01:01 / 09-05-2024
Baş Prokurorluqda Ulu Öndər Heydər Əliyevin anadan olmasının 101-ci ildönümü qeyd edilib
00:05 / 09-05-2024
ANAR SARIYEV “GƏNC SAHİBKARLAR KLUBUNUN” DİREKTORU TƏYİN EDİLİB
23:23 / 08-05-2024
Putinin müəllimi deyib ki, o, hər zaman zorakı yox, müdafiəçi olub
23:02 / 08-05-2024
Sumqayıt Cümə Məscidində Ulu öndər Heydər Əliyevə həsr olunmuş tədbir-VİDEO+FOTOLAR
20:55 / 08-05-2024
Qırğızıstanın dağlarında üç rusiyalı turist itib
20:50 / 08-05-2024
ABŞ İsrailə hərbi yardımı yenidən nəzərdən keçirir
20:36 / 08-05-2024
Araxamiya: "Ukraynada 20 min məhbus səfərbər edilə bilər"
20:29 / 08-05-2024
"Rubin" futbolçusunu "kartdakı pul" zarafatına görə cəzalandırıb
20:22 / 08-05-2024
Pentaqon rəhbəri: "ABŞ Qərbi Afrikada hərbi mövcudluq üzərində işləyir"
20:14 / 08-05-2024
Paşinyan sonsuza qədər davam edə bilməyən bir prosesə işarə edib
20:05 / 08-05-2024
Dünya çempionatında Rusiya Federasiyası və Belarusun bayraqlarının nümayişinə qadağa qoyulub
19:57 / 08-05-2024
Naməlum şəxs döyüş abidəsini güllələyib
19:48 / 08-05-2024
Peskov: "Putin lazım bildiyi zaman baş nazir təyin edəcək"
16:36 / 08-05-2024
NATO-nun sammiti iyulun 9-dan 11-dək ABŞ-da keçiriləcək
16:30 / 08-05-2024
Məhkəmə Krım körpüsünü dağıtmağa çağıran şəxsi cərimələyib
16:23 / 08-05-2024
Kadırov Qroznıda ələ keçirilən texnikanın sərgisinin açılışını elan edib
16:13 / 08-05-2024
Vuçiç Si Cinpindən Serbiyaya xarici siyasətdə kömək etməsini istəyib
16:07 / 08-05-2024
"Vahid Rusiya"nın deputatı Anastasiya Demina Moskvada dünyasını dəyişib
14:35 / 08-05-2024
BRİKS Oyunlarında iştirak etmək üçün 100 ölkədən idmançılar müraciət edib
14:25 / 08-05-2024
BOK Rusiya idmançılarına yenidən paylanmış medalları verməyəcək
14:17 / 08-05-2024
Zaxarova Almaniya səfirinin Rusiyadan geri çağırılmasını növbəti qeyri-dost addım kimi qiymətləndirir
14:10 / 08-05-2024
Moskva Şəhər Duması xarici agent deputat Stupini vaxtından əvvəl səlahiyyətlərindən məhrum edib
23:59 / 07-05-2024
ABŞ Avropada böyük hərbi təlimlər keçirir
23:52 / 07-05-2024
Avstriyanın xarici işlər naziri: "Vyana NATO-ya üzv olmayacaq"
23:45 / 07-05-2024
Moldovada müxalif “Pobeda” blokunun qəzetinin tirajı ələ keçirilib
23:30 / 07-05-2024
ABŞ ordusu Rusiya Federasiyasında həbs edilən serjant Blekin ora niyə getdiyini öyrənir
23:24 / 07-05-2024
Məhkəmə texnogen təsirin təhlili və qiymətləndirilməsi mərkəzinin keçmiş rəhbərini istintaq təcridxanasına göndərib
22:27 / 07-05-2024
Ukrayna pilotsuz təyyarəsi Fövqəladə Hallar Nazirliyinin əməkdaşlarına hücum edib, yanğınsöndürənlər yaralanıb
22:23 / 07-05-2024
ABŞ Rutteni NATO-nun yeni baş katibi görür
21:46 / 07-05-2024
Bir evin girişində dava-dalaş- polisə hücum edib
21:41 / 07-05-2024
Putin Xorvatiyadakı səfirini dəyişib
21:28 / 07-05-2024
100 kiloqramlıq aviabomba zərərsizləşdirilib
13:26 / 07-05-2024
Xarici İşlər Nazirliyi: andiçmə mərasiminə hətta dost olmayan ölkələrin nümayəndələri də dəvət olunub
13:20 / 07-05-2024
Peskov: "Andiçmə mərasiminin qonaqları arasında Rusiya Federasiyasının gələcək Baş naziri də var"
GÜLNARƏ ACALOVA (NAR ÇİÇƏYİ)-Esselər
Tarix: 10-02-2021 21:42 | Bölmə: Ədəbiyyat
GÜLNARƏ ACALOVA (NAR ÇİÇƏYİ)
Ötən ilin mart ayının əvvəllərində Bakıda olarkən illərdən bəri paytaxtda fəaliyyət göstərən sazlı-sözlü “Dirili Qurbani” Məclisinin növbəti yaradıcılıq günündə tanıyıb-tanımadığım həmkarlarımla da görüşdüm.Məclisə mənim kimi ilk dəfə qonaq qismində qatılan və şeirləri ilə hamıya unudulmaz anlar bəxş edənlərdən biri də Gülnarə Acalova oldu. Öyrəndim ki, Gülnarə xanım qədim oğuz elimiz Borçalı mahalındandır. İllər öncəsi Tiflisdəki Dövlət Pedaqoji İnstitutunun filologiya fakültəsini bitirib. Elə o vaxtlardan da ailəsi ilə bərabər Rusiyanın Belqorad şəhərində yaşayır. İki ali təhsilli oğul anası olan şairə ilk gənclik illərindən şeir və esselər yazır. İndiyə kimi iki kitabı nəşr olunub. O, qürbət eldə xalqımızın haqq işinə dəstək verən və mili adət-ənənələrimizə sadiq olan fəal ziyalı qadındır. Böyük oğlu Rauf Belqorod şəhərində nüfuzlu bir bankda məsul vəzifədə, kiçik oğlu Rəşad isə paytaxt Bakıdadakı tibb müəssilərindən birində həkim işləyir. Gülnarə xanım qürbətdə yaşasa da, həmişə qəlbi Vətən eşqiylə döyünən təəsübkeş soydaşlarımızdan biridir.
