12:58 / 23-11-2024
Azərbaycanda zəlzələ oldu
Bütün xəbərlər
Yarıya bölünmüş yaralı Azərbaycan
Tarix: 09-04-2019 16:49 | Bölmə: Sosial
                           
                                
Azərbaycan  mədəniyyətinin  qədim və geniş  tarixikökləri  vardır. Köklü xalq  yaradıcılığından ibarət olan   qədimmusiqimiz  şifahi halda yayılaraq  inkişaf  etmiş, nəsildən – nəsilə ötürülərək zəngin bir  irshalında bu günümüzə  qədər  gəlibçatmışdır.
        Yazılı musiqinin  Azərbaycanda hansı dövrdən başlanaraq meydana gəlməsi, onun  nə kimi  yollarlainkişaf  etməsi, orta  əsrlərinədəbiyyatında  təsadüf   olunan“Əbdül Qadir Marağayiyə  aid  Novruzmahnısı” nın bugünkü not  yazısı ilə heç bir  əlaqəsi olmayan,   tamamilə başqa işarələrlə  yazılması, orta  əsrlərdə Azərbaycanda  xüsusimusiqi  yazısı  sisteminin olması hər kəsi  düşündürəbilər.
        Tarix  boyu bir ənənə olaraq, Azərbaycanda poeziya – musiqi, musiqi – poeziya  bir – birilə vəhdət şəklində  paralel olaraq inkişaf  etmişvə  bu gün də  bu ənənə davam  etməkdədir.Orta əsr  Şərq  alimlərişeir  və onların  vəznqaydalarına  böyük  əhəmiyyətverərək,  müxtəlif  şeir  vəznləri  icadetmiş  və onları  müəyyəndairə  formasında olan  cədvəllərdə göstərmişlər. Azərbaycanın  alim  və musiqişünasları   elə  qədim zamanlarda  buüsul  və nəzəriyyəni daha  dagenişləndirərək  şeir  formalarınaaid  tərtib  etdikləricədvəl dairələrindən ibarət müxtəlifmusiqi bəstələmək yolunu göstərmişdilər.Lakin  qeyd  etməklazımdır  ki, bu  üsul bəstələnmiş  mahnılarınritmini  və vəznini  göstərəbilmişdir, mahnının ardıcılolaraq  səsdüzümünü  vəmüxtəlif  ucalıqlarını, bir  sözlə melodiya durumunu  göstərəbilməmişdi. Bunlar  artıq  bəstəkarınözündən    asılı  olaraq,şifahi yolla  yaddaşlara  yazılırdı.Bu  üsul,  musiqiyazısının şübhəsiz  ki, ibtidai bir mərhələsi  olmuş,  sonralarinkişaf etdirilmiş, bəstəkar  və
musiqişünaslar  tərəfindən  təkmilləşdirilmiş  və  müəyyən  “ not”sistemi  şəklini  almışdır.
        Beləliklə,  orta  əsrlərdə  Azərbaycandamusiqi  yazısının  olmasınəinki şübhəli  bir  məsələolduğu,  hətta  müəyyənbir  dövrdə  mükəmməlnot  sistemi olduğu  tarixi sənədlərdən sübuta  yetirilmişdir.  Belə ki,Səfiəddin  Urməvi, Əbdülqadir Marağayi və s. öz əsərlərini bu  not  sistemi vasitəsilə yazdığını  sübutedən  tarixi  nüsxələrərast  gəlirik .
        Tarixi  sənədlərdə göstərildiyinə  görə, məşhurfilosof   Əl – Fərabinin  941 ci ildətərtib  etdiyi “Əl -məqalət” ( Məqalələr  məcmuəsi)adlı  diqqəti  cəlbedən  əsəri, yuxarıda  söylədiyimizibtidai “not” musiqi  yazısı  sistemindən ibarətdir.
         XIII əsrdə  yaşayıbyaratmış məşhur ustad musiqişünası Xacə Səfiəddin Əbdül Mömün İbn – Yusif -əl Urməvinin  tərtib  etdiyimusiqi  yazısı sistemi   məşhurfilosof   Əl – Fərabinin  tərtibetdiyi musiqi  yazısı  sisteminə nisbətən  dahamükəmməl  olmuşdur.  XIV əsrAzərbaycan musiqişünası Hacı ƏbdülQadir Marağayinin  musiqi  qaydalarından bəhs  edən “Came – ül – Əlhan”  və “Məqasil –Əlhan”  adlı əsərlrində öz bəstələrindən bir  neçəsini bu“not” sistemi  ilə  yazdığını göstərir.
