23:52 / 22-09-2023
Şəhid Zamin Abbasov Sumqayıtda dəfn olundu-VİDEO+FOTOLAR
22:15 / 22-09-2023
Güləşçimiz 3-cü dəfə dünya çempionu oldu
21:09 / 22-09-2023
Qərbi Azərbaycan haqqında kitabın və sosioloji-tədqiqatın nəticələri ilə bağlı hesabatın təqdimatı keçirilib
16:55 / 22-09-2023
“Meydanda qalan döyüşçülərin meyitlərinin toplanması üçün iş aparılır”
23:23 / 21-09-2023
Sədaqət Vəliyeva: "Azərbaycanın səbri ilə oynamaq, humanistliyindən istifadə etmək olmaz"
23:06 / 21-09-2023
Vətən müharibəsindən lokal antiterror əməliyatına qədər olan dövrü də ciddi təhlil etməliyik-Şahin İsmayılov
22:17 / 21-09-2023
Baş Prokurorluq: "RSK-nın 5 nəfər hərbi qulluqçusu həlak olub"
15:50 / 21-09-2023
Saatlı rayonunda “Axısxa türkləri - Azərbaycanın sosial və mədəni həyatında rolu” adlı tədbir keçirildi
15:25 / 21-09-2023
Milli ordunun şəhid baş leyetenantı dəfn olundu-VİDEO+FOTOLAR
04:55 / 21-09-2023
Sumqayıtda şəhid polislər dəfn olundu-VİDEO+FOTOLAR
23:40 / 19-09-2023
Media nümayəndələri və sosial şəbəkə istifadəçilərinin nəzərinə
23:32 / 19-09-2023
Dövlət Dumasının deputatı Zelenskinin çıxışını biabırçılıq adlandırıb
23:26 / 19-09-2023
Putin qıza Spitz balası hədiyyə edib
23:19 / 19-09-2023
İrəvanda etirazçılar polisə butulka atıblar
23:13 / 19-09-2023
Yeni Zelandiyada elektron raket buraxılışı uğursuz olub
23:08 / 19-09-2023
Bakaev rəsmi olaraq “Əl-Vəhda” klubunun yeni oyunçusu kimi təqdim edilib
22:57 / 19-09-2023
Ərdoğan sülh istəyir və Bakı əməliyyatını dəstəkləyir
22:50 / 19-09-2023
Güləşçi Məmmədov dünya çempionatında bürünc medal qazanıb
22:39 / 19-09-2023
"Ürək dözə bilmədi": aktyor Aleksey Yanin öldü
16:33 / 19-09-2023
“Türkiyə Azərbaycanın yanındadır” - Yaşar Güler
16:29 / 19-09-2023
Rusiya Silahlı Qüvvələri düşmənin onlarla PUA-sını məhv edib
16:20 / 19-09-2023
Ukrayna Polşa və Macarıstandan idxalı qadağan etmək istəyir
16:15 / 19-09-2023
Hava hücumundan müdafiə sistemləri Ukraynanın "Su-25" təyyarəsini vurub
16:11 / 19-09-2023
Ukraynanın baş naziri iqtisadiyyatı xilas etmək üçün Qərbdən 42 milyard dollar gözləyir
16:07 / 19-09-2023
Monteneqroda avtobus uçurumdan aşıb, ölənlər var
15:33 / 19-09-2023
Rusiya batut yığmasının keçmiş məşqçisi vəfat edib
15:28 / 19-09-2023
Ukraynaya məxsus pilotsuz uçan aparat Bryansk vilayəti üzərində zərərsizləşdirilib
15:24 / 19-09-2023
Biatlonçu Slivko fərdi yarışda qızıl medal qazanıb
15:20 / 19-09-2023
Başarov ilk baxışdan aşiq olduğu qızla evlənməyə hazırlaşırmış
15:12 / 19-09-2023
Rusiya Xarici İşlər Nazirliyi Qarabağ münaqişəsinin bütün tərəfləri ilə danışıqlar aparır
15:06 / 19-09-2023
Şoyqunun Kim Çen Ina verdiyi hədiyyə məlum olub
14:59 / 19-09-2023
Ərdoğan deyib ki, Putinin sözlərinə etibar etmək olar
14:18 / 19-09-2023
Xankəndidə TOR Zenit-Raket kompleksi belə məhv edildi - Video
13:55 / 19-09-2023
Qarabağda antiterror tədbirlərinə başlanıldı - MN
13:50 / 19-09-2023
Ağdam artilleriya atəşinə tutulur
13:44 / 19-09-2023
Həlak olan polislərimizin - Fotoları
13:38 / 19-09-2023
Azərbaycan Respublikasının Baş Prokurorluğu, Daxili İşlər Nazirliyi və Dövlət Təhlükəsizliyi Xidmətinin Mətbuat xidmətlərinin birgə məlumatı
13:16 / 19-09-2023
Emil Rəhmanov dünyasını dəyişdi
21:54 / 18-09-2023
Prokurorluğa işə qəbulla əlaqədar müsabiqə üzrə sənədlərin qəbulu sentyabrın 30-da başa çatdırılacaq
QİSAS - hekayə-Rəna Abdullayeva
Tarix: 29-03-2023 22:25 | Bölmə: Ədəbiyyat
Rəna Nəcəfqızı Abdullayeva. 1960- cı ildə Yevlaxda anadan olub. 1977- ci ildə ota məktəbi bitirib və həmin il də o vaxtkı Lenin adına ADPU- nin Filologiya fakültəsinə daxil olub. 1982- ci ildən Azərbaycan dili və ədəbiyyatı müəllimi işləyir. Əsərləri "Elm və təhsil", "Yurd", " Bütöv Azərbaycan", " Azad Qələm" qəzet və jurnallarında çap olunub.