Hörmətli Namiq müəllim, istərdim ki, Sizə ünvanladığım yazılarını oxuculara təqdim etməklə, ona yaradıcılıq yollarında bir daha uğurlar arzulayaq. Fürsətdən yararlanıb, Sizə və saytınızın əməkdaşlarına cansağlığı, yaradıcılıq uğurları arzulayıram!
Hörmət və ehtiramla: İsmayıl İmanzadə,
AYB Mingəçevir bölməsinin sədri
Esselər
GÖYRÜŞ ÇİÇƏYİ
(xatirə dəfrərindən )
Sakit, sərin payız axşamı idi. Yavaş-yavaş göyün üzü qaralırdı. Mən şərin qarışmasını heç sevmirəm, nədənsə günün bü saatları ürəyimə tənhalıq, kövrəklik, həyəcan gətirir. Bu gün də son beş ayda keçən əzablı günlərimin təkrarı idi. Evdə məndən və xəstə anamdan başqa heç kəs yox idi. Gah yuxulayan, gah da oyanan anamın gündən-günə halsızlaşması məni üzür, həyatın verdiyi sınaqların qarşısında nə qədər aciz olduğumun əzabını yasadırdı. Çarəsizlikdən ürəyim sıxılır, divarlar sanki üstümə gəlirdi. Bu axşam yaman kövrəlmişdim. Qəhər ilan tək boğazima dolanıb boğur, özümü uzaq və adsız bir adanın kimsəsiz sakini kini ümidsiz və tənha sanırdım. Deyirlər şər vaxtı ağlamazlar, ancaq mən gözlərimə qara bulud kimi yığılmış yaş selinin qarşısını ala bilməyəcəyimi duyduğumdan şüşəbəndə çıxdım. Neçə vaxtdan bəri idi ki, balalarımı görmürdüm. Tez-tez zəngləşsək də hər dəfə vidalaşan zaman gözlərimin yaşı leysana dönüb ürəyimə axırdı. Anamın yanında ağlamağı özümə günah sanırdım. Çünki o mənim kövrəldiyimi belə düysa özünü günahkar bilərdi. Mən xəstə anamı qoyub gedə bilmədiyimdən çəkdiyim mənəvi üzüntülərə onu da düçar eləmək istəmirdim. Onsuz da səhhəti gündən- günə ağırlaşır, gözümün önündə payız yarpağı kimi saralıb-solurdu. Bütün varlığımla baş verənləri qəbül eləmək istəməsəm də fələyin hökmü ilə razılaşmaq məcburiyyətində idim. Qaranlıq aynabənddə göz yaşlarımın hökmünə təslim olmuşdum. Elə bil bu duzlu damcılar mənim çiyinlərimdə duz yüküydü, ağladıqca yükümün yüngülləşəcəyinə ümid edirdim. Məni ozümün-özümlə təkliyimdən səssizdə olan telefonumun işığı ayırdı. Gözümün yaşını tələsik silərək telefonu açdım.
-Alo, axşamın xeyir, necəsən? Bibim necədir?
-Sağ ol, həmişəki kimi …
-Ağlayırsan? Nəsə olub?
-Yox-yox, ağlamıram, hər şey qaydasındadır...
-Gəlirəm, bir azdan sizdə olacam. Sənə bir şey gətirirəm.
-Nə ?
Sualım cavabsız qaldi ... Nə ola bilərdi Aslanın mənə təcili çatdırmaq istədiyini anlamırdım. Vanna otağına keçib üzümə su vurdum. Basımı qaldıranda baxışlarım güzgüdə qızarmış gözlərimin yorğun, kədərlı baxışlarıyla üz-üzə gəldi. Deyəsən, çox dəyişmişdim mən bu az bir müddətdə, başqalaşmışdım. Sanki güzgüdən mənə baxan gözlər mənim deyildilər…
Səs salmamaq üçün ayaq barmaqlarımın ucunda anam yatan otağa yaxınlaşdım. O vurulan iynənən təsirindən rahatlaşıb yuxuya getmişdi. Qayıdıb mətbəxə keçdim, çaydani qaz peçinin üstünə qoymuşdum ki, yenə telefonun işığı göründü.
-Aç qapını zəngi basmayım!
Gələn Aslan idi. O çox şən idi, elə bil mənə nəsə bir xeyir xəbər deyəcəkdi.
-Axşamın xeyir, bibim yatırmı?- deyə pıçıldadı.
-Yatır - dedim.
Aslan dəhlizin zəif işığında üzümə baxır, mən isə ağlamaqdan şişmiş gözlərimi onun baxışlarından qaçırırdım.
O,əlini yan cibinə salib, nəyisə ehtiyatla çıxardı.
-Ay Gülüm, gör sənə nə gətirmişəm - deyib ovcunda gizlətdiyini mənə uzatdı. Qeyri - ixtiyari boyük bir maraq hissiylə onun ovcuna baxdım. Aslanın ovcunda qızılı rəngdə çox balaca akvarium balığı vardı. Bir anda balıq hərəkətə gəldi, mən geri atıldım.
-Balıq! Hardandı? Susuz necə gətirmisən? - deyə həyacanla pıçıldadım.
Aslan gülürdü. O, mənim üzümdəki təəccüb ifadəsinə gülürdü. Onun qolundan tutub mətbəxə apardım. Yox, demək olar ki qaçırdım. Gur işığın altinda Aslanın ovcundakı «balığın» göyrüş çiçəyi olduğunu gördüm. Aslan bir də astaca üfürdü, quru göyrüş çiçəyi diri balıq kimi onun ovcunda çırpınmağa başladı .