        Müasir  notsistemi ilə yazılı  musiqi  demək olarki, Azərbaycanda təxminən XIX əsrinaxırları XX əsrin  əvvəllərindən  başlamışvə  onun  əsilinkişafı  Azərbaycanda  Sovetİttifaqı  qurulduqdan  sonraolmuşdur.
        Dahi Ü. Hacıbəyli  yazırdı: “Azərbaycanın xalq  mahnıları, təsnif  və diringələri,  rəqshavaları və s. musiqiformalarının  elmi tədqiq  və  təhlili  göstərirki,  Azərbaycan  xalqınınmusiqi  incəsənəti  ənmütanasib  və  ciddibir  sistemə  əsaslanır.Azərbaycan xalq  musiqisinin bütün  elmi – nəzəri məsələləri  də öz əsasınıbu  sistemdən  alır.”
       XX əsrin əvvəllərində Azərbaycanda ictimai – iqtisadi  vəziyyət qeyri –sabit idi.  Belə ki, Azərbaycan ikiyə bölünməklə   yanaşı, o taylı , bu  taylı Azərbaycan  hər tərəfli çətinliklər içərisində yaşayırdı. Həm siyasi  vəziyyətin ağır  olması, həm məişət problemləri, həm eyni bir xalqı,  milləti   ayrısalaraq təhqir etmək  adi görünsə də,  burada ən çox əziyyət çəkən və iztirablar  təbii ki, Azərbaycan  xalqınınüzərinə düşürdü. Azərbaycanınzaman – zaman bölünməsi, xanlıqlarının ləğv  edilməsi, rus siyasətinin başçılığı  altında erməni  qəsbkarlarının  Azərbaycanmillətinin   başına  gətirdiyi yüzlərlə, minlərlə  əzab - əziyyəti,  vəhşilikləritarix dönə - dönə təkrarlayır. Erməni və rus siyasətçiləri tarixi  silməkistəsələr də, nəyin bahasına olursa olsun  özlərininxeyrinə  ləğv etmək istəsələr də, bu yalan  uzun müddət qalmayaraq, gec – tez bir müddət sonra üzə  çıxaraq öz həllini tapmışdır. Tarixdən məlumdur ki, Azərbaycan ərazisi çox geniş sahəyə mənsub  olmuşdur. Lakin,  zaman – zaman ərazilər ya güc yolu ilə, ya müxtəlif müqavilələrlə yadellilərə verilmişdi.Azərbaycan tarixinin qədimkeçmişi olduğu kimi, mədəniyyəti də çoxqədimdir. Azərbaycanın saysız – hesabsız mütəfəkkirləri, musiqişünasları, bəstəkar və elm xadimləri, bir sözlə mədəniyyətimizi təmsil  edənazərbaycanlı  sənət adamları həm Şimali, həm də Cənubi Azərbaycandageniş  fəaliyyət göstərmişlər. Xüsusilə, Azərbaycanın qədim şəhəri olanTəbriz  Azərbaycan  mədəniyyətinin  formalaşması üçün əlverişli   bir şəhəridi. Belə ki, burada ilk İncəsənət məktəbi, ilk Dövlət Filarmoniya və  ilkTeatr  Dram  dərnəyi,daha  neçə - neçə   mədəniyyətocaqları, xalq  çalğı  alətləriorkestri    yaranmışdı.  Bəlkə də, Azərbaycan xalqının  bir çox nümayəndəsi   Təbrizşəhərində  fəaliyyət göstərən sənət adamlarının, mədəniyyət işçilərinin  nəinki  özlərinitanımır, heç  adlarını belə  bilmirlər.Bizim isə borcumuz  xalqımızı  bu mövzularlaməlumatlandırmaqdır. Azərbaycan  mədəniyyətimizi inkişaf  etdirən  azərbaycanlıların ən  azıtanınması  üçün bu  kitabınoxunmasını  və  yayılmasını cox  istərdik. Biz,  Azərbaycanınqədim  şəhəri  olan  Təbrizdə  fəaliyyət göstərən   azərbaycanlı mədəniyyət  işçilərihaqqında  məlumat  verməkistərdik....