QİSAS
(hekayə)
Turac yuxudan oyanıb əsnədi, incə barmaqlı zərif əllərinin arxasıyla dodaqlarına yüngülcə döyəcləyib xoşhallandı. Gözlərini təkrar qapayanda dodağına qonan təbəssüm çöhrəsini nura boyadı. Sonra nazik yorğanı üstündən atıb yatağında oturdu. Ayaqlarını taxta döşəməyə qoyanda üşüdüyünü hiss etdi. Ürəyindən keçirdi ki, gərək havalar tam qazana kimi çarpayının qarşısındakı xalçanı götürtrməyərdim...
Keçib otağın ayaq tərəfindəki kamodun önündə dayandı. Kamodun kənarları incə naxışlarla işlənmiş aynasnda özünə baxdı. Hörükləri boşalmış, saçları açılıb alnına, üzünə dağılmışdı. Tez əl atıb saçlarını arxaya sığalladı. Qapqara şəvə kimi saçları sözünə baxmadığı üçün hörüklərini açıb yenidən sahmana salmaqdan başqa çarəsi qalmadı. Darağı əlinə alanda xəyallandı.
Anasının sağlığında saçlarını o darayardı. Nəvazişlə sığal çəkər, sonra sıx-sıx hörərdi. Arxaya dartılan saçları sanki gözlərini də çəkib gicgahlarına doğru uzatmışdı . Qara badamı gözləri xumarlandıqca Turac eynən anasına bənzəyirdi.
Artıq o yeniyetmə qız olmuşdu.
Anasının dünyasını dəyişməsindən beş il ötürdü. Bu illərdə atası Zülfüqar bəy ona anasızlığını hiss etdirməmişdi. Məktəbə göndərmək üçün şərait olmasa da kifayət qədər dünyagörüşə malik ,təhsili bir dayə qadın tapmış ,qızının tərbiyə və təhsilini ona tapşırmışdı.
Turac hörüklərini açdı. Saçları şəlalə kimi çiyinləri aşagı axdı. Zərif ipəkdən tikilmiş gecə köynəyinin kürəyi və yaxasının açıq yerlərindən saçları bədənini qarsaladı . Keçib otağın arxa baxçaya açılan pəncərəsinin atlas pərdəsini kənara çəkdi . Tülün arxasından görünən mənzərə onu valeh etdi.
Atası bu otağı məxsusi ona hazırlatmış, pəncərəsinin önündə rəngbərəng, ətrli gül-çiçək əkdirmişdi. Otağın əşyalarını da xaricdən gətirtmişdi.
Turac bu qədər dəbdəbə ilə əhatə olunsa da çox sadə bir qızdı. O, həm gözəlliyi ilə, həm də xasiyyətcə tam anasını xatırladırdı. Onun kimi qamətli, şux, qayğıkeş, mehriban və ürəyiyuxa idi...
Pəncərənin şaqqıltı səsinə bir az aralıdakı kolluqda gizlənmiş Abbasəli səksəndi. Əli ilə kolu aralayanda barmağına batan tikanın ağrısından içini çəkib inildədi. Çiçəyini tökmüş itburnu kollarını geri edərkən onun sərt tikanları əlinin içini də, çölünü də parçaladı. Qanı dayandırmaq üçün aşağı əyilib əlini qarşısında axan arxın suyuna salmağıynan suyun rəngi qıpqırmızı oldu. Az keçmədən əlinin ağrısı səngidi. O, bu dəfə daha ehtiyatla hərəkət etmək qərarına gələrək astaca sivişib özünü gül kollarının arasına saldı. Yerini elə rahatladı ki, onu görən olmasın.
Başını qaldırıb qarşıdakı pənçərəyə baxanda donub qaldı. Gözlərinə inanmadı. Nişanlısı Şahsənəm illər əvvəlki görkəmdə onun qarşısındakı pəncərədən boylanırdı. Abbasəli ilan vurmuş kimi yerində qıvrılaraq öalçaq səslə ;
--- Bu necə olur ,- dedi və yumruğunu düydü,- Şahsənəm ölüb ,axı. Ölməsə belə, gör neçə illər keçib, amma, o ,hələ qocalmayıb .
Turac dərindən nəfəs alıb pəncərədən içəri dolan təmiz havanı ciyərlərinə çəkdi. Onun gözəl üzü və vücudu Abbasəlinin ağlını başından aldı.
Turac üşüdüyündən əlləri ilə çiyinlərini quçaqladı. Bu zaman saçlarının arasından qızın çılpaq qolları göründü. Abbasəli pəncərənin lap yaxınlığında idi. Qızın sağ çiyninə baxanda şüuru yerinə qayıtdı.
Dəqiq yadında idi, nişanlı vaxtı Şahsənəmin sağ qolunu xəncərlə ağır yaralamışdı. O yaranın izi çox dərin idi. Amma bu qızın qolunda heç bir iz görünmürdü.
Turac pəncərənin önündən çəkildi.
