Bütün xəbərlər
"İmtahanlardan kəsirim olurdu, Univerisitetdən qovmaq istəyirdilər" -MÜSAHİBƏ
Tarix: 15-11-2017 09:23 | Bölmə: Müsahibə
Oktay Mehdiyev: "Turabov zəng edirdi, tapşırırdı"…




“Yuğ” və Sumqayıt Dram Teatrlarının tanınmış,  istedadlı aktyoru Oktay Mehdiyev Napaleon,   Ağa Məhəmməd şah Qacar kimi tarixi şəxsiyyətlərin obrazını teatrın səhnəsində yüksək səviyyədə canlandırıb.  Dəyərli aktyorumuz bu günlərdə isə Sumqayıt Dram Teatrının baş rejissoru Firudin Məhərrəmovun quruluş verdiyi “Toy olsun” tamaşasında Cinli Mail rolunu özünəməxsus tərzdə oynayaraq tamaşaçı alqışını qazanıb. Tamaşadan sonra bu sadə, səmimi insanla görüşüb sənəti barədə söhbətləşdik.
-Oktay müəllim, necə oldu ki, sizdə bu sənətə maraq yarandı?
- Bu sənəti nə sevmişəm, nə də vurğunu olmuşam.
Universitetə girməyim də müəmmalı şəkildə oldu.Günlərin bir günü ilk dəfə Sumqayıtdakı 30 nömrəli orta məktəbdə KVN-də iştirak eləmişdim. Mən orda Vəzirovu yamsılamışdım. Bu direktorumuz  Nigar xanımın xoşuna gəldi. Bir dəfə də tədbir keçirdilər, Nigar müəllimənin yoldaşı Xəlil kişi və iş yoldaşları yığılıb gəldilər. Onda da Vəzirovu yamsıladım. Zahid müəllim var idi. O bizə kimyadan dərs deyirdi. Mən o vaxt avara uşaq idim. Onun dərsini yaxşı oxumurdum. Mənə deyirdi ki, sənin canında, qanında aktyorluq var. İncəsənətə get. Mən də Rusiyaya qaçıb getmək istəyirdim.  Yeznəm Rusiyada yaşayırdı. Ona demişdilər ki, mənimki burda alınmadı, Rusiyaya göndərəcəklər, orda texnikomlardan birinə düzəldər. Fikrimdə ora getmək idi. Təsadüfən İncəsənət Universitetinə sənəd verdim. Bizim nəsildə -Cəlilabad zonasında aktyor yoxdur. Toyda oturmuşdum. Gəlib dedilər ki, İncəsənət Universitetinə girmisən, adımı göstərdilər. Şokda idim. Universiteti də dava-dalaşla qurtardım. Məni rəhmətlik Turabov oxutdurub qurtartdırdı.
-Kimin kursunda oxudunuz?
-Birinci Həsənağa Turabovla, Rafiq Əzimov idi. Sonra Vidadi Həsənov gəldi. Ən çox Vidadi Həsənov dərs keçirdi.
Mən aktyor sənəti ilə ciddi məşğul olandan sonra bilmişəm ki, Turabov kimdir? Mən Universitetdə oxuyanda bilmirdim ki, elə şeylər nədir. Cavan uşaq idim, vaxt keçirmək üçün ora gedirdim. Müharibənin keçid dövrləri idi. Mən pis uşaqlara qoşulmuşdum. O kişi məni Universiteti axıra kimi oxutdurdu. Altı aydan bir-imtahanlardan kəsirim olurdu, Univerisitetdən qovmaq istəyirdilər. Turabov zəng edirdi, tapşırırdı…
Mən ancaq sənət dərsinə girirdim. Tamaşalar hazırlayırdım. O vaxtlar Vidadi müəllimin hazırladığı “Tıq-tıq” xanımda siçanı oynayırdım. Vidadi müəllim deyirdi ki, bu adamın içində var. Sadəcə olaraq həyat tərzi belədir, uşaqdır, düzələcək. Bu adam bizə lazımdır. Vidadi müəllimlə yavaş-yavaş dostlaşdıq. O məni pis əməllərdən çəkindirdi.Pis uşaqlara qoşulmuşdum.
Bir neçə ay getdim, dərslərə girmədim. Bir dəfə sinif nümayəndəmiz Elnur Məmmədov gəlib Turabova dedi ki, müəllim Oktay gəlib. Soruşdu ki,oğul yenə Əzzağadandır kəsirin. Dedim ki, hə. Dekanımız Məmmədşaha zəng elədi, tapşırdı məni. Turabov deyirdi ki, bunun istedadı var. Nazımla oynayırdılar. “ Şah Qacar”da belə bir söz var: Yazılan, yazılıb. Yəqin belə getməliymiş.
Gəlib axıırncı kursda yenə ilişdim. Dil-ədəbiyyat, ya da xarici dili müəlliməsi var idi. Dedi ki, it olub ulayaram sənə qiymət yazmaram.
