23:11 / 04-06-2020
Sahibkarlara güzəştli kreditlərin verilməsi qaydası dəyişdi
23:07 / 04-06-2020
Bakıda doğum günü təşkil edib karantini pozdular - Video
23:03 / 04-06-2020
Prezident smart aptek aparatı ilə tanış olub - Foto
22:54 / 04-06-2020
Həftəsonu Bakıdan rayonlara getməyə icazə verilməyəcək
21:42 / 04-06-2020
ƏLİQULU QƏMKÜSARIN AZƏRBAYCAN MƏKTƏB VƏ PEDAQOJİ FİKİR TARİXİNİN İN¬KݬŞAF ETMƏSİNDƏ XİDMƏTLƏRİ ÇOXDUR- Anadan olmasının 140 illiyi münasibətilə
21:16 / 04-06-2020
İlham Əliyev Necdet Ünüvara “Dostluq” ordeni verdi
21:06 / 04-06-2020
“Hər bir siqnal ciddi araşdırılacaq” - İlham Əliyev
20:52 / 04-06-2020
“İnsanlar bir çox hallarda onlara lazım olan sənədləri rüşvət müqabilində alırdılar”
20:07 / 04-06-2020
Tədris kursları güzəştlərlə bağlı hökumətə müraciət etdi
20:03 / 04-06-2020
“Guya başqa xəstəlikdən ölənə “COVİD-19” arayışı verilir”
17:45 / 04-06-2020
“İmtahanlarla bağlı qaydalar hazırlanıb”
17:43 / 04-06-2020
Jurnalistlərin iş rejimi necə olacaq?
17:41 / 04-06-2020
Özəl şirkətlər də sabah 2-yə qədər işləyəcək? - Rəsmi açıqlama
17:40 / 04-06-2020
Daha 262 nəfər koronavirusa yoluxdu - 2 nəfər öldü
15:47 / 04-06-2020
İlham Əliyev onları təltif etdi - Siyahı
15:44 / 04-06-2020
Həftəsonu market və apteklər işləməyəcək
15:42 / 04-06-2020
Evdən çıxmaq istəyənlər belə icazə alacaq
15:39 / 04-06-2020
Yalnız bu işçilərə küçəyə çıxmağa icazə veriləcək
15:34 / 04-06-2020
Bakıda sabah dövlət qurumları 14:00-a qədər işləyəcək
14:02 / 04-06-2020
“Xəzər Lənkəran”ın Bakıdakı ofisi satışa çıxarıldı
14:01 / 04-06-2020
“Vəzirov utanmadan qaçdı və ardında qalaq-qalaq cəsəd qoydu”
13:58 / 04-06-2020
Belarusun yeni Baş Naziri təyin olundu
13:55 / 04-06-2020
Bu səbəblərdən koronavirusa hamının tanışı yoluxdu...
13:52 / 04-06-2020
20 yaşlı qardaş bacısını öldürdü, ata boynuna götürdü - Yenilənib
13:46 / 04-06-2020
“Həftə sonları üçün qadağa qərarını tam dəstəkləyirəm”
10:01 / 04-06-2020
Nəriman ona qalib gəlib çempion oldu
09:57 / 04-06-2020
Oqtay Əsədovla Fəttah Heydərovun iclaslara gəlməməsi ilə bağlı - Açıqlama
09:53 / 04-06-2020
Kamran Əliyevin işdən çıxardığı kürəkəni DTX-də rəis oldu
09:49 / 04-06-2020
TƏBRİK EDİRİK!
22:32 / 03-06-2020
Azərbaycanda daha 325 nəfər koronavirusa yoluxdu - 5 nəfər vəfat etdi
Bir bahar çiçəyi - Muşfiq ömrü
Tarix: 05-11-2019 12:50 | Bölmə: Ədəbiyyat
_756.jpg)
Bir ocaq var Xızıya gedən yolda. Bir ocaq var ki, odu ürəyimizin başını illərdir ki, yandırır. Bu ocağı, bu odu görmək üçün yolu ordan düşənlər ayaq saxlayıb ona baş çəkiblərmi, sevindiriblərmi, görəsən:
“Azad bir quşdum,
Yuvamdan uçdum.
Bir bağa düşdüm
Bu gənc yaşımda”,- deyənlərin ruhunu...
Kim bilir?