Keçib əyninə yaşıl ipək tumanını və zoğalı rəngli məxmər arxalığını geyindi. Saçlarını nə qədər sıx hörsə də alnına tökülən qıvrım tellərini ram edə bilmədi. Bənövşəyi naxışlı kəlağayısını başına atıb eyvana çıxdı. Quş kimi səkərək birmərtəbəli hündür evin pillələrini enib aşağı düşdü.
Səhər- səhər gül- çiçəkdən şehli- şehli dərib otağına aparmağı artıq adət etmişdi. Bu dəfə qulluqçu Mahiyənin səsi onu saxladı;
---Turac xanım, bu gün rəhmətlik Şahsənəm xanımın ildönümüdür. Zülfüqar bəy tapşırıb hazırlıq görək. Ehsan süfrəsi açacaq, bir də qəbir üstə çıxılacaq. Məsləhət görərdim ki, səhər yeməyinizi yeyib sonra Şahsənəm xanımın qəbri üstünə qoymaq üçün onun sevdiyi güllərdən toplayasınız .
Mən toplamaq istəyirdim , ancaq , ağa buyurdu ki, qoy Turac seçsin gülləri.
Turac anasının ölümünü xatırlayıb kədərlənsə də , bu işdə atasının ona etimad göstərməsinə çox sevindi .
Yuyunub səhər yeməyi yemək üçün yuxarı qalxdı.
Hər şey Abbasəliyə gün kimi aydın oldu atıq. Deməli Turac Zülfüqarın qızıdır? Vaxtilə onun nişanlısını əlindən alıb qaçıran, qisas almağa fürsət verməyib , Abbasəlini yerindən- yurdundan didərgin salan Zülfüqar bəyin qızı!
Abbasəlinin gözündə sevinc qığılcımları parladı. Əllərini bir - birinə sürtərək dedi;
---Allah mənə qisas almaq üçün fürsət verdi, Zülfüqar! Sən mənim nişanlımı qaçırdın, mən də sənin qızını qaçırıb, Şahsənəmin qəbrinin üstə aparacam. Qoy ,qəbr evində zəbanə çəksin. Məni atıb sənə qoşulub qaçdı qancıq. Məni el içində xəcil elədi. Kimsənin üzünə baxa bilmədim. Başımı götürüb qaçdım , yurd- yuvamdan perik düşdüm.
Əslində Abbasəlinin düşündüyü kimi deyidi.
Şahsənəm onun dayısı qızı idi. Boylu buxunlu , lay divar kimi cüssəli Abbasəlinin dərdindən ölənlər çox idi. Amma, o, öz dayısı qızı Şahsənəmi seçdi. Şahsənəm də Şahsənəm idi, haaa! Şahanə , məğrur ,ay parçası kimi.
Bibisi oğluna könül verdi Şahsənəm. Böyüklərin də xeyir- duasıyla nişanlandılar.
Günlər su kimi axıb keçdi. Abbasəlinin iç üzü tez açıldı. Zalım, kobud biri olduğu açıq- aşkar özünü göstərdi. Ancaq, nə fayda, olan olmuş, torba da dolmuşdu. Neyləmək olardı?
Şahsənəm it kimi peşman olsa da ,atası daş atıb başını tutdu ki, eşşəyə minmək bir , düşmək iki ayıb. İş elə gətirdi ki, bir gün kefli gəlib Şahsənəmi bağçaya çagıran Abbasəli acığa düşüb ona itaət etməyən nişanlısını xəncərlə ağır yaraladı. Dayı bu işə də "el qınağı"na göz yumdu. Dedi ki, evlənib bir uşağı olar, başı qarışar , ağlı da başına gələr. Ancaq, qozbeli qəbir düzəldər, deyiblər.
Günlərin bir günü təsadüfən gözəl Şahsənəm rəfiqəsigildə Zülfüqar bəyi görür. Zülfüqar da özünə görə Zülfüqar deyildi. Ağıllı ,təhsilli, mədəni və tədbirli. İlk baxışdan aşiq olan gənclər bir neçə dəfə gizlicə görüşdülər. Bir - birinin xasiyyətinə azdan- çoxdan bələd oldular.
Şahsənəm Zülfüqar bəy kimi savadlı olmasa da ,fəhimli qız idi. Həm də həyat ona kifayət qədər dərs vermişdi. Ağı qaradan seçə bilirdi. Çörəyi ağzını qoyub qulağına aparanlardan deyildi.
Zülfiqar qızın nişanlı olduğunu öyrənəndə artıq iş- işdən keçmişdi. Qıza elə bənd olmuşdu ki, onun surətini bir an belə gözündən uzağa qova bilmirdi. Ağlı işində - gücündə olsa da, ürəyi Şahsənəmdə idi. Geniş dünyagörüşə malik Zülfüqar nişan məsələsini o qədər də ürəyinə salmadı. Çünki, Şahsənəmin ona baxan gözlərində gördüyü sevgi qığılcımından qəlbinə düşən atəşin odu qızın nişanlı olmasını əməlli- başlı kölgədə qoysa da, əksinə onun el adətiylə elçi gedib, ailə qurmasına mane oldu.
Ona görə də gənclər qoşulub qaçmağa qərar verdilər.
Bundan sonra Şahsənəmin atası xəcil oldu,qan- qan deyən Abbasəli asdı- kəsdi. İkisini də tapıb öldürəcəm, dedi.
Anası qan- yaş töksə də əslində Abbasəlinin farağat durmayacağını bildiyi üçün qorxurdu. Ürəyinin dərinliklərində isə qızının qaçırılmağına sevinirdi .
