Bütün xəbərlər
İSMAYIL MƏRCANLI İMANZADƏ- ŞEİRLƏR
Tarix: 03-10-2022 22:08 | Bölmə: Ədəbiyyat
  


CƏBRAYILLILAR

Cocuq Mərcanlıdır bərəsi-bəndi,
Səslədim, Xan Çinar dil açdı, dindi.
Hacı Qaramandı, Xudafərindi -
Araz ünvanlıdır Cəbrayıllılar.

Nüzgar, Süleymanlı səsli-soraqlı,
Soltanlı dastandır-min bir varaqlı.
Həm Quycaq, Hovuslu, Balyand, İsaxlı -
Həm Mirzəcanlıdır Cəbrayıllılar.

Etibarlı dostdu, vəfalı yardı,
Diridə çiçəkdi, Sirikdə qardı.
Hər biri ya Kazım, ya da Şikardı -
Adlıdır-sanlıdır Cəbrayıllılar.

Dədə Qurbaninin elindən gəlib,
Gəyənin yovşanlı çölündən gəlib.
Halal kişilərin belindən gəlib -
Tər-təmiz qanlıdır Cəbrayıllılar.

Aran təbəssümlü, dağ ürəklidir,
Əhdinə sadiqdir, saf diləklidir.
Elə əzəl gündən duz-çörəklidir -
Mərddi-dostcanlıdır Cəbrayıllılar.

İsmayıl deyir, şirinimdi-acımdı,
Könül sarayımda sənət tacımdı.
Atamdı-anamdı, qardaş-bacımdı,
Böyük Mərcanlıdır Cəbrayıllılar -
Şərəfli-şanlıdır Cəbrayıllılar.
                                29.06.2018

MƏN ŞƏHƏR ADAMI OLA BİLMƏDİM...

Arabir fikrimi cəzb eləsə də,
Mən şəhər adamı ola bilmədim...
Bircə yol ürəkdən gülə bilmədim.
Döşümə yatmadı tozlu küçələr.
İtirdim özümü səsdə-səmirdə,
Gəlib tapdı məni yuxularımda,
Həsrətin çəkdiyim aylı gecələr...

Gördüm qaşqabaqlı adamlarını,
Gördüm qana həris harınlarını.
Mənə gözlərinin ucuyla belə
Baxmayıb, yanımdan ötüb getdilər.
Beşinə-üçünə salam versəm də,
Təbəssüm qonmadı dodaqlarına,
Gözüm görə-görə itib getdilər.

Hey zara gəlsəm də fikrin əlindən,
Baş aça bilmədim insan “selindən”!
Döngələr qarşımda bir səddə döndü,
Gəc baxdı üzümə dalanlar mənim.
Arabir rastıma çıxdı “dost-tanış”,
Gah ütülü sözlə, gah şirin dillə
Üstümə şığıdı yalanlar mənim...

Qarşımda dağ kimi dikəldi yollar,
Gündəlik “əlmuzdum” yağlı “sağol”lar!
Anladım özgəymiş şəhərin tərzi.         
Burda işə keçmir mizan-tərəzi...
Burda baş girləmək deyilmiş asan,
Kiməsə müftəcə yem olmamaqçün,
Gərək bir az fəndgir, ayıq olasan!

Gördüm bu tövr ilə, belə gedişlə,
Qulpundan tutduğum halal bir işlə,
Çoxları kərəksiz sayacaq məni,
Saflığım kənarda qoyacaq məni.
Adım düşəcəkdir “qara dəftərə”,
Zalımın üzünü güldürəcəyəm,
Tapdayıb keçəndə “qırmızı xətti”,
Külfəti acından öldürəcəyəm!..

Meşin qapılara düşməz açarım,
Kimdənsə mərhəmət ummağım əbəs,
Hara çatasıdır boğulmuş bu səs?!
Gümanım bir qalaq quru təsəlli,
Dönük taleyimdən tutdum beş əlli!..
Nə ev-eşik umdum, nə gün-güzaran,
Onları verən də, alan da bəlli!..