Bir -birimizə baxıb uşaq kimi gülürdük. Cansız göyrüş çiçəyi o axşam çoxdan kədər duvağı altinda gizlənmiş sevincimi baxışlarıma, xoşbəxtlik hissini qəlbimə qaytarmışdı. Sanki Aslanın da gözlərinə mənim gözlərimdən sevinc payı düşmüşdü. Çiçəyi mənim ovcuma qoyub: «İtirmə»-dedi . Biz ən çox arzuladıqları payın sahibi olan usaqlar kimi sevinirdik. O, mənə bir anlıq da olsa sevinc bağışlaya bildiyinə, mən də yad olduğu qədər doğma bir insanın mənə əvəzsiz anları yaşatmaq həvəsinə görə Yaradana minnətdar idik...
İndi mən Göyrüş ağacının altına səpələnmiş «qızılı balıq»lardan birini ovcumda tutub həmin anın yasantılarını xatırlayıram. Bəzən insana sual verirlər: «Həyatınızın ən xoşbəxt anını xatırlaya bilərsinizmi?» Mənə bu sualı verən olsa düşünmədən deyərdim: «Mənə Göyrüş Çiçəyi bağışlanan an xoşbəxt anlarımdan ən gözəli olub».
İllər ötəcək ...Göyrüş çiçəkləri bir -birini əvəz edəcək. Bəlkə bir gün bizim nəvələrimizin ilk görüş yeri olacaq Göyrüş ağacının kolgəsi ... Qismət.. .
Yuxmu əlimdən alıb aparır.
Dindirib qəlbimi tarsız -kamansız,
Könlümü kəməndə salıb aparır .
Uzaqdı könlümün, yuxumun yolu,
İstərdim qonağın olum bu gecə.
Qəlbim sozlə dolu, arzuyla dolu,
Qoy, gəlib yanında qalım bu gecə.
Ay oluban pəncərəndən baxaydım,
Körpə təbəsümü qonmuş simana.
Ulduzlardan sənə çələng taxaydım,
Uçuraydım özümlə asimana.
Qoruyaydım səni kədərdən-qəmdən,
Qovaydım könlünə yurd salmış qışı.
Siləydim bulurtək incə qəlbindən,
«Şaxta» adlı rəssam çəkən naxışı.
Yəgin ki, yatırsan sirindi yuxun,
Kaş, gəlib yuxuna qonaq olaydım.
Sıqal çəkib ağ,ipək saçlarına,
Sakit, həzin-həzin layla çalaydım.
Gecə necə uzun, necə amansız,
Yuxumu əlimdən alıb aparır.
Subhə təhvil verib uzgün qəlbimi.
Şirin xəyalardan zorla qoparır.
Gecə tar-kamansız dindirir məni,
Sənsizlik oduna yandırır məni...
·
Aydın mavi səmaya sanki çalğı çəkilmişdi. Təbiətdə bayram ab -havası duyulurdu. Ağacların sırasını onların hər birindən fərqli bir ərik ağacı tamamlayırdı. O sanki Günəşin parıltısına hamıdan cox sevinirdi. Kənardan baxana elə gələidi ki, ağac qanadlarını goyə uzadıb Günəşi qucmağa can atir, Günəş şüalarının tumarlarina xoşallanıb onun ilıq nəfəsindən xumarlanırdı.Ərik ağacı ilə Günəşin təması ilk məhəbbətlərini yaşayan sevgililərin görüşünə bənzəyirdi.
Hər gecə ağac hicran sıxıntısı keçirir, dan yeri sökülər-sökülməz pardaqlanırdı. Öz istəyinin istisini sevgilisinin məhəbbətinin bəhrəsi bilirdi. Az bir zamanda yaşıl yarpaqlardan bicilmiş gozəl bir libas geydi, çiçəklərinindən başına çələng hördü. Amma...
Nə biləydi, hardan biləydi ki, bu binəva, sevgilisinin vəfasızlığından ömrünə vədəsiz gəlmiş bu baharin sonu bahar bitməmiş bitəcək . Hardan biləydi ki, "Qarinin borcu" deyilən bir payı olacaq ömrünün bahar sandığı çağında. Bir gecənin uçində şaxta onun gözoxşayan çiçəklərini dondurub məhv etdi, yarpaqlarini bürüşdürdü . Ağacın ozünə arxa sandıği, vəfasina güvəndiyi Günəşə olan sevgisinin günahına döndərdiyini duyduqca gözlərindən "leçək -ləcək" yaşlar süzüldü. Günəşin biganəliyindən gündən-günə üzüldü. Oz oduna yandığı kimi də günlərin birində sondu ...
Yamanca kövrəlmişəm,
Ürəyimi küsdürdün.
Sən öz əməllərinlə,
Üşüyən ürəyimə
Soyuq külək əsdirdin.
İşığına sığındım,.
Dedim... isinnim bir az.
Necə də bilməmişəm,
Hər parlayan işıqdan
Ocaq olmaz, od olmaz ...
DAŞ ÜRƏK
Aydın bir yay gecəsi idi. Gülnar həyətdəki günlüyün altında oturub saçlarına tumar çəkən sərin mehdən xoşallanırdı. Dincələnlərin bir qismi çay içə-içə br-biri ilə söhbətləşir, digərləri televizorda xəbərlərə baxırdılar. Qaranlıq qatılaşdıqca yorğunluq duyanlar yavaş-yavaş öz otaqlarına çəkilirdilər. Gülnartək qalmışdı. O, tənhalığı sevməsə də, hərdən tək qalıb düşüncələrə dalmağı sevirdi. Belə anlarda öz aləminə qapılıb şirin xəyallar səltənətini qonağı olurdu. Ətrafdakı sakitliyi cırcıramalar öz şən nəğmələri ilə pozurdular. Elə bil Yaradan onları gecənin özünəməxsus qaranlıq, lal aləminin cansıxıcı olmaması üçün yaratmışdı. Gülnar cırcıramaların xoruna qulaq asır, təbiətin bu gözəl mənzərəsindən zövq alırdı.
Üzüm talvarının tən ortasında böyük bir çıraq asılmışdı. Asta-asta əsən külək onu hərəkətə gətirir, işığa uçub gəlmiş pərvanələr isə çıragın başına fırlanırdılar, sanki cırcıramaların çalıb-oxumağı gözəl rəqs havasına rəqqaslar çırağın ətrafında süzürdülər. Gecə bir xeyirxah sehirbaz kimi Gülnarın tənhal qalmasını istəmədiyi üçün ona öz möcüzələrini göstərib qüssələnməyə, qəmlənməyə imkan vermək istəmirdi və tilsimli, valehedici aləminə qonaq eliyirdi. Həmişə pərvanələrin özlərini işığa qurban verdiyini görəndə ürəyinə qüssə qırovu çökən Gülnarın içində bir çavabsız sual doğurdu: “Niyə?..