   ....Təbrizdə  musiqiçiləribir  yerə yığmaq  və  təşkil  etmək işində ilk  addımıSovet  İttifaqı  ilə mədəniəlaqə  saxlayan  İran  cəmiyyəti və  Təbriz  şöbəsi vəTəbrizdəki  Sovet  mədəniyyətievi yaratdı...  Təbrizin  mədənihəyatında  çox böyük  roloynayan bu  mədəniyyət evində ilk  dəfə 1945 ci ildə xalq   çalğıalətləri orkestri yaranır. Tamaşaçılar ilk  dəfə  Dəşti, Bayatı – İsfahan, Humayun və s. muğamları vəbir çox  dəramədləri müxtəlif  ifalardaburada sevə - sevə  dinləyirldiər. Bəstəkar C. Cahangirov  müxtəlif muğam və təsnifləri  işləyərək, onları səslərə bölmüş, o “havalarda”olan  yeknəsaqlığı aradan qaldırmış, bir sözlə orkestrdə yeni birabu – hava yaratmış və  dinləyicilərə yeni təravətdə musiqi nömrələri bəxşetmişdi.  Burada  “havalar” dakı ifalar Cənubi Azərbaycana məxsus olan  xüsusiyyətlər, şivələr   ləğv edilmədən, əksinə, bu  xüsusiyyətlərin saxlanılması  şərtiilə  həyata  keçerilirdi.
       Təbriz xalq  çalğı alətləri az bir zaman ərzində böyük   müvəffəqiyyət qazanıb, mürəkkəb  əsərlərin  ifasına keçdi.Artıq  fəaliyyətinin  üç ayındao, Ü.Hacıbəylinin “Koroğlu”, M. Maqomayevin “Şah İsmayıl”  operalarını, Əfrasiyab Bədəlbəylinin “Qız qalası” baletindən  parçaları, Səid Rüstəmovun “Qızıl əsgər” marşını  və  başqa mahnıları  çox  məharətlə ifa  edirdi.    Orkestrin müvəffəqiyyəti  artıq Təbrizdə,  eynizamanda, xor  dəstəsinin  yaradılmasıfikrini irəli  sürmüşdü.    Dövlətteatrının  artistlərindən ibarət  xor  dəstəsi  orkestrinmüşaiyəti ilə bir çox marşlar və müxtəlif  mahnılarifa  etməyə  başladı. İlkdəfə mədəniyyət  evinin  səhnəsində oxunan “Fədailər marşı” artıq  İran Azərbaycanının hər  tərəfində fədai  dəstələri, xalq  qoşunuhissələri  və  məktəblilərtərəfindən oxunmaqda idi.  Bu, orkestrin  xalq üçün   böyükxidməti və təbliğatı  idi. 
       Təbrizdə olan ən yaxşı xanəndə və artist heyəti  orkestrin ətrafına  yığışmışdı.Artistlərdən Əli Əsgər  Rizvan, Leylaxanım Möhsünpür, Fatma  Zərgəri, Sara  Heydərzadə, Pərviz Pərvizi,  Hidayət Məmmədzadə və başqalarının orkestrlə  birlikdə ifaetdikləri  müxtəlif növlü  musiqiəsərləri, mahnı  və təsnifləri, operalardan parçalar, ariyalar və s.tamaşaçıların məhəbbətini  qazanmışdı. Gözəl  səsə  və  rəvan təbəmalik olan Aşıq Hüseyn Cavan  öz çıxışları  ilə xalqda  aşıqyaradıcılığına  böyük  maraqvə  məhəbbət  doğurmuşdur.Hökumət ona xalq  artisti  adını vermişvə onu yeni  açılan Dövlət  Filarmoniyasının  müdiritəyin  etmişdi.  XX əsrinII  yarısında  Təbrizşəhərində hələ simfonikorkestr  yaranmamışdı, lakin  Azərbaycanınböyük bəstəkarı  C.Cahangirov belə bir orkestr yaratmaq  üçün  hədsiztəşəbbüs göstəriridi.