Zülfüqar bəy də tədbirli tərpənib uzaqlaşdı buralardan. Ağlı başından çıxan Abbasəli Zülfüqar bəyin evinə od vurub yandırdıqdan sonra hökümətdən uzaq düşdü. İlim- ilim itdi buralardan. Nə öldüsü bilindi, nə də qaldısı.
İndi hansı külək onu qovub buralara gətirmişdi, kim bilir?
Şahsənəmin öldüyünü eşidəndə Zülfüqarı da "cəhənnəmə vasil etmək üçün" gizlicə onun həyətinə girdi. Ancaq onun Şahsənəmin oxşarı qızını görəndə qisas planını dəyişdi. Turacı qaçırıb aparmaq fikrinə düşdü.
Turac yeməyini tələsik yeyib qayçı götürdü və gül toplamaq üçün baxçaya endi. Bir neçə gül dərdikdən sonra arxın kənarında əkilmiş anasının çox sevdiyi ağ rəngli qızılgüllərdən yığmaq üçün irəliyə doğru getdi. Gülə əlini uzatmaq istərkən biləyindən qüvvətli bir əl yapışdı. Sonra digər əli ilə onun ağzını qapayıb aşağı çəkdi. Turac cəsur qız idi. Həmən təslim olmadı. Fürsət tapıb əlindəki qayçını var gücü ilə Abbasəlinin qarnına soxdu. Abbasəli ağrıdan qıvrıldı, qolları boşaldı. Qışqırmağa fürsət tapan Turac səsi gəldikcə çığırdı;
---Anaaa!
Abbasəli həm ona mane olmaq üçün, həm də ağrıdan nərildədi;
---Kəs səsini, qancıq!
Səsi hər kəs duymuşdu. Oz otağında yazı masası arxasında əyləşən Zülfüqar bəy əvvəl ciyərparəsinin ,sonra yad kişi səsini eşidib divardakı tüfəngə əl uzatdı. Bir an içərisində özünü həyətə ataraq ora- bura boylandı. Nökər- naib də əlində silah, zopa , balta tökülüşdü. Hər kəs bayaq səs gələn tərəfi müəyyən etmək üçün ora- bura vurnuxurdu.
Birdən su arxının yanında kollar tərpəndi. Orada kimsə süpürləşirdi. Zülfüqar bəy Turacın xırıltılı səsini eşitdi və bu anda kolların arasında kişi kürəyi göründü. O, tüfəngi üzünə qaldıtıb atəş açdı. Amma həmin an Turac göründü və yıxıldı. Zülfüqar bəy tüfəngi tullayıb irəli atıldi , yaralı Turacı qucağına aldı. Onun sinəsindən qan axırdı.Zülfüqarın gözləri qaraldı. Amma müvazinətini itirmədi. Abbasəli huşsuz halda yerdə uzanmışdı. Onun qarnından və çiynindən qan axırdı.
Turac atasına baxıb zorla dedi;
---Ataa... anam... ağ güllər...
Zülfüqar bəy al qan içində olan qızını qucağına alıb faytonla xəstəxanaya çatdırdı.
Turac çox qan itirmişdi. Sağalmasına güman yox idi.
O gün ailə Şahsənəmin qəbri üstünə gedə bilmədi.
Ancaq Şahsənəm özü gəldi. Həyatla ölüm arasında mücadilə aparan Turac ağ buludların arasında uçan anasını gördü.
Əllərini göylərə uzadıb dad döydü;
--- Ana,məni də özünlə apar. Mən ora tək getsəm itib bataram, burda da qalsam , o ilan məni çalacaq. Axı, mən onu öldürə bilmədim...
Şahsənəm əli ilə yox işarəsi verib
Turaca atasını göstərdi və buludların arxasında yox oldu...
Zülfüqar bəy başını əllərinin arasına alıb ümidsizcəsinə cansız halda uzanan qızına baxır, yaşamasına heç bir ümidi olmadığı üçün acı- acı göz yaşı tökürdü . Şahsənəmə söz vermişdi ki, onun yadigarını gözü kimi qoruyacaq, ancaq , bunu bacarmadı.
Bu gün onun Şahsənəmə çox ehtiyacı var idi...
...Onun heç xəbəri də olmadı ki, çox sevdiyi gözəl Şahsənəm ciyərparələrini yenə də Zülfiqara tapşırıb getdi...
Baxış sayı: 687
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 29-03-2023 22:25 | Bölmə: Ədəbiyyat
Rəna Nəcəfqızı Abdullayeva. 1960- cı ildə Yevlaxda anadan olub. 1977- ci ildə ota məktəbi bitirib və həmin il də o vaxtkı Lenin adına ADPU- nin Filologiya fakültəsinə daxil olub. 1982- ci ildən Azərbaycan dili və ədəbiyyatı müəllimi işləyir. Əsərləri "Elm və təhsil", "Yurd", " Bütöv Azərbaycan", " Azad Qələm" qəzet və jurnallarında çap olunub.
QİSAS
(hekayə)
Turac yuxudan oyanıb əsnədi, incə barmaqlı zərif əllərinin arxasıyla dodaqlarına yüngülcə döyəcləyib xoşhallandı. Gözlərini təkrar qapayanda dodağına qonan təbəssüm çöhrəsini nura boyadı. Sonra nazik yorğanı üstündən atıb yatağında oturdu. Ayaqlarını taxta döşəməyə qoyanda üşüdüyünü hiss etdi. Ürəyindən keçirdi ki, gərək havalar tam qazana kimi çarpayının qarşısındakı xalçanı götürtrməyərdim...