Xızı deyəndə “Oxu tar”da kökünü, varlığını, məsləkini, gələcək arzularını dilə gətirən, heyrətəmiz yaddaşı, qaynar ilhamı ilə bu gün hər birimizə möcüzə kimi görünən, “yaşasaydı...” deyərək heyfsləndiyimiz Mikayıl Muşfiq, Azərbaycan teatırının repertuarını ölümündən sonra belə elə bu gün də əsərləri bəzəyən nakam Cəfər Cabbarlı yada düşür.
Bəlkə də bu taleyin hökmü və ya onların alın yazısıydı ki, iki böyük nəhəng dünyaya vaxtsız vida etdi. Muşfiqin əyilməzliyi, Cəfərin hər biri tariximizə işıq salan əsərlərindəki milli ruhun gücü, qüdrəti qarşısında bir ordunun dayana bilməyəcəyini görənlərin qorxusu əbəs yerə deyildi...
Topsuz, tüfəngsiz, qələmini süngü edən Mikayıl Muşfiq, görəsən, niyə axı gənc yaşında
“Ah, bu uzun sevda yolu,
Vurulurmu başa, könül”,- deyirdi...
Və yaxud da
“Ah, mən günü-gündən bu gözəlləşən,
İşqlı dünyadan necə əl çəkim,
Bu yerlə çarpışan, göylə əlləşən,
Dostdan, aşinadan necə əl çəkim” misralarındakı kədər yükü nəydi belə? Kimlər idi Muşfiq ürəyini vaxtsız susdurmağı həsrətlə gözləyənlər, şair qanı içməyə susayanlar?
Tarixin qatları açıldıqca hər şey gün işığına çıxdı və məlum oldu ki, ən böyük günahımız bu torpaqlarda doğulmaqmış. Deportasiyaların ilk dalğası və represssiyalara imza atan “Trojka”lar Azərbaycan üzərinə qara bulud kimi çökdü. Hüseyn Cavid, Əhməd Cavad, Hacı Kərim Sanılı, İsmayıl Katib, Bəkir Çobanzadə və bir çoxlarını gedər-gəlməzə yollayanlara heykəllər qoyub, hələ üstəlik, bizə sevdirdilər də...
Xızıya çatanda narın-narın göy üzündən səpələnən yağış damcıları ürəyimdə nələri götür-qoy etdiyimi, yolumu hardan salacağımı hiss edib sanki mənimlə birlikdə o ünvana getmək üçün üstümə səpələnirdi. Maşından düşüb onun soyuq daşlardan boylanan həyat dolu gözlərinə baxıb: “Səni ziyarətə gəlmişəm, şair”,- dedim. Gözlərimdəki kədəri kirpiklərim qaldırmaqda aciz idi. Göylər mənə ağlamağa aman vermədi, nakam Muşfiqi onlar ağladı...
Hər yerdən Muşfiq boy verirdi. Ağaclar, dağlar, Muşfiqin baba ocağında səssizliyi pozub:
“Sən canı canandan ayrı tutmadın,
Odur ki, vəfasız deyildir adın,
O səni unutdu, sən unutmadın,
Yaşa məhəbbətim, yaşa ürəyim” misralarını oxuyan quşlar Muşfiqin adını anıb bu doğma yurda gələnlərə onun nakam taleyini quş dilində anlatmaq istəyirdilər.
Bu çölün düzündə əvvəllər Sayadlar adlı kənd varmış. Vaxtilə burda Muşfiqin atası Əbdülqədər İsmayılzadənin dəyirmanı yerləşirmiş. Sonradan “Lələ köçüb, yurdu qalıb”. Lakin muşfiqsevərlər istəməyiblər ki, bir zamanlar toylu-düyünlü bir oba yerindən geriyə xarəbələr qalsın. Ona görə də birləşib bu ocağı 1988-ci ildə qurublar.
Muşfiq iki yaşına qədər qardaşı Mirzə, bacıları Böyükxanım və Balacaxanımla ata ocağında qayğısız günlər görüb. Atası ədəbiyyatda “Vüsaqi” təxəllüsü ilə şeirlər yazıb. “Şah İsmayıl” və “Seyfəlmülük” operalarının liberettosunu da o yazıb. Müşfiq anası Züleyxa xanımı altıaylığında itirib. Onu Sayadlar kəndindəki süd anası Səriyyə xanım saxlayıb. 1910-cu ildən sonra Muşfiqgilin ailəsi Bakıya-dağlı məhəlləsinə köçür.