         Bidiyimiz kimi, Azərbaycanın  tanınmışbəstəkarlarından  biri olan  C.CahangirovBakı şəhərinin Balaxanı  kəndində doğulub boya – başa çatmışdı. Lakin onu Cənubi Azərbaycanla  bağlayan bir həvəs  var idi.Belə ki, C.Cahangirov  Təbriz  şəhərində bir müddət  yaşayıbyaratmışdır.   Böyük bəstəkar C. Cahangirovun  burada fəaliyyət  göstərməsitəbiidir ki, bu  şəhərdə yaşayan Azərbaycan mədəniyyət  işçıləri  üçün bir töhvə, bir sevinc  idi.Şimali Azərbaycanda yaranan bütün musiqi əsərlərini C. Cahangirov  səhnələşdirirdi. Təbrizdə  Ü. Hacıbəylinin anadan  olmasının60, musiqi  fəaliyyətinin  40illik  yubileyinə  həsrolunmuş,  bəstəkarın  əsərlərindənibarət  bir  repertuarla xalq çalğı alətləri  opkestri konsert verdi. Sonradan Sovet  mədəniyyətevində  və yeni  açılmışİncəsənət məktəbində şagirdlərə notəsasında  musiqi  təlimiverilirməsi təşəbbüsünü də bəstəkar irəli sürmüşdü.  Heçşübhəsiz ki,   burada  oxuyanvə  təhsil  alanuşaqların  gələcəkdə  professionalmusiqiçi kimi yetişəcəkləri və təbiidir ki, simfonik   orkestryaradacaqları  labüd  idi.
        O zamanlarda İran Azərbaycanında  millihökumət  yarandıqdan  sonra mədəniyyətin  bütün sahələri  kimimusiqi də  hökumətin  himayəsinəalındı.  Təbrizdə dövlət  teatrıyarandığı  kimi, musiqi  kadrlarıyetişdirmək  üçün musiqi şöbəsi  olanİncəsənət məktəbi açıldı, DövlətFilarmoniyası yarandı. Həminillrdə Təbriz  şəhərində Dövlət Filarmoniyasının  rəsmən  açılışı, yuxarıda  adlarını çəkdiyimiz Xalq  çalğı alətləri orkestri və Rəqs  ansamblı,Aşıqlar  ansamblı,  Sazşı qızlardəstəsi  və bir çox yeni solo çıxışlar bu  sahədə  böyükmüvəffəqiyyətlər  əldə  edildiyinigöstərirdi.
Cənubi Azərbaycanda  fəaliyyət göstərən Azərbaycan sənətadamlarının   
mədəniyyətimizə  verdiyi   töhvələrdanılmazdır.  Teatr mədəniyyətinin 
inkişfında  Abasəli Əsədi ( 1888), Səməd Səbahi ( 1925 ci ildə Bakı Teatr texniku
munda rejissorluq  fakültəsində   oxumuşdur, 1926 cı ildə Kirovabad (indiki Gəncə) dram teatrında professional  artist kimi fəaliyyət göstərmişdir, sonradanbir  neçə sənət  dostları ilə Təbrizə çalışmağa getmişdir),  Məmməd Əli Rüşudi(1906),  CavadŞəfizadə (1903), Leyla xanum Möhsünpür, İrəc  Əhmədzadə , Ə.Ə.Rizvan, Məmmədəli Vəlizadə, Böyük  Məhəmmədi (1918), İsmayıl Muzduri (1914), Sara Çidan (Heydərzadə)  və    dahaneçə - neçə  Azərbaycan  mədəniyyətinəxidmət  edən  sənət  adamlarıtarixin  səhifəsinə  qızılhərflərlə  yazılmışdır. Bunlar  azərbaycanlı olmuş,  və Azərbaycanmədəniyyətinə  layiqincə  xidmətetmişlər.
         Təbriz  teatrınınbanisi Mehdi xan Şəfizadənin rejissorluqetdiyi  “Azərbaycan artistlər dəstəsi”nə daxil olan Abassəli Əsədi,sonralar   Xan  Naxçivaninrejissorluq  etdiyi “Aran” dəstəsində  fəaliyyət göstərirdi.  SəmədSəbahi  isə “1905 ci ildə”, “Sevil”, “Od  gəlini”, “Namus”, “Dəmirçi Gava”,  “Ərus Muğan”, “Xabi- xəyal”, “Arşın  mal  alan” , “Məşədi İbad” (“O olmasın, bu olsun”) və s. əsərlərin müxtəlif    qəhrəmanlarını ifa  edirdi.  Məmməd ƏliRüşudi  Rzaquluzadə Şərqlinin “Xəyanət və Vəfa” dramında Cəmşid,  C.Cabbarlının “Od gəlini” dramında Qorxmaz, “1905 ci ildə” dramında İmamverdi, “Sevil”də  Babakişi, Molyerin “Damadi fararı” komediyasında  d –r Əflatun, “Məşədi İbad” da Rüstəm bəy, “Arşın mal alan “daSuleyman rollarını çox  məharətlə  oynamışdır. Sonralar  rejissor işləmişdi. Rüşudi Azərbaycan dövlət teatrının yaranmasında böyük  fəaliyyət göstərənlərdən biri olmuşdur.