Keçib otağın ayaq tərəfindəki kamodun önündə dayandı. Kamodun kənarları incə naxışlarla işlənmiş aynasnda özünə baxdı. Hörükləri boşalmış, saçları açılıb alnına, üzünə dağılmışdı. Tez əl atıb saçlarını arxaya sığalladı. Qapqara şəvə kimi saçları sözünə baxmadığı üçün hörüklərini açıb yenidən sahmana salmaqdan başqa çarəsi qalmadı. Darağı əlinə alanda xəyallandı.
Anasının sağlığında saçlarını o darayardı. Nəvazişlə sığal çəkər, sonra sıx-sıx hörərdi. Arxaya dartılan saçları sanki gözlərini də çəkib gicgahlarına doğru uzatmışdı . Qara badamı gözləri xumarlandıqca Turac eynən anasına bənzəyirdi.
Artıq o yeniyetmə qız olmuşdu.
Anasının dünyasını dəyişməsindən beş il ötürdü. Bu illərdə atası Zülfüqar bəy ona anasızlığını hiss etdirməmişdi. Məktəbə göndərmək üçün şərait olmasa da kifayət qədər dünyagörüşə malik ,təhsili bir dayə qadın tapmış ,qızının tərbiyə və təhsilini ona tapşırmışdı.
Turac hörüklərini açdı. Saçları şəlalə kimi çiyinləri aşagı axdı. Zərif ipəkdən tikilmiş gecə köynəyinin kürəyi və yaxasının açıq yerlərindən saçları bədənini qarsaladı . Keçib otağın arxa baxçaya açılan pəncərəsinin atlas pərdəsini kənara çəkdi . Tülün arxasından görünən mənzərə onu valeh etdi.
Atası bu otağı məxsusi ona hazırlatmış, pəncərəsinin önündə rəngbərəng, ətrli gül-çiçək əkdirmişdi. Otağın əşyalarını da xaricdən gətirtmişdi.
Turac bu qədər dəbdəbə ilə əhatə olunsa da çox sadə bir qızdı. O, həm gözəlliyi ilə, həm də xasiyyətcə tam anasını xatırladırdı. Onun kimi qamətli, şux, qayğıkeş, mehriban və ürəyiyuxa idi...
Pəncərənin şaqqıltı səsinə bir az aralıdakı kolluqda gizlənmiş Abbasəli səksəndi. Əli ilə kolu aralayanda barmağına batan tikanın ağrısından içini çəkib inildədi. Çiçəyini tökmüş itburnu kollarını geri edərkən onun sərt tikanları əlinin içini də, çölünü də parçaladı. Qanı dayandırmaq üçün aşağı əyilib əlini qarşısında axan arxın suyuna salmağıynan suyun rəngi qıpqırmızı oldu. Az keçmədən əlinin ağrısı səngidi. O, bu dəfə daha ehtiyatla hərəkət etmək qərarına gələrək astaca sivişib özünü gül kollarının arasına saldı. Yerini elə rahatladı ki, onu görən olmasın.
Başını qaldırıb qarşıdakı pənçərəyə baxanda donub qaldı. Gözlərinə inanmadı. Nişanlısı Şahsənəm illər əvvəlki görkəmdə onun qarşısındakı pəncərədən boylanırdı. Abbasəli ilan vurmuş kimi yerində qıvrılaraq öalçaq səslə ;
--- Bu necə olur ,- dedi və yumruğunu düydü,- Şahsənəm ölüb ,axı. Ölməsə belə, gör neçə illər keçib, amma, o ,hələ qocalmayıb .
Turac dərindən nəfəs alıb pəncərədən içəri dolan təmiz havanı ciyərlərinə çəkdi. Onun gözəl üzü və vücudu Abbasəlinin ağlını başından aldı.
Turac üşüdüyündən əlləri ilə çiyinlərini quçaqladı. Bu zaman saçlarının arasından qızın çılpaq qolları göründü. Abbasəli pəncərənin lap yaxınlığında idi. Qızın sağ çiyninə baxanda şüuru yerinə qayıtdı.
Dəqiq yadında idi, nişanlı vaxtı Şahsənəmin sağ qolunu xəncərlə ağır yaralamışdı. O yaranın izi çox dərin idi. Amma bu qızın qolunda heç bir iz görünmürdü.
Turac pəncərənin önündən çəkildi.
Keçib əyninə yaşıl ipək tumanını və zoğalı rəngli məxmər arxalığını geyindi. Saçlarını nə qədər sıx hörsə də alnına tökülən qıvrım tellərini ram edə bilmədi. Bənövşəyi naxışlı kəlağayısını başına atıb eyvana çıxdı. Quş kimi səkərək birmərtəbəli hündür evin pillələrini enib aşağı düşdü.
Səhər- səhər gül- çiçəkdən şehli- şehli dərib otağına aparmağı artıq adət etmişdi. Bu dəfə qulluqçu Mahiyənin səsi onu saxladı;
---Turac xanım, bu gün rəhmətlik Şahsənəm xanımın ildönümüdür. Zülfüqar bəy tapşırıb hazırlıq görək. Ehsan süfrəsi açacaq, bir də qəbir üstə çıxılacaq. Məsləhət görərdim ki, səhər yeməyinizi yeyib sonra Şahsənəm xanımın qəbri üstünə qoymaq üçün onun sevdiyi güllərdən toplayasınız .