Müşfiq haqqında kifayət qədər məlumat var və biz bu yazıda çalışdıq ki, barəsində eşidilməyən, hamının bilmədiklərini sizlərlə bölüşək. “Bir gün” ilk mətbu şeiri olsa da 1929-cu ildə tara qarşı başlanan qara kampaniyaya qarşı ilk haqq səsini ucaldan Muşfiq olub. İyirmi bir yaşlı gəncin əli və dişi qanlı rejimə qarşı üsyanı neçə-neçə oxuyan tarların simini vaxtsız qıranların kürkünə birə salıb.
Muşfiqin varlığı onlar üçün ən böyük təhlükə idi. 27 yaşında onuncu kitabı çıxan Muşfiqin bir çox əsərləri, təəssüflər olsun ki, yandırılıb. On birinci kitabını-“Çağlayan”ı görmək isə özünə qismət olmayıb. Sonuncu kitabı mətbəədə çapa hazır imiş. Tuthatut başlayanda Şəmsəddin Abbasov adlı ədəbiyyat adamı onu gizlədib və 18 il həmin əlyazmanı qoruyub-saxlayıb. 1956-cı ildə Mikayıl Muşfiq baraət aldıqdan sonra kitabın siqnal variantı çapdan çıxır.
1937-ci il iyunun 4-də Hüseyn Cavid, Əhməd Cavad və Mikayıl Muşfiq həbs olunur. Yeri gəlmişkən, hər il Azərbaycanda 5 iyun Mikayıl Muşfiqin şərəfinə “Şairlər günü” kimi qeyd olunur...
Günahsız bir şairə açılmış 121493 nömrəli cinayət işi. Dərdə baxın ki, Muşfiqin “istintaq”ını aparan Qalustyan adlı erməni idi. 20 dəqiqəyə çıxarılan ölüm hökmündən sonra 1938-ci ilin beş yanvarında Muşfiqimizin sevdalı qəlbi susduruldu.
Muşfiqin ailəsi də rejimin qurbanı oldu...
Bu fikirləri Muşfiq ocağının bələdçisi danışır bizə və gözümü gəzdirib Ziyadxana, Turana, Dənizə baxıram. “Şəngülüm”ü, “Şüngülüm”ü, “Məngülüm”ü dərdinin dağlar qədər çox olduğunu uşaqlar hiss etməsin deyə, dünyanın ən xoşbəxti kimi yazan, körpəliyi yellər və qara illər ağzında keçən Muşfiqimizi indi onlar daha yaxından tanıdılar. Həm tanıdılar, həm sevdilər, daha doğrusu sevdirdik...
1988-ci ildə muşfiqsevərlər bu ocağın bünövrəsini qoyublar və 2004-cü ildə ona muzey statusu verilib. 2018-ci ildə möhtərəm Prezidentimiz Muşfiqin 110 illiyinin keçirilıməsi ilə bağlı sərəncam imzalayıb. Məlumat üçün deyək ki, Azərbaycan bayrağı altında Xəzərdə Muşfiqimizin adını daşıyan gəmi onun qırçın ləpələri ilə uzaq sahillərə üzür.
Bələdçi “Yolun kənarındakı Müşfiqin heykəlini polis polkovniki Əbülhəsən Əhmədov öz şəxsi vəsaiti hesabına ərsəyə gətizdirib, heykəltaraş da Münəvvər Rzayevadır” deyəndə bir anlıq duruxdum. Polisin o çətin illərdə şeirimizə, ədəbiyyatımıza, nakam Muşfiqimizə belə bir böyük sevgi ilə yanaşması elə, əslində, bu yazıya nərdivan saldı.
Tapdım Muşfiq sevdalısı polisimiz Əbülhəsən Əhmədov ocağının işığını yandıranları. Mən onları uzaq bilirdim, sən demə, lap yaxınımızda imişlər.
Tibb xidməti mayoru Rəna Əhmədova ilə həm atalı günlərinə qayıtdıq, həm də Muşfiqlə bağlı xatirələrə yenidən ayna tutduq. Bu gün Muşfiqlə bağlı danışmaqda, sözün əsl manasında, onların haqqı var. Çünki zamanında hamının görə bilmədiyi bir işi onun atası, Azərbaycan Polisi görüb və hər zaman olduğu kimi, nümunə olmağı bacarıb.