         Bu sənət adamlarının  içərisindəxüsusi yer tutan  Leyla  xanım Möhsünpür olmuşdur.  Onun biropera aktrisası kimi fəaliyyəti danılmazdır. Təbrizdə sovet bəstəkarı C.Cahangirov rəhbərliyi  altında  təşkiledilən xalq  çalğı  alətləriorkestri onun      bu   sahədəkitalantını   göstərməsinə   yardımetmişdir.    Ü.Hacıbəylinin  “ Sevgilicanan”  “Şəfqət bacısı” romanslarını,  “Arşın mal alan” operettasdından Gülçöhrənin  ariyasını və s. ifaları çox gözəl  səsləndirirdi. Daha digər sənətçi  Əli əsgər Rizvan opera və musiqili  komediyalarında baş  rollarınifaçısı  olmuşdu. Ü. Hacıbəyobun “Leyli və Məcnun” operasında  Məcnun, “Əsli  və Kərəm”də Kərəm, Zülfüqar Hacıbəyovun “Aşıq Qərib” operasında Aşıq  Qərib və daha  başqa – başqa rolları  məharətləifa  edirdi.  O, gözəlsəsə  malik  olmaqlayanaşı,  həm də  çoxistredadlı  aktyor  idi.Əli  Əsgər  xalqmahnılarını,  Sovet  Azərbaycanıbəstəkarlarının  yeni  yazdıqları müxtəlif musiqi  əsərləriniməharətlə  ifa  edərəkTəbriz azərbaycanlılarının  və  digərxalqların sevimlisinə  çevrilirdi. Əli  Əsgər “Təbrizim” mahnısının  məşhurifaçısı  idi. Musiqisi  C.Cahangirovun olan  bumahnını  bütün  Təbrizəhli  əzbərdən  bilirdi. Bundan başqa, o, Ü. Hacıbəylinin “ Koroğlu” operasından  Koroğlunun  ariyasını və digər  parçıları o qədər  gözəlvə  məharətlə  ifaedirdi ki,  bütün  İran azırbaycanlıları  radiovasitəsi ilə bu  musiqi  parçalarınısevə - sevə dinlər  və  buifalar   dillər  əzbəriolardı . 
      ..1945 ci ildə çıxan Məmmədhüseyn  Şəhriyarın “Heydər babaya salam” poeaması  Bütün Yaxın və Orta Şərq  mühitində görkəmli ədəbi  hadisə kimi qarşılandı. Bu poemaya   Quzey Azərbaycanında  mahnılar, təsniflər   bəstələndi. Məşhur muğam ustadı, əsli Cənubi Azərbaycandan olan, ərdəbilli  Rübaba Muradova  bu  poemayabəstələnmiş “Heydər baba” təsnif və muğamını   təkrarolunmaz  bir  tərzdə  ifaetmişdir. 1946 cı ildə  Təbrizdə  DövlətFilarmoniyasına  22 yaşlı Əli Tudə rəhbərlik  edirdi. Ərdəbilli  MollaXəlilin  qızını, çatma qaşlı, uzun hörüklü  gənc Rubabə Muradovanı yeni yaranan Dövlət Filarmoniyasına  dəvət etdilər. Lakin, orada çalışmaq ona nəsib olmadı, belə ki,   Seyid Cəfər Pişəvərinin  yaratdığı Hökumət süquta uğrayır  və minlərlə ailələr Cənubi Azərbaycandan qaçqın düşür. Molla Xəlilin də ailəsi 1946 cı ildə Şimali Azərbaycana qaçır və Sabirabad  şəhərində məskunlaşır. Bir gün məşhur Azərbaycan aktyor və rejissoru Ə. Ələkbərov Sabirabada qastrol səfərinə gəlir.  Burada “Vaqif” tamaşası səhnəyə  qoyulur. Dram   əsərindəki “Xuraman” rolunun ifaçısı xəstələnir və Rubabənı bu rolu ifa  etmək  üçünƏləsgər Ələkbərovun yanına  gətirirlər. Rubabə Muradovanın oxusu, zəngulələri  məşhur aktyoru valeh edir və o, dərhal bu gənc, uzun hörüklü qızı  şəhərəaparıb ona təhsil verməyi  qərara  alır. Beləliklə,   ərdəbilli Rubabə Muradova   Bakı əhalisinin, Azərbaycan xalqının sevimlisinə  çevrilir.