Mən toplamaq istəyirdim , ancaq , ağa buyurdu ki, qoy Turac seçsin gülləri.
Turac anasının ölümünü xatırlayıb kədərlənsə də , bu işdə atasının ona etimad göstərməsinə çox sevindi .
Yuyunub səhər yeməyi yemək üçün yuxarı qalxdı.
Hər şey Abbasəliyə gün kimi aydın oldu atıq. Deməli Turac Zülfüqarın qızıdır? Vaxtilə onun nişanlısını əlindən alıb qaçıran, qisas almağa fürsət verməyib , Abbasəlini yerindən- yurdundan didərgin salan Zülfüqar bəyin qızı!
Abbasəlinin gözündə sevinc qığılcımları parladı. Əllərini bir - birinə sürtərək dedi;
---Allah mənə qisas almaq üçün fürsət verdi, Zülfüqar! Sən mənim nişanlımı qaçırdın, mən də sənin qızını qaçırıb, Şahsənəmin qəbrinin üstə aparacam. Qoy ,qəbr evində zəbanə çəksin. Məni atıb sənə qoşulub qaçdı qancıq. Məni el içində xəcil elədi. Kimsənin üzünə baxa bilmədim. Başımı götürüb qaçdım , yurd- yuvamdan perik düşdüm.
Əslində Abbasəlinin düşündüyü kimi deyidi.
Şahsənəm onun dayısı qızı idi. Boylu buxunlu , lay divar kimi cüssəli Abbasəlinin dərdindən ölənlər çox idi. Amma, o, öz dayısı qızı Şahsənəmi seçdi. Şahsənəm də Şahsənəm idi, haaa! Şahanə , məğrur ,ay parçası kimi.
Bibisi oğluna könül verdi Şahsənəm. Böyüklərin də xeyir- duasıyla nişanlandılar.
Günlər su kimi axıb keçdi. Abbasəlinin iç üzü tez açıldı. Zalım, kobud biri olduğu açıq- aşkar özünü göstərdi. Ancaq, nə fayda, olan olmuş, torba da dolmuşdu. Neyləmək olardı?
Şahsənəm it kimi peşman olsa da ,atası daş atıb başını tutdu ki, eşşəyə minmək bir , düşmək iki ayıb. İş elə gətirdi ki, bir gün kefli gəlib Şahsənəmi bağçaya çagıran Abbasəli acığa düşüb ona itaət etməyən nişanlısını xəncərlə ağır yaraladı. Dayı bu işə də "el qınağı"na göz yumdu. Dedi ki, evlənib bir uşağı olar, başı qarışar , ağlı da başına gələr. Ancaq, qozbeli qəbir düzəldər, deyiblər.
Günlərin bir günü təsadüfən gözəl Şahsənəm rəfiqəsigildə Zülfüqar bəyi görür. Zülfüqar da özünə görə Zülfüqar deyildi. Ağıllı ,təhsilli, mədəni və tədbirli. İlk baxışdan aşiq olan gənclər bir neçə dəfə gizlicə görüşdülər. Bir - birinin xasiyyətinə azdan- çoxdan bələd oldular.
Şahsənəm Zülfüqar bəy kimi savadlı olmasa da ,fəhimli qız idi. Həm də həyat ona kifayət qədər dərs vermişdi. Ağı qaradan seçə bilirdi. Çörəyi ağzını qoyub qulağına aparanlardan deyildi.
Zülfiqar qızın nişanlı olduğunu öyrənəndə artıq iş- işdən keçmişdi. Qıza elə bənd olmuşdu ki, onun surətini bir an belə gözündən uzağa qova bilmirdi. Ağlı işində - gücündə olsa da, ürəyi Şahsənəmdə idi. Geniş dünyagörüşə malik Zülfüqar nişan məsələsini o qədər də ürəyinə salmadı. Çünki, Şahsənəmin ona baxan gözlərində gördüyü sevgi qığılcımından qəlbinə düşən atəşin odu qızın nişanlı olmasını əməlli- başlı kölgədə qoysa da, əksinə onun el adətiylə elçi gedib, ailə qurmasına mane oldu.
Ona görə də gənclər qoşulub qaçmağa qərar verdilər.
Bundan sonra Şahsənəmin atası xəcil oldu,qan- qan deyən Abbasəli asdı- kəsdi. İkisini də tapıb öldürəcəm, dedi.
Anası qan- yaş töksə də əslində Abbasəlinin farağat durmayacağını bildiyi üçün qorxurdu. Ürəyinin dərinliklərində isə qızının qaçırılmağına sevinirdi .
Zülfüqar bəy də tədbirli tərpənib uzaqlaşdı buralardan. Ağlı başından çıxan Abbasəli Zülfüqar bəyin evinə od vurub yandırdıqdan sonra hökümətdən uzaq düşdü. İlim- ilim itdi buralardan. Nə öldüsü bilindi, nə də qaldısı.
İndi hansı külək onu qovub buralara gətirmişdi, kim bilir?
Şahsənəmin öldüyünü eşidəndə Zülfüqarı da "cəhənnəmə vasil etmək üçün" gizlicə onun həyətinə girdi. Ancaq onun Şahsənəmin oxşarı qızını görəndə qisas planını dəyişdi. Turacı qaçırıb aparmaq fikrinə düşdü.