Bir dəfə Akademik Milli Dram Teatrda Viktor Rozovun “Şadlıq sorağıtamaşası qoyuldu. Bu diplom tamaşamız oldu. Baş rolu-Oleqi mənə verdilər. Mənim də boyum baslaca, arıq idim, 48 kiloqram çəkim var idi. Vidadi müəllim dedi ki, bu uşaq bu rolu oynayacaq. Mən 18 yaşlı usagı oynamalı idim. Vidadi Həsənov məni tam hazırlaşdırdı. Vidadi müəllim həmin müəlliməyə dedi ki, öz adımdan, eləcə də Turabovun adından xahiş edirəm ki, gəlin Oktayın oynadığı tamaşaya baxın. Ona görə çağırmıram ki, gəlib sonra qiymət yazasınız. Universitetdə məni bəyənməyən nə qədər adam var idisə hamısı gəldi, çox tutarlı tamaşa alındı.
 Pərdədən baxıram, görürəm ki, zalda başkəsənlər oturublar. Yalvarırdım onlara ki, mənə qiymət yazın, yazmırdılar. İndi mənim oynadığım tamaşaya baxmağa gəlmişdilər.
Düşünürdüm ki, bir balaca səhv eləsəm görən necə olacaq. Vidadi müəllim gəlib dedi ki, bax bunlar hamısı sənin kiçiyindir. Çıx tamaşanı bax belə oyna, mən cavabdehəm. Tamaşanı oynadım. Elə anlar olurdu ki, yerdən Oleq qışqırırdılar. ..Tamaşa qurtarandan sonra müzakirəyə keçdilər. Dekanımız Məmmədşah müəllim dedi ki, Oqtay bu dörd ildə nə qədər cığallıq eləmisən hamısını keçirəm sənə. Onda mən siqaret çəkirdim. Mənə bir paçka siqarət aldı, iki “şirvan” pul da qoydu cibimə. Hamısı məni təriflədi, dedilər ki, bunda aktyor sənəti var. Əla qiymət aldım. Gəib arxada oturdum. Həmin müəllimə hamını bir-bir çağırdı və yola saldı. Məni də çağırdı.  Gəlib düz qarşısında oturdum. Baxdı, baxdı…Dedi ki, kaş həyatda da oynadığın roldakı oğlan kimi olaydın. Zaçotnikini mənə…Qiymətimi yazdı,rol onu nə təhər tutubsa kövrəlmişdi, gözündə işıq var idi.
-Atanızın da deyəsən sizin aktyor olmağınızda böyük rolu olub?
Atam Nüsrət kişi balaban çalan olub, incəsənəti dəhşətli dərəcədə sevirdi. Birinci dəfə Oleq roluna baxmağa gələndə kövrəlmişdi. Avara oğlunun nəyə qadir olduğunu görmüşdü. Hamıya deyirdi ki, mənim oğlumdur. Çıxıb səhnəyə məni bağrına basıb ağlayırdı.
Əsgərlikdən qayıdandan sonra atam Sumqayıt Dram Teatrına gəlib. Orda deyib ki, oğlumun yaxşı tamaşaları var. Amma əsəbidir, ipə-sapa yatan uşaq deyil. O bura gələndə heç nə deməyin. Bişim-bişim eləyin bu teatrda saxlayın. Atam məni gətirib teatra saldı. Atam arada gəlib mənə yemək alırdı, cibimə pul qoyurdu. O vaxtdan başladım orda fəaliyyət göstərməyə. “Həkimlər nobata gedir” də oynadım nəsə göstərə bildim. Sonra Firudin Məhərrəmovun quruluş verdiyi “Danabaş kəndinin əhvalatları”nda Vəliqulunu oynadım. “Bayramın birinci günü” tamaşasında qozbeli oynayacaqdım, yarımçıq qoyub 2003-də Ukraynaya qaçdım. İki il yarım orda yaşadım, orda işlədim. Əsəblərim yerində deyildi. Kişinin vəziyyəti yaxşı deyildi. Pulsuzluq, kasıbçılıq idi… Orda incəsənət adamları tapdım. Mahnılar oxumağa başladım. KVN-lər hazırlayırdım. Sonra evlənməyə gətirdilər. Qayıtmaq alınmdı. Deyirdim ki, bu teatra girməyim, norkamaniyadır, xəstəlikdir. Firudin müəllim nə təhər elədisə yapışıb qaldım. Əli Əmirlinin “Varlı qadın” əsəri əsasında hazırlanmış eyniadlı tamaşada Qara obrazını oynadım. “Qatil”də gənc oğlanı oynadım.