Dünyanın açılmamış sirrlərinin qabağında acizliyini hiss elədiyi üçün sualına cavab istəyirdi. Ona elə gəlirdi ki, bu gün ona möcüzələr göstərən Gecə, sirrini verəcək. Amma…
Küçədə qəh-qəhə çəkib gülən cavanların səsi Gülnarı xəyallardan ayıltdı. Onlar yəqin kluba, əylənməyə gedirdilər. Qalxıb darvaza qapısından çölə çıxdı. Bir az aralıda dəniz görünürdü. Ürəyindən sahildə oturub qürub edən Günəşə baxmaq keçdi. Ətrafa göz gəzdirdi, gec idi, amma elə bil onu hansısa bir ilahi qüvvə var gücü ilə çəkib dənizə sarı apardı. Daxildən gələn hisslərinin əsiri olmuş kimi asta-asta dənizə tərəf yönəldi. O, günortadan isinmiş qumun üstüylə asta addımlarla gedir, sanki onun nəhayət gəlib çıxmasına sevinən ləpələr yalın ayaqlarını öpür, arxasınca qumun üstünədə saldığı izləri yuyurdular. Günəş artıq tam qürub eləmişdi. Bu mənzərə gözəl də olsa, nədəsə Gülnarın aləmində həyatın sonu kimi qəlbinə kədər kölgəsi salırdı. Üfüqün görünməz davamı isə yeni bir həyat idi...
O, isti qumun üstündə dizlərini qucaqlayıb oturmuşdu. Həmişə qəribsəyib qəlbində tənhalıq hissi duyanda beləcə oturub başını dizlərinə qoyardı. İndisə onun baxışları dənizin ümmansızlığına dikilmişdi. Dəniz sakit idi, hərdən-birdən sahilə gələn balaca bir dalğa Gülnarın ayağına qum atır, sonra da yuyub aparırıdı, elə bil körpə uşaq kimi onunla oynamaq istəyirdi. Yenə Aslan gəlib durmuşdu gözlərinin önündə. Neçə illərdən bəri itirdiyi yeganə məhəbbəti, yeganə istəyi...
Onu yadından çıxarmaq istəsə də yaddaşı məhəbbətinə vəfalı yar olub unuda bilmirdi. “Görəsən hardadı? Necədi? Yadına düşürəmmi barı?..” Sual- sualın dalıca gedirdi. O, dalğalara baxır, sanki dalğalardan bir cavab gözləyirdi.
Gözlərindən axan yaş damcıları dənizin suyuna qovuşdu. Birdərin ah qopdusinəsindən.Pıçıltıiləsankidalğalarladanışırmışkimisakitcə:
– Hardasan? – dedi.
Bu an bayaqdan onun ayaqlarını yuyan ləpələrin içində parıtı gördü. Gözünün yaşını əlinin arxası ilə silib baxanda bağ fındığı boyda bir "Ürək" gördü. Yam-yaşıl, içərisində sanki qırovun almaza bənzər parlaq izi düşmüş daş ürək. Bu Dənizinmi payı idi, yöxsa Göylərinmi hədiyyəsi? Bəlkə möcüzəsi, sirri ilə Gülnarla düşüncülərini bölüşən Gecənin onun sualına cavabı idi?..
Rusiya FR-nın Belqorod şəhəri
Baxış sayı: 911
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 10-02-2021 21:42 | Bölmə: Ədəbiyyat
GÜLNARƏ ACALOVA (NAR ÇİÇƏYİ)
Ötən ilin mart ayının əvvəllərində Bakıda olarkən illərdən bəri paytaxtda fəaliyyət göstərən sazlı-sözlü “Dirili Qurbani” Məclisinin növbəti yaradıcılıq günündə tanıyıb-tanımadığım həmkarlarımla da görüşdüm.Məclisə mənim kimi ilk dəfə qonaq qismində qatılan və şeirləri ilə hamıya unudulmaz anlar bəxş edənlərdən biri də Gülnarə Acalova oldu. Öyrəndim ki, Gülnarə xanım qədim oğuz elimiz Borçalı mahalındandır. İllər öncəsi Tiflisdəki Dövlət Pedaqoji İnstitutunun filologiya fakültəsini bitirib. Elə o vaxtlardan da ailəsi ilə bərabər Rusiyanın Belqorad şəhərində yaşayır. İki ali təhsilli oğul anası olan şairə ilk gənclik illərindən şeir və esselər yazır. İndiyə kimi iki kitabı nəşr olunub. O, qürbət eldə xalqımızın haqq işinə dəstək verən və mili adət-ənənələrimizə sadiq olan fəal ziyalı qadındır. Böyük oğlu Rauf Belqorod şəhərində nüfuzlu bir bankda məsul vəzifədə, kiçik oğlu Rəşad isə paytaxt Bakıdadakı tibb müəssilərindən birində həkim işləyir. Gülnarə xanım qürbətdə yaşasa da, həmişə qəlbi Vətən eşqiylə döyünən təəsübkeş soydaşlarımızdan biridir.
Hörmətli Namiq müəllim, istərdim ki, Sizə ünvanladığım yazılarını oxuculara təqdim etməklə, ona yaradıcılıq yollarında bir daha uğurlar arzulayaq. Fürsətdən yararlanıb, Sizə və saytınızın əməkdaşlarına cansağlığı, yaradıcılıq uğurları arzulayıram!