“Bu gün Xızıya yolum düşəndə və o büstün qarşısında dayananda elə bilirəm ki, danışır, sevinir, mənə xoş gəldin edir, məndən atamı soruşur. Bu yerlərin hər daşında şeiriyyət var və mən Muşfiq ocağına gələndə elə bilirəm ki, öz ata ocağıma gəlirəm”,- deyib göz yaşlarını saxlamaqda çətinlik çəkir Rəna xanım.
“Oğulsuz Muşfiqimin qeyrətli oğlu Əbülhəsən. Sənə çox minnətdaram”. Bu fikirləri xalq şairi Cabir Novruz mərhum polkovnikə bağışladığı kitabında yazıb. Elə bu bəs edər ki, onun Muşfiqin yolunda hansı əziyətlərə qatlaşdığını görəsən.
Bu gün Muşfiq ocağı kimi fəaliyyət göstərən bina isə 1992-ci ildə tikilib. Muşfiq ocağını jurnalist Firuz Əhmədli, Tofiq Novruzov, Ağasəfa, Cabir Novruz və Əbülhəsən Əhmədov yaradıblar. Rəna xanım deyir ki, heykəlin kim tərəfindən qoyulması ilə bağlı orda bir lövhə vardı, lakin sonralar kimlərsə tərəfindən çıxarılıb. Səbəbi isə bu günə qədər naməlum olaraq qalır.
Əbülhəsən Əhmədovun Xızının Xanagah kəndində çobanların, yolda qalanların yağışdan daldalanmağı, vəhşi heyvanlardan qorunmaları üçün tikdirdiyi tikili də hələ qalır və onu tanıyanlar da, tanımayanlar da ruhuna rəhmət oxuyurlar.
Sözardı: Polis polkovniki Əbülhəsən Əhmədov 1942-ci ildə Xızıda doğulub. Azərbaycan Dövlət Univeristetinin Hüquq fakultəsini bitirib. 1966-cı ildə daxili işlər orqanlarında xidmətə qəbul olunub. İstintaqçı kimi hər zaman çalışıb ki, ədalətli qərarlar qəbul etsin ki, Allah və bəndə yanında başıaşağı olmasın. Sonralar o, DİN-də İstintaq və Beynəlxalq Əməkdaşlıq idarələrinin rəisi vəzifələrində uzun illər qüsursuz xidmət edib. 2015-cı ilin dekabrın 17-də Haqqa qovuşub.
Allah rəhmət eləsin!
Modern.az
Baxış sayı: 198
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 05-11-2019 12:50 | Bölmə: Ədəbiyyat
Bir ocaq var Xızıya gedən yolda. Bir ocaq var ki, odu ürəyimizin başını illərdir ki, yandırır. Bu ocağı, bu odu görmək üçün yolu ordan düşənlər ayaq saxlayıb ona baş çəkiblərmi, sevindiriblərmi, görəsən:
“Azad bir quşdum,
Yuvamdan uçdum.
Bir bağa düşdüm
Bu gənc yaşımda”,- deyənlərin ruhunu...
Kim bilir?
Xızı deyəndə “Oxu tar”da kökünü, varlığını, məsləkini, gələcək arzularını dilə gətirən, heyrətəmiz yaddaşı, qaynar ilhamı ilə bu gün hər birimizə möcüzə kimi görünən, “yaşasaydı...” deyərək heyfsləndiyimiz Mikayıl Muşfiq, Azərbaycan teatırının repertuarını ölümündən sonra belə elə bu gün də əsərləri bəzəyən nakam Cəfər Cabbarlı yada düşür.
Bəlkə də bu taleyin hökmü və ya onların alın yazısıydı ki, iki böyük nəhəng dünyaya vaxtsız vida etdi. Muşfiqin əyilməzliyi, Cəfərin hər biri tariximizə işıq salan əsərlərindəki milli ruhun gücü, qüdrəti qarşısında bir ordunun dayana bilməyəcəyini görənlərin qorxusu əbəs yerə deyildi...
Topsuz, tüfəngsiz, qələmini süngü edən Mikayıl Muşfiq, görəsən, niyə axı gənc yaşında
“Ah, bu uzun sevda yolu,
Vurulurmu başa, könül”,- deyirdi...