Yuğ Teatrının rejissoru Tural  “Şah Qacar”ı tamaşaya qoydu. O vaxt Vaqif İbrahimoğlu o tamaşanı hazırlayırdı. Turabov oynamlı idi. Gəldi Sumqayıtda mən, Valeh Kərimov, Məzahir Süleymanov oynadıq. Mən Qacarın cavanlığını oynadım. Vaqif  İbrahimoğlu gəlib tamaşaya baxdı. O “bax bu aktyoru mən kəşf elədim” belə bir söz işlətdi. Prinsipal adamam, hər işə başlayanda elə bil heç nə bilmirəm, təzdən özümü qurmaq istəyirəm. İkinci zərbədən qorxuram. Yarışda bu dəfə uddum, o biri dəfə uduzmağı xoşlamıram. Sevdiyim idmançılar var ki, onlar uduzanda ağlamışam. Həmişə qalib olanların heç uduzmağını sevmirəm. Sevdiyim idmançılar futbolda Messi, Maradona, qaydasız döyüşdə Yemelyanenko olub. Onlarin zəifləməsini heş vaxt görmək istəməmişəm.
-Yuğ Teatrına düzəlməyiniz necə oldu?
Sumqayıtdakı tamaşadan sonra Vaiqf müəllim məni qucaqladı, qulağıma dedi ki, şəklini də götürüb Bakıya-yanıma gələrsən. Elə oldu ki, teatrda dava edib çıxdım…Bir də gördüm telefonuma sms gəldi. Dedilər ki, Vaqif müəllim səni teatrda gözləyir. Ora getdim.Məni həmin gün ştata götürdü. Çexovun eyni adlı əsəri əsasında hazırlanmış  Albalı bağı”ında  Lapaxini işlədim. Gümrah müəllimin hazırladığı “Qəbirqazma üsulu”nda gənc oğlanı,Orxan Fikrətoğlunun “İtki” əsəri əsasında hazırlanmış “Fəna” tamaşasında oynadım.
Sonra Akademik Milli Dram Teatrdan Elnur müəllim zəng elədi. Dedi ki, Ferdinat Bruknerin “Napaleon” əsəri əsasında hazırlamış eyniadlı tamaşada səni baş rola təklif ediblər, yoxlamaq istəyirlər. Rejissor Namiq Ağayev idi. Yeddi-səkkiz ay tamaşanı hazırladıq. “Şah və şair”də, “Nadir şah”da Moğul şahını oynadım.
-Vaqif İbrahimoğlu sizi kəşf etdi, o, yaddaşınızda necə qalıb?
Vaqif müəllimlə 3-4 il işlədik. O, xəstəlik tapdı. O, əsil müəllim, şəxsiyyət, mənim üçün dahi idi. O məni ayıltdı. Dedi ki, sənə heç nə öyrətməyəcəyəm, sərhədimin yanındasan. Sadəcə o sərhədi sənin üçün götürəcəyəm, rahat gəzəsən. O dedi ki, sənin ruhunda bu hikmətlər var. Çox böyük adam idi. Demək olar ki. O məni təzdən yığdı düzəltdi. Öyrətmək qabiliyyəti güclü idi o adamda. Yeni düşüncəli adam idi. Hər bir yanaşması yenilik idi. Əsəri götürüb elə işləyirdi ki, heç kimin ağlına gəlməyən formada. O ancaq ruh qatlarına aid olan məsələlərlə məşğul idi.
-Hobbiniz nədir?
-Hobbim stolüstü oyunlardır. Bilyard, şahmat, daminonu yaxşı oynayıram. Dostlardan kimlə alınırsa onlarla oynayıram.
-Övladlarınızın aktyor olmasını istərdinizmi?
-İki oğlum var. Əvvəlcədən proqnoz verməyi xoşlayan adam deyiləm. Hələ uşaqdılar. Qoy böyüsünlər . İndidən onların uşaqlıqlarını əllərindən almaq istəmirəm.
-Hansı arzularla yaşayırsınız?
-Məndə arzu, xəyal yoxdu. İstiyərəm as sənətkar olum. Əvvələr bu sənətdən qaçmaq istəyirdim, indi ayrı qala bilmirəm.
Oynadığım rolların heç biri zəif olmayıb. “Ölücanlar”da Çiçikovu oynadım.
Bu il “Kaliqula” tamaşasında oynayacağam.
-Zəhmətinizə qiymət verilməməsi deyəsən sizə pis təsir edib?
-Bu haqda düşünmüşəm. Sonra bir küsmək yarandı. Dedim ki, mənə heç lazım da deyil. Ötən il festivala saqqalla getdim. Dedilər ki, teatr bayramıdır. Dedim ki, nə teatr, teatr var ki, bayramı da ola. Hamıya hər şey verdilər. Orda özümü qonaq kimi hiss elədim. Elə bil Azərbaycanda teatrla məşğul deyiləm. Bir gündə 2-3 tamaşanın məşqinə gedirəm teatrlara. Bu gün 500 manat mükafat versələr məndə impuls birdən ona qalxar. Fikirləşirəm ki, mən yaxşı aktyor olandan sonra onsuzda görəcəklər, tanıyacaqlar da. Qiymətləndirirlər, qiymətləndirsinlər… Allah qiymətimi düzgün versin, yolumu düzgün açsın.
Öz rollarıma vicdanla yanaşıram. Nə isə tapıram. Teatrları gəzən adamam. Bir dənə opera qalıb…
Namiq MƏMMƏDLİ


Baxış sayı: 1 502


Bölməyə aid digər xəbərlər