Hörmət və ehtiramla: İsmayıl İmanzadə,
AYB Mingəçevir bölməsinin sədri
Esselər
GÖYRÜŞ ÇİÇƏYİ
(xatirə dəfrərindən )
Sakit, sərin payız axşamı idi. Yavaş-yavaş göyün üzü qaralırdı. Mən şərin qarışmasını heç sevmirəm, nədənsə günün bü saatları ürəyimə tənhalıq, kövrəklik, həyəcan gətirir. Bu gün də son beş ayda keçən əzablı günlərimin təkrarı idi. Evdə məndən və xəstə anamdan başqa heç kəs yox idi. Gah yuxulayan, gah da oyanan anamın gündən-günə halsızlaşması məni üzür, həyatın verdiyi sınaqların qarşısında nə qədər aciz olduğumun əzabını yasadırdı. Çarəsizlikdən ürəyim sıxılır, divarlar sanki üstümə gəlirdi. Bu axşam yaman kövrəlmişdim. Qəhər ilan tək boğazima dolanıb boğur, özümü uzaq və adsız bir adanın kimsəsiz sakini kini ümidsiz və tənha sanırdım. Deyirlər şər vaxtı ağlamazlar, ancaq mən gözlərimə qara bulud kimi yığılmış yaş selinin qarşısını ala bilməyəcəyimi duyduğumdan şüşəbəndə çıxdım. Neçə vaxtdan bəri idi ki, balalarımı görmürdüm. Tez-tez zəngləşsək də hər dəfə vidalaşan zaman gözlərimin yaşı leysana dönüb ürəyimə axırdı. Anamın yanında ağlamağı özümə günah sanırdım. Çünki o mənim kövrəldiyimi belə düysa özünü günahkar bilərdi. Mən xəstə anamı qoyub gedə bilmədiyimdən çəkdiyim mənəvi üzüntülərə onu da düçar eləmək istəmirdim. Onsuz da səhhəti gündən- günə ağırlaşır, gözümün önündə payız yarpağı kimi saralıb-solurdu. Bütün varlığımla baş verənləri qəbül eləmək istəməsəm də fələyin hökmü ilə razılaşmaq məcburiyyətində idim. Qaranlıq aynabənddə göz yaşlarımın hökmünə təslim olmuşdum. Elə bil bu duzlu damcılar mənim çiyinlərimdə duz yüküydü, ağladıqca yükümün yüngülləşəcəyinə ümid edirdim. Məni ozümün-özümlə təkliyimdən səssizdə olan telefonumun işığı ayırdı. Gözümün yaşını tələsik silərək telefonu açdım.
-Alo, axşamın xeyir, necəsən? Bibim necədir?
-Sağ ol, həmişəki kimi …
-Ağlayırsan? Nəsə olub?
-Yox-yox, ağlamıram, hər şey qaydasındadır...
-Gəlirəm, bir azdan sizdə olacam. Sənə bir şey gətirirəm.
-Nə ?
Sualım cavabsız qaldi ... Nə ola bilərdi Aslanın mənə təcili çatdırmaq istədiyini anlamırdım. Vanna otağına keçib üzümə su vurdum. Basımı qaldıranda baxışlarım güzgüdə qızarmış gözlərimin yorğun, kədərlı baxışlarıyla üz-üzə gəldi. Deyəsən, çox dəyişmişdim mən bu az bir müddətdə, başqalaşmışdım. Sanki güzgüdən mənə baxan gözlər mənim deyildilər…
Səs salmamaq üçün ayaq barmaqlarımın ucunda anam yatan otağa yaxınlaşdım. O vurulan iynənən təsirindən rahatlaşıb yuxuya getmişdi. Qayıdıb mətbəxə keçdim, çaydani qaz peçinin üstünə qoymuşdum ki, yenə telefonun işığı göründü.
-Aç qapını zəngi basmayım!
Gələn Aslan idi. O çox şən idi, elə bil mənə nəsə bir xeyir xəbər deyəcəkdi.
-Axşamın xeyir, bibim yatırmı?- deyə pıçıldadı.
-Yatır - dedim.
Aslan dəhlizin zəif işığında üzümə baxır, mən isə ağlamaqdan şişmiş gözlərimi onun baxışlarından qaçırırdım.
O,əlini yan cibinə salib, nəyisə ehtiyatla çıxardı.
-Ay Gülüm, gör sənə nə gətirmişəm - deyib ovcunda gizlətdiyini mənə uzatdı. Qeyri - ixtiyari boyük bir maraq hissiylə onun ovcuna baxdım. Aslanın ovcunda qızılı rəngdə çox balaca akvarium balığı vardı. Bir anda balıq hərəkətə gəldi, mən geri atıldım.
-Balıq! Hardandı? Susuz necə gətirmisən? - deyə həyacanla pıçıldadım.
Aslan gülürdü. O, mənim üzümdəki təəccüb ifadəsinə gülürdü. Onun qolundan tutub mətbəxə apardım. Yox, demək olar ki qaçırdım. Gur işığın altinda Aslanın ovcundakı «balığın» göyrüş çiçəyi olduğunu gördüm. Aslan bir də astaca üfürdü, quru göyrüş çiçəyi diri balıq kimi onun ovcunda çırpınmağa başladı .
Bir -birimizə baxıb uşaq kimi gülürdük. Cansız göyrüş çiçəyi o axşam çoxdan kədər duvağı altinda gizlənmiş sevincimi baxışlarıma, xoşbəxtlik hissini qəlbimə qaytarmışdı. Sanki Aslanın da gözlərinə mənim gözlərimdən sevinc payı düşmüşdü. Çiçəyi mənim ovcuma qoyub: «İtirmə»-dedi . Biz ən çox arzuladıqları payın sahibi olan usaqlar kimi sevinirdik. O, mənə bir anlıq da olsa sevinc bağışlaya bildiyinə, mən də yad olduğu qədər doğma bir insanın mənə əvəzsiz anları yaşatmaq həvəsinə görə Yaradana minnətdar idik...
İndi mən Göyrüş ağacının altına səpələnmiş «qızılı balıq»lardan birini ovcumda tutub həmin anın yasantılarını xatırlayıram. Bəzən insana sual verirlər: «Həyatınızın ən xoşbəxt anını xatırlaya bilərsinizmi?» Mənə bu sualı verən olsa düşünmədən deyərdim: «Mənə Göyrüş Çiçəyi bağışlanan an xoşbəxt anlarımdan ən gözəli olub».