Və yaxud da
“Ah, mən günü-gündən bu gözəlləşən,
İşqlı dünyadan necə əl çəkim,
Bu yerlə çarpışan, göylə əlləşən,
Dostdan, aşinadan necə əl çəkim” misralarındakı kədər yükü nəydi belə? Kimlər idi Muşfiq ürəyini vaxtsız susdurmağı həsrətlə gözləyənlər, şair qanı içməyə susayanlar?
Tarixin qatları açıldıqca hər şey gün işığına çıxdı və məlum oldu ki, ən böyük günahımız bu torpaqlarda doğulmaqmış. Deportasiyaların ilk dalğası və represssiyalara imza atan “Trojka”lar Azərbaycan üzərinə qara bulud kimi çökdü. Hüseyn Cavid, Əhməd Cavad, Hacı Kərim Sanılı, İsmayıl Katib, Bəkir Çobanzadə və bir çoxlarını gedər-gəlməzə yollayanlara heykəllər qoyub, hələ üstəlik, bizə sevdirdilər də...
Xızıya çatanda narın-narın göy üzündən səpələnən yağış damcıları ürəyimdə nələri götür-qoy etdiyimi, yolumu hardan salacağımı hiss edib sanki mənimlə birlikdə o ünvana getmək üçün üstümə səpələnirdi. Maşından düşüb onun soyuq daşlardan boylanan həyat dolu gözlərinə baxıb: “Səni ziyarətə gəlmişəm, şair”,- dedim. Gözlərimdəki kədəri kirpiklərim qaldırmaqda aciz idi. Göylər mənə ağlamağa aman vermədi, nakam Muşfiqi onlar ağladı...
Hər yerdən Muşfiq boy verirdi. Ağaclar, dağlar, Muşfiqin baba ocağında səssizliyi pozub:
“Sən canı canandan ayrı tutmadın,
Odur ki, vəfasız deyildir adın,
O səni unutdu, sən unutmadın,
Yaşa məhəbbətim, yaşa ürəyim” misralarını oxuyan quşlar Muşfiqin adını anıb bu doğma yurda gələnlərə onun nakam taleyini quş dilində anlatmaq istəyirdilər.
Bu çölün düzündə əvvəllər Sayadlar adlı kənd varmış. Vaxtilə burda Muşfiqin atası Əbdülqədər İsmayılzadənin dəyirmanı yerləşirmiş. Sonradan “Lələ köçüb, yurdu qalıb”. Lakin muşfiqsevərlər istəməyiblər ki, bir zamanlar toylu-düyünlü bir oba yerindən geriyə xarəbələr qalsın. Ona görə də birləşib bu ocağı 1988-ci ildə qurublar.
Muşfiq iki yaşına qədər qardaşı Mirzə, bacıları Böyükxanım və Balacaxanımla ata ocağında qayğısız günlər görüb. Atası ədəbiyyatda “Vüsaqi” təxəllüsü ilə şeirlər yazıb. “Şah İsmayıl” və “Seyfəlmülük” operalarının liberettosunu da o yazıb. Müşfiq anası Züleyxa xanımı altıaylığında itirib. Onu Sayadlar kəndindəki süd anası Səriyyə xanım saxlayıb. 1910-cu ildən sonra Muşfiqgilin ailəsi Bakıya-dağlı məhəlləsinə köçür.
Müşfiq haqqında kifayət qədər məlumat var və biz bu yazıda çalışdıq ki, barəsində eşidilməyən, hamının bilmədiklərini sizlərlə bölüşək. “Bir gün” ilk mətbu şeiri olsa da 1929-cu ildə tara qarşı başlanan qara kampaniyaya qarşı ilk haqq səsini ucaldan Muşfiq olub. İyirmi bir yaşlı gəncin əli və dişi qanlı rejimə qarşı üsyanı neçə-neçə oxuyan tarların simini vaxtsız qıranların kürkünə birə salıb.
Muşfiqin varlığı onlar üçün ən böyük təhlükə idi. 27 yaşında onuncu kitabı çıxan Muşfiqin bir çox əsərləri, təəssüflər olsun ki, yandırılıb. On birinci kitabını-“Çağlayan”ı görmək isə özünə qismət olmayıb. Sonuncu kitabı mətbəədə çapa hazır imiş. Tuthatut başlayanda Şəmsəddin Abbasov adlı ədəbiyyat adamı onu gizlədib və 18 il həmin əlyazmanı qoruyub-saxlayıb. 1956-cı ildə Mikayıl Muşfiq baraət aldıqdan sonra kitabın siqnal variantı çapdan çıxır.