Turac yeməyini tələsik yeyib qayçı götürdü və gül toplamaq üçün baxçaya endi. Bir neçə gül dərdikdən sonra arxın kənarında əkilmiş anasının çox sevdiyi ağ rəngli qızılgüllərdən yığmaq üçün irəliyə doğru getdi. Gülə əlini uzatmaq istərkən biləyindən qüvvətli bir əl yapışdı. Sonra digər əli ilə onun ağzını qapayıb aşağı çəkdi. Turac cəsur qız idi. Həmən təslim olmadı. Fürsət tapıb əlindəki qayçını var gücü ilə Abbasəlinin qarnına soxdu. Abbasəli ağrıdan qıvrıldı, qolları boşaldı. Qışqırmağa fürsət tapan Turac səsi gəldikcə çığırdı;
---Anaaa!
Abbasəli həm ona mane olmaq üçün, həm də ağrıdan nərildədi;
---Kəs səsini, qancıq!
Səsi hər kəs duymuşdu. Oz otağında yazı masası arxasında əyləşən Zülfüqar bəy əvvəl ciyərparəsinin ,sonra yad kişi səsini eşidib divardakı tüfəngə əl uzatdı. Bir an içərisində özünü həyətə ataraq ora- bura boylandı. Nökər- naib də əlində silah, zopa , balta tökülüşdü. Hər kəs bayaq səs gələn tərəfi müəyyən etmək üçün ora- bura vurnuxurdu.
Birdən su arxının yanında kollar tərpəndi. Orada kimsə süpürləşirdi. Zülfüqar bəy Turacın xırıltılı səsini eşitdi və bu anda kolların arasında kişi kürəyi göründü. O, tüfəngi üzünə qaldıtıb atəş açdı. Amma həmin an Turac göründü və yıxıldı. Zülfüqar bəy tüfəngi tullayıb irəli atıldi , yaralı Turacı qucağına aldı. Onun sinəsindən qan axırdı.Zülfüqarın gözləri qaraldı. Amma müvazinətini itirmədi. Abbasəli huşsuz halda yerdə uzanmışdı. Onun qarnından və çiynindən qan axırdı.
Turac atasına baxıb zorla dedi;
---Ataa... anam... ağ güllər...
Zülfüqar bəy al qan içində olan qızını qucağına alıb faytonla xəstəxanaya çatdırdı.
Turac çox qan itirmişdi. Sağalmasına güman yox idi.
O gün ailə Şahsənəmin qəbri üstünə gedə bilmədi.
Ancaq Şahsənəm özü gəldi. Həyatla ölüm arasında mücadilə aparan Turac ağ buludların arasında uçan anasını gördü.
Əllərini göylərə uzadıb dad döydü;
--- Ana,məni də özünlə apar. Mən ora tək getsəm itib bataram, burda da qalsam , o ilan məni çalacaq. Axı, mən onu öldürə bilmədim...
Şahsənəm əli ilə yox işarəsi verib
Turaca atasını göstərdi və buludların arxasında yox oldu...
Zülfüqar bəy başını əllərinin arasına alıb ümidsizcəsinə cansız halda uzanan qızına baxır, yaşamasına heç bir ümidi olmadığı üçün acı- acı göz yaşı tökürdü . Şahsənəmə söz vermişdi ki, onun yadigarını gözü kimi qoruyacaq, ancaq , bunu bacarmadı.
Bu gün onun Şahsənəmə çox ehtiyacı var idi...
...Onun heç xəbəri də olmadı ki, çox sevdiyi gözəl Şahsənəm ciyərparələrini yenə də Zülfiqara tapşırıb getdi...
Baxış sayı: 687
Bölməyə aid digər xəbərlər
Dünən, 21:09
Qərbi Azərbaycan haqqında kitabın və sosioloji-tədqiqatın nəticələri ilə bağlı hesabatın təqdimatı keçirilib
13-09-2023, 15:11
Seyfəddin Dağlının “Gəcil qapısı” pomanının təqdimatı Keçirilib
10-09-2023, 00:17
“Heydər Əliyev ideyaları və müasir dövr” respublika elmi konfransının materialları çapdan çıxıb
3-09-2023, 22:18
YAZARLAR MƏDƏNİYYƏT İŞÇİLƏRİNİ MƏFTUN ETDİLƏR
15-08-2023, 00:28
ƏBÜLFƏT HƏSƏNOĞLU-ŞEİRLƏR
8-08-2023, 18:16
Vəfat etmiş tərcüməçi və yazıçı Leonid Volodarski
7-08-2023, 22:22
Uşaq kitablarının illüstratoru Nikolay Ustinov vəfat edib
13-07-2023, 14:50
“Naxçıvan paremioloji vahidləri: deyimlər, atalar sözləri və məsəllər” kitabının təqdimatı keçirilib
10-07-2023, 19:57
O, HEYDƏR DÜHASIDIR-Ramiz QASIMOV