   ...Təbiidir ki, mədəniyyət və incəsənətin    inkişafısabitlik,  azadlıq, əmin – amanlıqla sıx  bağlıdır.    Yuxarıda yazdıqlarımız Şimal və Cənub Azərbaycanının keşməkeşli  günlərində, illərində olmuşdur. Lakin bu dövrdə yəni, Səttarxanhərəkatı  dövründə, Məmməd Əmin   Rəsulzadə simasının,  mütəfəkkir azadlıq carçısının yaşadığı illərdə  azərbaycanın mədəniyyət işçilərinin fəaliyyəti mümkün idi.  XX əsr Azərbaycan siyasi mədəniyyətimizin formalaşmasında  uğurla mübarizə  aparanƏ. Topçubaşov yazırdı:“Allah  biz  türklərəanadangəlmə  təbii  işləməkistedadı  verib, ruslar çalışır ki,  bizim  xalqdaolan  bu  istedadı öldürsün.  Bizi  təhkimçi  halınasalsınlar ki, biz kölə  vəziyyətinə düşək  bəzəlil  xalq olaq.”
   ....2009 cu il avqustun 26 da Aszərbaycan yazıcılar Birliyinin “Natavan” klubunda (bu  otaq tarixi şəxsiyyət,  böyük türk “sevda”sı ilə yaşayan Seyid Cəfər Pişəvərinin iş otağı olub)   1945- 1946 cı illərdə Güney  Azərbaycanında  qurulmuş Milli Hökumətin  banisi Seyid Cəfər Pişəvərinin anadan olmasının 117- ci  ildönümü  münasibətilə dəyirmi masa  keçirildi.
          AMEA- nın Şərqşünaslıq  İnstitutunundirektoru,  millət  vəkili Gövhər Baxşəliyeva  Güney Azərbaycan Milli  Hərəkatının simvoluna  çevrilmiş bir şəxsiyyət – Seyid Cəfər Pişəvərinin ad günündə dəyirmi masa  arxasında    məruzə ilə çıxış  etmişdir:
       “Azərbaycan  xalqı tarixboyu  azadlığa  canatmışdır.  Azərbaycanın  Quzeyində1918- ci ildə Xalq Cümhuriyyətiqurulduğu kimi, Güneydə də  1905- 1911 ci illərdə Məşturə inqilabı ( Səttərxanhərəkatı), 1920- ci ildə Azadistan dövləti (Şeyx Məhəmməd Xiyabani hərəkatı)  və 1945 -1946 cı illərdə  Seyid Cəfər Pişəvərinin rəhbərliyi  altındaMilli  Hökumət  yaradılıb.Onların  hamısı  xəyanətlərnəticəsində   süquta  uğramasına, qan içində boğulmasına  baxmayaraq, ikiyə bölünmüş  xalqımızım taleyində böyük  rol oynayıbvə iz qoyub.Bunun  nəticəsi olaraq, 1991 ci ildə AzərbaycanınQuzeyində  müstəqillik  əldəolunub”.
         Bu gün doğma  vətənimizdə hər kəs  Azərbaycan xalqının mədəniyyətinə   xidmət edən və ad qazanan incəsənət  xadimlərinitanıyır. Bildiyimiz kimi,  Azərbaycanda demokratiya  və aşkarlıq  hökmsürür. İstedadı olan hər bir kəsə şəraityaradılır. Yeni – yeni musiqi layihələri, müsabiqə proyektləri meydana çıxır. Müasir, qloballaşan və inkişaf  edən  texnika əsrində istedadı büruzə vermək və ad qazanmaq  çox da çətin deyildir. Lakin  gənclər bunu  daunutmamalıdır ki, keçmişini  bilməyən  gələcəyə gedə bilməz. Elə  bunagörə də, bu gün  hər bir  gənc Azərbaycanın tarixini, mədəniyyətini gözəl  bilməli vəunutmamalıdır.     Yazımızın Güney Azərbaycanı ilə bağlılığı da  ikiyə  bölünmüş Azərbaycanın  yaralıtaleyinin gələcək  nəsillər  tərəfindənunudulmamasına bir daha işarədir.
     AMEA Memarlıq və İncəsənət İnstitutunun

“Qafqaz Albaniyası incəsənəti və memarlığı”  şöbəsinin
aparıcı elmi işçisi, sənətşünaslıq üzrə fəlsəfə doktoru,
dosent Sehranə Ələsgər qızı Kasimi                       



Baxış sayı: 1 346


Bölməyə aid digər xəbərlər