İllər ötəcək ...Göyrüş çiçəkləri bir -birini əvəz edəcək. Bəlkə bir gün bizim nəvələrimizin ilk görüş yeri olacaq Göyrüş ağacının kolgəsi ... Qismət.. .
TƏNHALIQ HİMNİ
Yenə də gecə qara kəlağayını göylərin üzünə çəkərək, qara köhən atını minib hökümranlıqını edəcək. Yenə də zülmətə bürünmüş dünyasının uxtiyarsız qonağı mən olacağam. Yenə də bağır çartladan sakitliyin səsini eşidəcəm ...
Düşünə blərsiniz : Sakitliyin də səsi olur ki?" Bəli, bəli olur . O Səs Tənhalığın səsidi . Artıq uzun zamandı ki, havasına oynamaq istəmədiyim, səsinə səs verıb zümzümə etmək arzusunda omadığım, təbiətimə, ruhuma yad olan o Səs oynadır da, oxudur da məni…
Onun rəqsı isti yatağıma dolmuş qorun içində ürəymi donduran şaxtaya, nəğməsi qöz yaşlarımin acarı, acı ağıya bənzəyir. Bu səs quşların səhər müjdəsinin xəbərinə kimi varliğima hakim olub, məni oz tilsımınə tabe edir. Dan yeri sökülür. ...Nurlu sabahin gəlişi ilə səslər-səslərə qarışsa da sakitlikdəh gələn o vahiməli "səs" qulağımdan getmir. Bəzən mənə ele gəlir ki, o Səs mənim içimdən gəlir, susdurmaq istəsəm də kəsilməyən bir Səs ...
Tənha adına layiq görülmüş bir Qəlbin, Tənhalıq Himni... Və hardasa çöx uzaqlardan gecənin səssiz "Səsini" boğmağa çalışan bir nəğmə eşidilir:
Gecə necə uzun, necə amansız,Düşünə blərsiniz : Sakitliyin də səsi olur ki?" Bəli, bəli olur . O Səs Tənhalığın səsidi . Artıq uzun zamandı ki, havasına oynamaq istəmədiyim, səsinə səs verıb zümzümə etmək arzusunda omadığım, təbiətimə, ruhuma yad olan o Səs oynadır da, oxudur da məni…
Onun rəqsı isti yatağıma dolmuş qorun içində ürəymi donduran şaxtaya, nəğməsi qöz yaşlarımin acarı, acı ağıya bənzəyir. Bu səs quşların səhər müjdəsinin xəbərinə kimi varliğima hakim olub, məni oz tilsımınə tabe edir. Dan yeri sökülür. ...Nurlu sabahin gəlişi ilə səslər-səslərə qarışsa da sakitlikdəh gələn o vahiməli "səs" qulağımdan getmir. Bəzən mənə ele gəlir ki, o Səs mənim içimdən gəlir, susdurmaq istəsəm də kəsilməyən bir Səs ...
Tənha adına layiq görülmüş bir Qəlbin, Tənhalıq Himni... Və hardasa çöx uzaqlardan gecənin səssiz "Səsini" boğmağa çalışan bir nəğmə eşidilir:
Yuxmu əlimdən alıb aparır.
Dindirib qəlbimi tarsız -kamansız,
Könlümü kəməndə salıb aparır .
Uzaqdı könlümün, yuxumun yolu,
İstərdim qonağın olum bu gecə.
Qəlbim sozlə dolu, arzuyla dolu,
Qoy, gəlib yanında qalım bu gecə.
Ay oluban pəncərəndən baxaydım,
Körpə təbəsümü qonmuş simana.
Ulduzlardan sənə çələng taxaydım,
Uçuraydım özümlə asimana.
Qoruyaydım səni kədərdən-qəmdən,
Qovaydım könlünə yurd salmış qışı.
Siləydim bulurtək incə qəlbindən,
«Şaxta» adlı rəssam çəkən naxışı.
Yəgin ki, yatırsan sirindi yuxun,
Kaş, gəlib yuxuna qonaq olaydım.
Sıqal çəkib ağ,ipək saçlarına,
Sakit, həzin-həzin layla çalaydım.
Gecə necə uzun, necə amansız,
Yuxumu əlimdən alıb aparır.
Subhə təhvil verib uzgün qəlbimi.
Şirin xəyalardan zorla qoparır.
Gecə tar-kamansız dindirir məni,
Sənsizlik oduna yandırır məni...
·
GÜNƏŞIN VƏFASİ...
Artıq necə gün idi ki, baharin gəlişi duyulurdu. Torpaq qış yükündən azad olduğundan rahat nəfəs almağa başlamışdı. Yorğanlarını ustlərindən atmış ağaclar Bir az utancaq, bir az da qısqanc qızlar kimi bir -birini süzür və qamətlərini düzəltməyə çalışırdılar.Aydın mavi səmaya sanki çalğı çəkilmişdi. Təbiətdə bayram ab -havası duyulurdu. Ağacların sırasını onların hər birindən fərqli bir ərik ağacı tamamlayırdı. O sanki Günəşin parıltısına hamıdan cox sevinirdi. Kənardan baxana elə gələidi ki, ağac qanadlarını goyə uzadıb Günəşi qucmağa can atir, Günəş şüalarının tumarlarina xoşallanıb onun ilıq nəfəsindən xumarlanırdı.Ərik ağacı ilə Günəşin təması ilk məhəbbətlərini yaşayan sevgililərin görüşünə bənzəyirdi.
Hər gecə ağac hicran sıxıntısı keçirir, dan yeri sökülər-sökülməz pardaqlanırdı. Öz istəyinin istisini sevgilisinin məhəbbətinin bəhrəsi bilirdi. Az bir zamanda yaşıl yarpaqlardan bicilmiş gozəl bir libas geydi, çiçəklərinindən başına çələng hördü. Amma...
Nə biləydi, hardan biləydi ki, bu binəva, sevgilisinin vəfasızlığından ömrünə vədəsiz gəlmiş bu baharin sonu bahar bitməmiş bitəcək . Hardan biləydi ki, "Qarinin borcu" deyilən bir payı olacaq ömrünün bahar sandığı çağında. Bir gecənin uçində şaxta onun gözoxşayan çiçəklərini dondurub məhv etdi, yarpaqlarini bürüşdürdü . Ağacın ozünə arxa sandıği, vəfasina güvəndiyi Günəşə olan sevgisinin günahına döndərdiyini duyduqca gözlərindən "leçək -ləcək" yaşlar süzüldü. Günəşin biganəliyindən gündən-günə üzüldü. Oz oduna yandığı kimi də günlərin birində sondu ...