7-07-2023, 22:48
QHT Azərbaycanın klassik və müasir ədəbiyyatını təbliğ edəcək
30-06-2023, 23:49
Həmişə sizinlə olan cəhənnəm-Əkbər Qoşalı
28-06-2023, 20:10
İSMAYIL İMANZADƏNİN UŞAQ ŞEİRLƏRİNDƏN İBARƏT “HƏR ÇƏMƏNDƏN BİR ÇİÇƏK” KİTABINA ÖN SÖZ-ADİLƏ NƏZƏROVA
23-06-2023, 20:44
Baş Prokurorluq tərəfindən "Özəl sektorda anti-korrupsiya standartları" mövzusuna həsr olunmuş kitab hazırlanıb
22-06-2023, 22:44
TANINMIŞ ALİMİN “HEYDƏR ƏLİYEV SİYASƏTİ: TARİX VƏ MÜASİRLİK” MONOQRAFİYASI NƏŞR EDİLİB-Ramiz Qasımov
22-06-2023, 22:37
AMEA-nın Naxçıvan Bölməsində kitab təqdimatı olub
10-06-2023, 20:04
AMEA-nın Naxçıvan Bölməsində kitab təqdimatı olub
27-05-2023, 22:21
Detektiv yazar Elbrus Kəlbiyevlə görüş keçirilib
24-05-2023, 00:22
Qərbi Azərbaycanın mədəni-ədəbi mühitinə həsr edilmiş elmi konfrans olub
19-05-2023, 19:17
Nizami Gəncəvi Dühası-Anar Rzayev
18-05-2023, 20:14
“Axtarışlar” jurnalının yeni nömrəsi nəşrdən çıxıb
17-05-2023, 19:52
“Naxçıvanın əlyazmalar xəzinəsi” kitabı nəşr olunub
16-05-2023, 21:02
Yeni nəşr olunmuş iki monoqrafiyanın təqdimatı olub
5-05-2023, 21:54
Əhliman Ərəfsəli doğma kəndində yad edilib
5-05-2023, 21:38
“Elmi əsərlər”in yeni nömrəsi çapdan çıxıb
5-05-2023, 20:34
Əhməd Cavadın Vətən idealı-Ramiz QASIMOV
1-05-2023, 21:21
KAMAL CAMALOV TƏDQİQATÇILIQ VƏ NATİQLİK MƏHARƏTİİLƏ SEÇİLƏN TƏDQİQATÇI ALİMDİR-Əbülfət Pələngov
28-04-2023, 22:44
Vüqar Əhmədi- İbrahim Yusifoğlu
26-04-2023, 21:13
“Şərur rayonunun tarixi” monoqrafiyası nəşr olunub
18-04-2023, 20:48
Gülbəniz Babayeva: "40 ilə yaxın zəngin və məhsuldar yaradıcılıq yolu keçib Vüqar Əhməd"- VÜQAR ƏHMƏD-60
16-04-2023, 01:19
GETMİŞDİM, YENƏ GƏLDİM,,,-İSMAYIL İMANZADƏ MƏRCANLI
9-04-2023, 01:02
MÜSABİQƏ UĞURLA SONA ÇATDI- HEYDƏR ƏLİYEV-100
5-04-2023, 02:27
Yeni monoqrafiya təqdim olunub
1-04-2023, 19:55
Erməni vandalizmindən bəhs edən toplu çapdan çıxıb
29-03-2023, 22:25
QİSAS - hekayə-Rəna Abdullayeva
29-03-2023, 20:09
Həyat çəkib çox sınağa, gah alqışa, gah qınağa, dönüb sözü nur, çırağa...-VÜQAR ƏHMƏD – 60
28-03-2023, 22:45
İlahiyyat İnstitutu növbəti dərsliyini nəşr etdirib
26-03-2023, 21:36
Aqata Kristinin kitabları senzuraya məruz qalıb
15-03-2023, 00:01
85 yaşı tamam olan Anar: “105 il yaşamaq istəyirəm”
14-03-2023, 08:19
Bakıda Mehmet Akif Ersoyun yubileyi keçirildi
8-03-2023, 23:55
Yazıçı Daria Dontsova ərini itirdi
5-03-2023, 02:49
Qənirə Paşayeva tanınmış şair-tərcüməçi İbrahim İlyaslı ilə görüşüb,onu yubileyi münasibəti ilə təbrik edib
3-03-2023, 01:11
Aşqin Yenisey: "Hacı Şahin adımı telefonda eşidən kimi cavab verdi ki, hardasınız?"
24-02-2023, 20:13
XOCALI FACİƏSİ AZƏRBAYCANLILARA QARŞI SOYQIRIMI AKTI, XALQIMIZIN QƏHRƏMANLIQ NÜMUNƏSİDİR-Ramiz QASIMOV
24-02-2023, 12:07
XOCALI QƏTLİAMINDAN BƏHS EDƏN“MEŞƏ PƏRİSİ”, “YARALI QADIN”, “MƏSUM”HEKAYƏLƏRİ HAQQINDA FİKİRLƏRİM
22-02-2023, 19:27
GÖRKƏMLİ AZƏRBAYCAN YAZIÇISI VƏ ƏDİBİ CƏLİL MƏMMƏDQULUZADƏ-Ramiz QASIMOV
16-02-2023, 21:36
Əkbər Qoşalının şeirləri “Xudafərin”, “İdel” və “Dvina” jurnallarında işıq üzü görüb
16-02-2023, 20:19
ARAZ BİR QOLUMDUR, KÜR BİR QOLUMDUR...-Ramiz QASIMOV
11-02-2023, 21:48
NAXÇIVANIN BƏNZƏRSİZ TƏBİƏTİNİ NƏĞMƏ DİLİ İLƏ İFADƏ EDƏN İSLAM SƏFƏRLİ-İSLAM SƏFƏRLİ - 100-Kamal CAMALOV
10-02-2023, 22:59
İslam Səfərlinin 100 illiyi münasibətilə elmi konfrans olub