Yamanlıq “suyumu” kəsdi dəhnədən,
İllərlə artmadı “boyum” bir qarış!
Dedilər ya çıx get, gəldiyin yerə,
Ya da taleyinə boyun əy,-barış!
Burda haqsızlıqdır sahib, haqlara,
Heç demə kimdənsə ənam alanda
Yaltaqlıq, məddahlıq gəlirmiş kara!..

Əzilib-büzülüb xırdalanmadım,
Allahsız birini “tanrı” sanmadım!
Burda “akullalar”, “qurdlar” ayaqda,
Burda güclülərə girovdur Haqq da...
Yaxşı ki uzunmuş dilim-dilçəyim,
Yaxşı ki yalmana, yaltağa yadam!
Mən şəhər adamı ola bilmədim....
Yolların “qıfılın” açın, gedirəm,
Mən burda yaşaya bilmərəm, atam!
         18.09.2022

İNSAN

Bir az ağıllısan, bir az da dəli,
Sənin xilaskarın Tanrının əli!
Qocalıq urvatsız payız xəzəli,
Cavanlıq yamyaşıl yarpaqdı, insan!

Nəfsinlə quranda özünə tələ,
Tapdanmış mənliyin ta düşməz ələ!
Ağlına gələni gətirmə dilə,
Yalan lüt-üryandı, çılpaqdı, insan!

Xoşbəxtsən, abırın-ismətin varsa,
Öl qurtar, ən çirkin xislətin varsa!
Gec-tez üzə çıxar qismətin varsa,
Atılıb-düşməyin nahaqdı, insan!

Nə əcəldən gizlən, nə gözdən yayın,
Bir gün sona çatır bil, ömür payın.
İstər daxman olsun, istər sarayın,
Sonuncu “mənzilin” torpaqdı, insan!
12.07.2022
 

KÜTLƏ SEVGİSİNƏ İNANMIRAM MƏN

Səmtini dəyişən külək kimidir,
Fəndgir sırtıq üzlü kələk kimidir.
Bir himlə yıxılan dirək kimidir -
Kütlə “sevgisinə” inanmıram mən!

Güclüyə yarınıb biət eyləyir,
Qarnının hökmüylə niyyət eyləyir.
Aldanır, yanılır, qələt (səhv) eyləyir -
Kütlə “sevgisinə” inanmıram mən!

Gecikməz “gələnə” çəpik çalmağa,
Öyrəşib müftə pay-ənam almağa.
Yalana züy tutsa, keçir “qarmağa” -
Kütlə “sevgisinə” inanmıram mən!

Çoxunu yolundan eləyib gedir,
Vədini yalanla bələyib gedir.
Elə hey gözə kül ələyib gedir -
Kütlə “sevgisinə” inanmıram mən!

Qaçhaqaç düşəndə çatır axırı,
Hər səmtə üz tutur yolu-cığırı.
Bəzən gec çıxsa da üzə paxırı -
Kütlə “sevgisinə” inanmıram mən!

Əgər qoşulubsa “xora”,-güclüdür,
Hələ düşməyibsə dara, -güclüdür.
Bilən bilir, hardan-hara güclüdür -
Kütlə “sevgisinə” inanmıram mən!

Kufədə andını danıb bir zaman,
Deməyib sonacan yamana, yaman.
Diz çöküb, zalımdan diləyib aman -
Kütlə “sevgisinə” inanmıram mən!

Bir vaxtlar başıma gəlib,-görmüşəm,
Sıyılıb üzümə gülüb,-görmüşəm.
Büdrəyən vaxtımda “ölüb”,-görmüşəm -
Kütlə “sevgisinə” inanmıram mən!
 04.09.2022
  PUL

Aldansan həyatda dünya varına,
Düşərsən tamahın bir gün toruna.
Uyma vəfasına, etibarına -
Gur yanan ocağı söndürəndi pul.

O, göz qamaşdırır zərli tac kimi,
Yetən qamarlayır onu ac kimi.
Ağır yumruğunu ehtiyac kimi -
Kasıbın başına endirəndi pul.

