulmuşduq nurlu həyata,
“Toz içində çiçək” ətir saçırdı.

Mahnılar hindcədən çevrilməsə də,
Ritmini duyardıq, doğma sanardıq.
Bəzi ənənəmiz düz gəlməsə də,
Hər dərdə alışıb, birgə yanardıq.

Mən qapı ağzından durub baxardım,
Sənin baxış yerin adada oldu.
Son dəfə əlimi sənə uzatdım,
Qismətim bir ovuc duzlu su oldu.

İndi nə klub var, nə Tağı kişi,
“Abbası” aldığım anam da yoxdur.
Bizi ayırsa da tale gərdişi,
Həyatı sevdirən hind filmi çoxdur.
  30. 05. 2020



Baxış sayı: 878


Bölməyə aid digər xəbərlər