1937-ci il iyunun 4-də Hüseyn Cavid, Əhməd Cavad və Mikayıl Muşfiq həbs olunur. Yeri gəlmişkən, hər il Azərbaycanda 5 iyun Mikayıl Muşfiqin şərəfinə “Şairlər günü” kimi qeyd olunur...
Günahsız bir şairə açılmış 121493 nömrəli cinayət işi. Dərdə baxın ki, Muşfiqin “istintaq”ını aparan Qalustyan adlı erməni idi. 20 dəqiqəyə çıxarılan ölüm hökmündən sonra 1938-ci ilin beş yanvarında Muşfiqimizin sevdalı qəlbi susduruldu.
Muşfiqin ailəsi də rejimin qurbanı oldu...
Bu fikirləri Muşfiq ocağının bələdçisi danışır bizə və gözümü gəzdirib Ziyadxana, Turana, Dənizə baxıram. “Şəngülüm”ü, “Şüngülüm”ü, “Məngülüm”ü dərdinin dağlar qədər çox olduğunu uşaqlar hiss etməsin deyə, dünyanın ən xoşbəxti kimi yazan, körpəliyi yellər və qara illər ağzında keçən Muşfiqimizi indi onlar daha yaxından tanıdılar. Həm tanıdılar, həm sevdilər, daha doğrusu sevdirdik...
1988-ci ildə muşfiqsevərlər bu ocağın bünövrəsini qoyublar və 2004-cü ildə ona muzey statusu verilib. 2018-ci ildə möhtərəm Prezidentimiz Muşfiqin 110 illiyinin keçirilıməsi ilə bağlı sərəncam imzalayıb. Məlumat üçün deyək ki, Azərbaycan bayrağı altında Xəzərdə Muşfiqimizin adını daşıyan gəmi onun qırçın ləpələri ilə uzaq sahillərə üzür.
Bələdçi “Yolun kənarındakı Müşfiqin heykəlini polis polkovniki Əbülhəsən Əhmədov öz şəxsi vəsaiti hesabına ərsəyə gətizdirib, heykəltaraş da Münəvvər Rzayevadır” deyəndə bir anlıq duruxdum. Polisin o çətin illərdə şeirimizə, ədəbiyyatımıza, nakam Muşfiqimizə belə bir böyük sevgi ilə yanaşması elə, əslində, bu yazıya nərdivan saldı.
Tapdım Muşfiq sevdalısı polisimiz Əbülhəsən Əhmədov ocağının işığını yandıranları. Mən onları uzaq bilirdim, sən demə, lap yaxınımızda imişlər.
Tibb xidməti mayoru Rəna Əhmədova ilə həm atalı günlərinə qayıtdıq, həm də Muşfiqlə bağlı xatirələrə yenidən ayna tutduq. Bu gün Muşfiqlə bağlı danışmaqda, sözün əsl manasında, onların haqqı var. Çünki zamanında hamının görə bilmədiyi bir işi onun atası, Azərbaycan Polisi görüb və hər zaman olduğu kimi, nümunə olmağı bacarıb.
“Bu gün Xızıya yolum düşəndə və o büstün qarşısında dayananda elə bilirəm ki, danışır, sevinir, mənə xoş gəldin edir, məndən atamı soruşur. Bu yerlərin hər daşında şeiriyyət var və mən Muşfiq ocağına gələndə elə bilirəm ki, öz ata ocağıma gəlirəm”,- deyib göz yaşlarını saxlamaqda çətinlik çəkir Rəna xanım.
“Oğulsuz Muşfiqimin qeyrətli oğlu Əbülhəsən. Sənə çox minnətdaram”. Bu fikirləri xalq şairi Cabir Novruz mərhum polkovnikə bağışladığı kitabında yazıb. Elə bu bəs edər ki, onun Muşfiqin yolunda hansı əziyətlərə qatlaşdığını görəsən.
