Bütün xəbərlər
VİDA SÖZÜ: MÖVLUD SÜLEYMANLI UNUDULMAZ SƏNƏTKARDI-İSMAYIL MƏRCANLI İMANZADƏ
Tarix: 22-02-2024 22:57 | Bölmə: Ədəbiyyat


Bu gün dünyasını dəyişən görkəmli nasir, xalq yazıçısı Mövlud Süleymanlı ilə ilk dəfə bizim Cəbrayıl rayonunda tanış olmuş, düz bir ay ərzində dəfələrlə duz-çörək kəsmiş, irili-xırdalı kəndlərimizi gəzib dolaşmışıq. Yaxşı yadımdadır, 1991-ci ildə o vaxtkı respublika ali sovetinə deputat seçkiləri keçirilərkən görkəmli alim Kamil Vəli Nərimanoğlunun da (Allah rəhmət eləsin!) namizədliyi qeydiyyatdan keçmişdi. Tanınmış simalardan olan Mövlud Süleymanlı, Mikayıl Mirzə, Almurad Əliyev (rəhmətlik Əbülfəz Elçibəyin qardaşı, Allah rəhmət eləsin!), Mövlud Süleymanlı, Teatr və Mədəniyyət İnstitunun rayonumuzdan olan bir qadın alimi (Heyif ki adına xatırlamaqda çətinlik çəkirəm) ilə yanaşı mən və Əlisahib İsrafilzadə də onun vəkilləri idik. Seçki qərərgahı Kamil müəllimin atası, tanınmış tarzən Nəriman Vəliyevin Cəbrayıl şəhərindəki evində olduğundan, demək olar ki hər gün saat on radələrində orada bir araya gəlir, sonra isə qrafik əsasında müəyyən edilmiş yaşayış məntəqələrində seçicilərlə görüşür, Kamil müəllimin təbliğat kompaniyasında iştirak edirdik. Yuxarıda adlarını çəkdiyim vəkillərin bir qismi xidməti işləri ilə arabir bir neçə günlüyə Bakıya gedib, geri dönsələr də, yalnız Mövlud müəllim seçki keçirilən  günün sabahısı Bakıya qayıtmışdı...
   Kamil müəllim seçkini uduzanda (daha doğrusu uduzdurulanda!) hamımız məyus olmuş, Mövlüd müəllimin qarayanız çöhrəsi bir az da qaralmışdı. Həmin bir ay ərzində çox vaxt Nəriman müəllimin halal süfrəsinin ətrafında birlikdə olmuş, demək olar ki rayonumuzun əksər kəndlərində, o cümlədən bizim Böyük Mərcanlı kəndində,-(tanınmış jurnalist Musa İsmayılovun atası Fehruz müəllimin evində bir gecə qonaqlıqda olmuşduq.
O vaxtlara qədər bir oxucu kimi Mövlud Süleymanlının nəşr olunan əsərlərinin hamısını, o cümlədən bir zamanlar “yuxarıdakıların” tapşırığı ilə topla-tüfənglə qarşılanan “Dəyirman” povestini oxumuşdum. Mən bir ay ərzində Mövlud müəllimin iç aləminə yaxşı bələd oldum, Həmin vaxta kimi “Gənclik” və “Yazıçı” nəşriyyatlarında tematik plana əsasən üç kitabım nəşr edildiyindən, qəzet-jurnallardaisə tez-tez şeirlərim dərc olunduğundan o, ədəbi yaradıcılığımdan halı idi və mənə istedadlı qələm sahibikimi dəyər verirdi...
Rayonumuzu və dünyaya göz açdığım Böyük Mərcanlı kəndini tarixi düşmənlərimiz ələ keçirəndən sonra 1993-cü il oktyabr ayının 24-də gecəsiyarısıFüzuli rayonunun Əhmədallar kəndinin üst tərəfindən iranlı soydaşlarımızın matorlu qayığı ilə Araz çayını keçərək Parsabada, oradan da Biləsuvar ərazisində salınmış qaçqın düşərgəsinə gəldim. Cəmisi üç gün düşərgədə qalıb, bir yük maşını ilə Mingəçevirə üz tutdum. (O vaxtkı ayin-başla və boş ciblə Bakıya getməyə üzüm gəlmədi!..)