Yamanca kövrəlmişəm,
Ürəyimi küsdürdün.
Sən öz əməllərinlə,
Üşüyən ürəyimə
Soyuq külək əsdirdin.
İşığına sığındım,.
Dedim... isinnim bir az.
Necə də bilməmişəm,
Hər parlayan işıqdan
Ocaq olmaz, od olmaz ...
DAŞ ÜRƏK
Aydın bir yay gecəsi idi. Gülnar həyətdəki günlüyün altında oturub saçlarına tumar çəkən sərin mehdən xoşallanırdı. Dincələnlərin bir qismi çay içə-içə br-biri ilə söhbətləşir, digərləri televizorda xəbərlərə baxırdılar. Qaranlıq qatılaşdıqca yorğunluq duyanlar yavaş-yavaş öz otaqlarına çəkilirdilər. Gülnartək qalmışdı. O, tənhalığı sevməsə də, hərdən tək qalıb düşüncələrə dalmağı sevirdi. Belə anlarda öz aləminə qapılıb şirin xəyallar səltənətini qonağı olurdu. Ətrafdakı sakitliyi cırcıramalar öz şən nəğmələri ilə pozurdular. Elə bil Yaradan onları gecənin özünəməxsus qaranlıq, lal aləminin cansıxıcı olmaması üçün yaratmışdı. Gülnar cırcıramaların xoruna qulaq asır, təbiətin bu gözəl mənzərəsindən zövq alırdı.
Üzüm talvarının tən ortasında böyük bir çıraq asılmışdı. Asta-asta əsən külək onu hərəkətə gətirir, işığa uçub gəlmiş pərvanələr isə çıragın başına fırlanırdılar, sanki cırcıramaların çalıb-oxumağı gözəl rəqs havasına rəqqaslar çırağın ətrafında süzürdülər. Gecə bir xeyirxah sehirbaz kimi Gülnarın tənhal qalmasını istəmədiyi üçün ona öz möcüzələrini göstərib qüssələnməyə, qəmlənməyə imkan vermək istəmirdi və tilsimli, valehedici aləminə qonaq eliyirdi. Həmişə pərvanələrin özlərini işığa qurban verdiyini görəndə ürəyinə qüssə qırovu çökən Gülnarın içində bir çavabsız sual doğurdu: “Niyə?..
Dünyanın açılmamış sirrlərinin qabağında acizliyini hiss elədiyi üçün sualına cavab istəyirdi. Ona elə gəlirdi ki, bu gün ona möcüzələr göstərən Gecə, sirrini verəcək. Amma…
Küçədə qəh-qəhə çəkib gülən cavanların səsi Gülnarı xəyallardan ayıltdı. Onlar yəqin kluba, əylənməyə gedirdilər. Qalxıb darvaza qapısından çölə çıxdı. Bir az aralıda dəniz görünürdü. Ürəyindən sahildə oturub qürub edən Günəşə baxmaq keçdi. Ətrafa göz gəzdirdi, gec idi, amma elə bil onu hansısa bir ilahi qüvvə var gücü ilə çəkib dənizə sarı apardı. Daxildən gələn hisslərinin əsiri olmuş kimi asta-asta dənizə tərəf yönəldi. O, günortadan isinmiş qumun üstüylə asta addımlarla gedir, sanki onun nəhayət gəlib çıxmasına sevinən ləpələr yalın ayaqlarını öpür, arxasınca qumun üstünədə saldığı izləri yuyurdular. Günəş artıq tam qürub eləmişdi. Bu mənzərə gözəl də olsa, nədəsə Gülnarın aləmində həyatın sonu kimi qəlbinə kədər kölgəsi salırdı. Üfüqün görünməz davamı isə yeni bir həyat idi...
O, isti qumun üstündə dizlərini qucaqlayıb oturmuşdu. Həmişə qəribsəyib qəlbində tənhalıq hissi duyanda beləcə oturub başını dizlərinə qoyardı. İndisə onun baxışları dənizin ümmansızlığına dikilmişdi. Dəniz sakit idi, hərdən-birdən sahilə gələn balaca bir dalğa Gülnarın ayağına qum atır, sonra da yuyub aparırıdı, elə bil körpə uşaq kimi onunla oynamaq istəyirdi. Yenə Aslan gəlib durmuşdu gözlərinin önündə. Neçə illərdən bəri itirdiyi yeganə məhəbbəti, yeganə istəyi...
Onu yadından çıxarmaq istəsə də yaddaşı məhəbbətinə vəfalı yar olub unuda bilmirdi. “Görəsən hardadı? Necədi? Yadına düşürəmmi barı?..” Sual- sualın dalıca gedirdi. O, dalğalara baxır, sanki dalğalardan bir cavab gözləyirdi.
Gözlərindən axan yaş damcıları dənizin suyuna qovuşdu. Birdərin ah qopdusinəsindən.Pıçıltıiləsankidalğalarladanışırmışkimisakitcə:
– Hardasan? – dedi.
Bu an bayaqdan onun ayaqlarını yuyan ləpələrin içində parıtı gördü. Gözünün yaşını əlinin arxası ilə silib baxanda bağ fındığı boyda bir "Ürək" gördü. Yam-yaşıl, içərisində sanki qırovun almaza bənzər parlaq izi düşmüş daş ürək. Bu Dənizinmi payı idi, yöxsa Göylərinmi hədiyyəsi? Bəlkə möcüzəsi, sirri ilə Gülnarla düşüncülərini bölüşən Gecənin onun sualına cavabı idi?..