Bu gün Muşfiq ocağı kimi fəaliyyət göstərən bina isə 1992-ci ildə tikilib. Muşfiq ocağını jurnalist Firuz Əhmədli, Tofiq Novruzov, Ağasəfa, Cabir Novruz və Əbülhəsən Əhmədov yaradıblar. Rəna xanım deyir ki, heykəlin kim tərəfindən qoyulması ilə bağlı orda bir lövhə vardı, lakin sonralar kimlərsə tərəfindən çıxarılıb. Səbəbi isə bu günə qədər naməlum olaraq qalır.
Əbülhəsən Əhmədovun Xızının Xanagah kəndində çobanların, yolda qalanların yağışdan daldalanmağı, vəhşi heyvanlardan qorunmaları üçün tikdirdiyi tikili də hələ qalır və onu tanıyanlar da, tanımayanlar da ruhuna rəhmət oxuyurlar.
Sözardı: Polis polkovniki Əbülhəsən Əhmədov 1942-ci ildə Xızıda doğulub. Azərbaycan Dövlət Univeristetinin Hüquq fakultəsini bitirib. 1966-cı ildə daxili işlər orqanlarında xidmətə qəbul olunub. İstintaqçı kimi hər zaman çalışıb ki, ədalətli qərarlar qəbul etsin ki, Allah və bəndə yanında başıaşağı olmasın. Sonralar o, DİN-də İstintaq və Beynəlxalq Əməkdaşlıq idarələrinin rəisi vəzifələrində uzun illər qüsursuz xidmət edib. 2015-cı ilin dekabrın 17-də Haqqa qovuşub.
Allah rəhmət eləsin!
Modern.az
Baxış sayı: 198
Bölməyə aid digər xəbərlər
20-05-2020, 05:38
ŞƏRQ VƏ QƏRBİN QOVŞAĞINDA ƏRTOĞRUL CAVİD-Nərgiz İSMAYILOVA
19-05-2020, 04:07
Gənclərin mənəvi atası-Rəsul Rza – 110
18-05-2020, 03:33
Kamal Abdullanın həyatının dönüş nöqtəsi - Video
15-05-2020, 19:43
SƏN VƏTƏNİN ATA HAQQIN YAŞADIN!-ƏMİR PƏHLƏVAN
15-05-2020, 01:22
AMEA-da onlayn iclas keçirilib
13-05-2020, 21:59
GÖRKƏMLİ ALİM ƏZİZ ŞƏRİFİN ELMİ-TƏDQİQAT İŞLƏRİ ÜMUMİ MƏNZƏRƏDƏ BOŞ QALMIŞ TORPAQ SAHƏSİNƏ BƏNZƏYİR-ƏZİZ ŞƏRİF- 125
13-05-2020, 14:43
DÖRDYARPAQ YONCA-ƏMRAH FƏQANOĞLU
8-05-2020, 03:45
Qəhrəman babanın tüfəngi-Nicat Məmmədov
7-05-2020, 23:46
Saçlarında Üzeyir bəyin əllərinin sığalını yaşadan Südabə xanımla illər öncəsinin ağrılı söhbəti
5-05-2020, 19:08
Xalq şairi Məmməd Arazın “Naxçıvan albomu”-Ramiz QASIMOV
4-05-2020, 00:44
İncəsənət, Dil və Ədəbiyyat İnstitutunun onlayn iclası keçirilib
3-05-2020, 22:52
AZƏRBAYCAN MƏKTƏB VƏ PEDAQOJİ FİKİR TARİXİNİN ÖYRƏNİLMƏMİŞ QARANLIQ SƏHİFƏLƏRİNƏ İŞIQ SAÇAN ALİM -ƏZİZ MİRƏHMƏDOV– 100
2-05-2020, 01:36
BURA NAXÇIVANDIR, NAXÇIVAN!
1-05-2020, 15:19
Araz-Türk Cümhuriyyəti fəallarından biri, naxçıvanlı diplomat və yazıçı haqqında sanbalılı monoqrafiya
1-05-2020, 01:29
BULAQLAR ŞAHBUZUN ŞAİRLƏRİDİ-Əmir Pəhləvan
28-04-2020, 20:23
Bunu heç zaman unutmayaq!-JURNALİST ƏMRAH FƏQANOĞLU YAZIR
28-04-2020, 19:41
Ədəbiyyat İnstitutunun şöbələrinin növbədənkənar məzuniyyət dövründəki fəaliyyəti müzakirə edilib
25-04-2020, 16:21
BU DA BELƏ BİR ÖMÜRDÜ YAŞADIM - Əzizə SÜLEYMANOVA yazır
22-04-2020, 20:07
Adını gizli saxlayan şəxs kənd camaatının bütün borcunu bağlayıb
17-04-2020, 21:10
Bu gün şair Oruc Şahbuzlunun doğum günüdür-TƏBRİK EDİRİK!