  Həmin il dekabr ayının 18-də ADPU-nun dördüncü kursunda oxuyan qızımın yaşayış yeri ilə bağlı Bakıya gedəndə, o vaxtlar AzTV sədrinin radio verilişləri üzrə müavini vəzifəsində işləyən Mövlud müəllimlə də görüşdüm. Mənə xeyli təsəlli verəndən sonra, bir vərəq ağ kağızı qarşıma qoyub dedi: “Mənim adıma ərizə yaz, səni radioya əməkdaş qismində işə götürəcəyəm. Ərizəni yazıb, saal dolu nəzərlərlə üzünə baxdım. Yenidən ilıq sözlərlə könlümü almağa çalışdı: “Bildiyimə görə, Mingəçevirdə bir həsr, bir də Məmmədnəsirsən. Təcili olaraq get, nəyin varsa qoltuğuna vurub geri qayıt, sənin kimi istedadlı söz adamının yeri əyalət yox, Bakıdır! Bunu deyəndən sonra yazdığım ərizəyə dərkənar qoyub, işə qəbul olunmaq barədə əmriimzalad. Sonra isə kiməsə zəng edib, mənim yataqxanada qalmaq məsələmi də həll etdi. Məlum oldu ki, Mərdəkandakı “Günəşli” sanatoriyasından mənə bir otaq alıb. Razılıq edib ondan ayrıldım və ertəsi gün Mingəçevirə qayıtdım.
   Yeri gəlmişkən, artıq Mingəçevirdə çap olunan “Səda” qəzetində şöbə müdiri işlədiyimdən, təzədən Bakıya köçməkdə tərəddüd edirdim və beləliklə Mövlud Süleymanlınınyazıb imzaladığı əmrə rəğmən paytaxta getməməyi qət elədim. Aradan bir ay keçəndən sonra yanvar semestri ərəfəsində yenidən qızıma baş çəkmək üçün Bakıya yollandım və Mövlud müəllimin kabinetində onunla görüşdüm. Üzümə baxıb, təəssüf hissiylə dedi: “İsmayıl müəllim, görünür göbəyin kəsiləndə, bəxtinə ömrünboyu əyalətdə yaşamaq düşübmüş. Yəqin elə buna görə də heç qaçqınlıq küləyi də səni Bakıya dartıbgətirə bilmədi! Eybi yoxdur, özündən muğayat ol, Mingəçevir yurdumuzun bir parçasıdır, bundan belə hansı problemlərlə üzləşsən, utanıb-çəkinmədən şəxsən mənə deyərsən!
   Həmin o ağrı-acılı günlərdən sonra Mövlud müəllimlə cəmisi üç dəfə, sonuncu dəfə isə 2021-ci il sentyabrayının 30-da Şuşada,-Vaqif Poeziya Günlərinin iştirakçısı olarkən görüşdüm. Allah rəhmət eləsin, Mövlud Süleymanlı çox mahir söz ustadı, yanımcıl-xeyirxah insan kimi zaman-zaman ürəklərdə yaşamağa qadir yazıçıdır!
 P.S. Unudulmaz həmkarımın vəfatından təəssüf hissi keçirir, həm öz adımdan, həm də AYB Mingəçevir bölməsində təmsil olunan yazarlarımızın adından mərhum yazıçımızın ailə üzvlərinə, dost-tanışlarına dərinhüznlə başsağlığı verirəm. Ruhu şad, məkanı cənnət olsun!

İSMAYIL MƏRCANLI İMANZADƏ
Mingəçevir şəhəri, 21.02.2024, saat 23-31


Baxış sayı: 731


Bölməyə aid digər xəbərlər