Onun kim görməyib üzün həyatda,
Qatlayır çoxunun dizin həyatda.
İsmayıl, gördünmü özün həyatda -
Gədəni hörmətə mindirəndi pul...

ALDATMA ÖZÜNÜ...

Ötəri istəyin üstə azca əs,
Əgər bu sevgiysə, közü hanı bəs?
İsitməz ürəyi hər yersiz həvəs-
Aldatma özünü, bu sevgi deyil.

Bulanıq su kimi durulmaz axsa,
Bir çiçək bitirməz min il də yağsa.
Ruhunda bir leysan havası yoxsa-
Aldatma özünü, bu sevgi deyil.

Küləksə, hər səmtə əsən de, ona,
Ömürdən günləri kəsən de, ona.
Sevgidən başqa nə desən de, ona-
Aldatma özünü, bu sevgi deyil.

Gözləmə, gümanın axırı olmur,
Həsrətin yüngülü, ağırı olmur.
Belə sevdaların axırı olmur-
Aldatma özünü, bu sevgi deyil.
                                       2000

GEDƏK SÖZ DİRİLƏN YERƏ
      (Özümə xitabən yazdığım şeir)

Hardan gəldin bu qapısı-
Bacası hörülən yerə?
Bir də düşməz haqq işığı
Məhəbbəti uralanıb,
Sevgisi dərilən yerə.

Burda sütunlar yıxılıb,
Halallıq küncə sıxılıb.
Bir bölük şeytan yığılıb,
Tanrı öldürülən yerə.

Gördüyün daş-divar da yad,
Ot bitməyən yerdə nə dad?
Yaxın düşə bilərmi od -
Ocaq söndürülən yerə?

Yetişmədin diləklərə,
Səsin çatmır mələklərə.
Gəl, qoşulub küləklərə
Gedək söz dirilən yerə...
1996

ŞEİRİMLƏ EDİRƏM DUALARIMI...

Hər kəlməm, hər misram xeyir-duamdır,
Haqq sevən insanam, bilənlər-bilir.
Çöhrəmdə nur saçan şeir,-duamdır,
Ruhumdan su kimi süzülüb gəlir!

Dirilik diləyib torpağa, suya
İşığı, havanı öyən adamam!
Kimlərsə çatanda kama-arzuya,
Tanrıya həmd olsun,-deyən adamam!

Bəzən şükr etmişəm yaman günə də,
Elə zənn etməyin bir parça daşam.
Təkcə özümə yox, özgəsinə də
Yaxşı gün-güzəran arzulamışam...

Nəfsimə ağalıq etmişəm hər an,
Süfrəmə dad verib halal qazancım.
Məddahı qabağa dartıb aparan
Ucuz “şan-şöhrətə” yoxdur inancım!

Mənim dualarım yurd savaşımdır,
Vətən, bayraq eşqim hər şeydən öncə!
Şəhidlər ən əziz can sirdaşımdır,-
Adları yadımdan çıxmaz ölüncə!..

Hər misram tapdığım gizli xəzinə,
Kimsə ala bilməz əldən varımı.
Səhərlər oyanıb azan səsinə,
Şeirimlə edirəm dualarımı!..
 08.08.2022

YAZIRAM

Yolçusuyam neçə yolun,  küçənin,
Xoş halına hər yanımdan keçənin...
Dan ulduzu zülmət donlu gecənin
“Yuxusunu yoz”- deyəndə yazıram!

Sübh şəfəqibələdçisi yolların,
Şehli çəmən çırmalayar “qolların”.
Dəli könlüm səssiz keçən anların
“Sükutunu poz”-deyəndə yazıram!

Sevda yolu nə axırdı, nə əzəl,
Xoş günlərə uzalıdır neçə əl.
Baxışları alov saçan bir gözəl
“Belə olur naz”-deyəndə yazıram!

Namərd  bir kəs tapdasa da bəxtimi,
Söz mülkündə özüm qurdum taxtımı.
Əbəs yerə itirmərəm vaxtımı,
İlham pərim “yaz”-deyəndə yazıram!
14.08.2022
Mingəçevir şəhəri



Baxış sayı: 1 083


Bölməyə aid digər xəbərlər