17-04-2020, 16:40
"Adam əsas AIlahın nəzərində dəyərli olsun, nankor bəndələrin ucuz komplimentləri qara qəpiyə belə dəyməz..."-JURNALİST ƏMRAH FƏQANOĞLUNUN XATİRƏLƏRİNDƏN BİRİ
17-04-2020, 16:37
17 APREL -NƏĞMƏKAR ŞAİR, ALİM VÜQAR ƏHMƏDİN DOĞUM GÜNÜDÜR-TƏBRİK EDİRİK!
16-04-2020, 16:09
Qırğız ədəbiyyatının tanınmış simalarından Aydarbek Sarmanbetovun layiq görüldüyü diplom!-Yazıçı Əlabbas Bağırov yazır
14-04-2020, 14:56
“Dolu”dan o zaman dolu yağır ki..-ƏMRAH FƏQANOĞLU
8-04-2020, 03:49
Koronavirusun bizə öyrətdiyi üç hikmət-Şərif Ağayar
8-04-2020, 00:30
“QARABAĞ ƏDƏBİ-MƏDƏNİ MÜHİTİ (XIX ƏSRİN II YARISI-XX ƏSRİN ƏVVƏLLƏRİ)” KİTABI İŞIQ ÜZÜ GÖRÜB
7-04-2020, 23:31
Tağı Əhmədov xalq yazıçısının doğum gününü təbrik etdi
7-04-2020, 00:07
Albaniya mediasında ermənilərin Qarabağa gəlmələrini göstərən “Marağa–150” abidəsindən yazılıb
3-04-2020, 23:28
Kəlbəcəri itirəndə Azərbaycan saçlarını yolmalıydı-yolmadı...
3-04-2020, 14:14
KORONAVİRUSA HƏSR OLUNMUŞ ŞEİRLƏR-QAFAROV ƏDALƏT İZZƏT OĞLU (ƏROĞLU)
2-04-2020, 13:34
20 illik dostluğun bùnövrəsi Nobellərə həsr olunmuş əsərlərlə qoyulub-Nobellərlə ədəbi dostluq
2-04-2020, 11:34
“Bəlkə azadlığın dəyərini unutmuşduq?!”
1-04-2020, 02:59
Bakılı yazıçı Moskvada vəfat etdi
28-03-2020, 23:23
“Kitabxana – koronavirusa YOX deyir!” layihəsi çərçivəsində keçirilən aksiya davam edir
24-03-2020, 19:06
Fransız filosof koronavirusdan vəfat etdi
13-03-2020, 14:17
ƏMRAH FƏQANOĞLU-ŞEİR
13-03-2020, 14:07
Ulu Öndər haqqında yeni kitab
27-02-2020, 00:29
Orta məktəb dərslikləri belə hazırlanacaq
26-02-2020, 23:23
Məktəb direktoru Xocalıya həsr olunmuş tədbirdə ana obrazını canlandırdı
24-02-2020, 23:47
142 nömrəli məktəbdə Ənvər Məmmədovun rejissorluğu ilə Xocalı qətliamına həsr olunmuş " Haray" tamaşası səhnəyə qoyuldu
24-02-2020, 22:24
Akademiyanın Naxçıvan bölməsinin əməkdaşının məqaləsi Beynəlxalq konfransın materiallarında çap edilib
18-02-2020, 12:36
Xocalı-Gədəbəy mədəniyyətinin maddi irsi haqqında funamental monoqrafiya nəşr olunub
31-01-2020, 09:51
Sumqayıtda “Gənci-Nihan mənəm” layihəsinə yekun vuruldu
22-01-2020, 18:33
“Şərq-Qərb” nəşriyyatında Səməd Mənsurun “Şeirlər, felyetonlar, pyeslər” kitabı dərc edilib
30-12-2019, 14:33
"Azərkitab" Kitab Təbliğatı Mərkəzində Şahlar Şuşalının “Dünya Azərbaycanlıların Həmrəyliyinə gedən yolda” adlı kitabın təqdimatı keçirildi