Rusiya FR-nın Belqorod şəhəri
Baxış sayı: 911
Bölməyə aid digər xəbərlər
1-05-2024, 21:08
Rusiya yazıçılarının kitablarının 170-dən çox nadir nəşri Avropa kitabxanalarından yoxa çıxıb
27-04-2024, 00:42
ƏZƏL-AXIR SÖZ QALACAQ DÜNYADA
26-04-2024, 11:47
AMEA NİZAMİ GƏNCƏVİ ADINA İNSTİTUTUN 90 İLLİYİ
19-04-2024, 12:41
"SUMQAYIT! ƏBƏDİ YAŞA" LAYİHƏSİ mərhum şair Sabir Sarvana həsr olunmuşdu
17-04-2024, 21:58
ADPU-nun Beynəlxalq əlaqələr üzrə prorektoru Mahirə Hüseynova Dünya Söz Akademiyasının fəxri akademik üzvü seçilib
28-03-2024, 23:35
ZİYALI ÖMRÜNÜN AKKORDLARI...
26-03-2024, 14:48
Şeirlər-İSMAYIL MƏRCANLI İMANZADƏ
7-03-2024, 23:27
VÜQAR,ƏHMƏD TÜRKSOY- UN QIZIL MEDALI İLƏ TƏLTİF OLUNUB
7-03-2024, 23:12
Kostomarov "Qanqster Peterburq" serialından mahnı oxudu
11-02-2024, 00:49
Sumqayıtda şair Sabir Yusifoğlunun xatirə gecəsi keçirilib-VİDEO+FOTOLAR
30-01-2024, 14:54
Dramaturq Aleksandr Gelmanı avtomobil vurub
26-12-2023, 20:56
Jurnalist və yazıçı Valeri Şamşurin vəfat edib
21-12-2023, 23:29
BACI İTİRMİŞƏM-VÜQAR ƏHMƏD
19-12-2023, 15:51
“Ərəb mənbələrində azərbaycanlı alim və ədiblər (VII-XVII əsrlər)” adlı kitab nəşr olunub
19-12-2023, 15:05
Təhlükəsizlik qüvvələri Akuninin kitablarını nəşr edən nəşriyyata gəlib
30-11-2023, 23:25
BİR ŞAİR YAŞAYIR MİNGƏÇEVİRDƏ...
28-11-2023, 16:41
Ankarada Sadiq Qurbanovun kitabının təqdimatı olub – FOTO
27-11-2023, 10:45
İrlandiyalı Pol Linç 2023-cü il üçün "Man Booke"r mükafatını qazandı
1-11-2023, 11:19
Buninin qardaşı qızı 100 yaşında dünyasını dəyişib
18-10-2023, 21:25
ŞAİRİN OXUCULAR QARŞISINDA POETİK HESABATI
16-10-2023, 14:46
Əlyazma kolleksiyaları oxuculara virtual təqdim olunur
15-10-2023, 22:09
Şair və rəssam Qavriil Lubnin vəfat edib
4-10-2023, 20:34
“Heydər Əliyev: tariximizdə və taleyimizdə” kitabının təqdimatı olub
24-09-2023, 20:54
AMEA Naxçıvan Bölməsində Məhəmmədhüseyn Şəhriyara həsr olunmuş konfrans
22-09-2023, 21:09
Qərbi Azərbaycan haqqında kitabın və sosioloji-tədqiqatın nəticələri ilə bağlı hesabatın təqdimatı keçirilib
13-09-2023, 15:11
Seyfəddin Dağlının “Gəcil qapısı” pomanının təqdimatı Keçirilib
10-09-2023, 00:17
“Heydər Əliyev ideyaları və müasir dövr” respublika elmi konfransının materialları çapdan çıxıb
3-09-2023, 22:18
YAZARLAR MƏDƏNİYYƏT İŞÇİLƏRİNİ MƏFTUN ETDİLƏR
15-08-2023, 00:28
ƏBÜLFƏT HƏSƏNOĞLU-ŞEİRLƏR
8-08-2023, 18:16
Vəfat etmiş tərcüməçi və yazıçı Leonid Volodarski
7-08-2023, 22:22
Uşaq kitablarının illüstratoru Nikolay Ustinov vəfat edib
13-07-2023, 14:50
“Naxçıvan paremioloji vahidləri: deyimlər, atalar sözləri və məsəllər” kitabının təqdimatı keçirilib
10-07-2023, 19:57
O, HEYDƏR DÜHASIDIR-Ramiz QASIMOV
7-07-2023, 22:48
QHT Azərbaycanın klassik və müasir ədəbiyyatını təbliğ edəcək
30-06-2023, 23:49
Həmişə sizinlə olan cəhənnəm-Əkbər Qoşalı
28-06-2023, 20:10
İSMAYIL İMANZADƏNİN UŞAQ ŞEİRLƏRİNDƏN İBARƏT “HƏR ÇƏMƏNDƏN BİR ÇİÇƏK” KİTABINA ÖN SÖZ-ADİLƏ NƏZƏROVA
23-06-2023, 20:44
Baş Prokurorluq tərəfindən "Özəl sektorda anti-korrupsiya standartları" mövzusuna həsr olunmuş kitab hazırlanıb
22-06-2023, 22:44
TANINMIŞ ALİMİN “HEYDƏR ƏLİYEV SİYASƏTİ: TARİX VƏ MÜASİRLİK” MONOQRAFİYASI NƏŞR EDİLİB-Ramiz Qasımov
22-06-2023, 22:37
AMEA-nın Naxçıvan Bölməsində kitab təqdimatı olub
10-06-2023, 20:04
AMEA-nın Naxçıvan Bölməsində kitab təqdimatı olub
27-05-2023, 22:21
Detektiv yazar Elbrus Kəlbiyevlə görüş keçirilib
24-05-2023, 00:22
Qərbi Azərbaycanın mədəni-ədəbi mühitinə həsr edilmiş elmi konfrans olub
19-05-2023, 19:17
Nizami Gəncəvi Dühası-Anar Rzayev
18-05-2023, 20:14
“Axtarışlar” jurnalının yeni nömrəsi nəşrdən çıxıb
17-05-2023, 19:52
“Naxçıvanın əlyazmalar xəzinəsi” kitabı nəşr olunub
16-05-2023, 21:02
Yeni nəşr olunmuş iki monoqrafiyanın təqdimatı olub
5-05-2023, 21:54
Əhliman Ərəfsəli doğma kəndində yad edilib