Bütün xəbərlər
ƏSİL HƏQİQƏT SONDA DANIŞIR!-Arif Ərşadoğlu
Tarix: 28-07-2020 01:28 | Bölmə: Ədəbiyyat

Azərbaycanın görkəmli ziyalısı - yazıçı, şair-dramaturq, kinosenarist və rejissor Hacılı Əmir Pəhləvan oğlu ilə səksəninci illərin ortalarından başlayaraq redaksiyalarda, “Azərbaycan” nəşriyyatının dəhlizlərində tez-tez görüşərdik. Dadlı, duzlu zarafatları, ağıllı, məntiqli mülahizə və fərziyyələri məndə qeyri-adi bir məmnunluq, xoşhallıq və ona qarşı bir rəğbət oyadırdı. Hələ cavanlıqda öz düşüncəsi, hadisələrə qeyri - adi baxışıyla yan-yörəsindən seçılən Əmir Hacılı o zaman “Bakı-Baku” axşam qəzetində müxbir işləyirdı. Sonra bir müddət “Azərbaycan müəllimi” qəzetində çalışdı. Az sonra “İlham” məddəniyyət qəzeti təsis etdi və onun baş redaktoru oldu.
Bütün istedadlı insanlar kimi onun da nə vaxt yaradıcılıqla məşğul olduğu bilinməzdi. Daim qələm əhlinin işdən sonrakı söhbətlərində başda oturar, saatlarla müxtəlif mövzularda ədəbi - bədii, siyasi diskussiyalarda fəal iştirak edərdi. Bir-birinin ardınca nəşr etdirdiyi povest və romanları, pyesləri ədəbi ictimaiyyətin marağına və geniş müzakirə mövzusuna çevrilirdi.
1990-cı ildə onun “O ay bir də doğmayacaq” kitabı işıq üzü gördü.Əmir ilk kitabının bütün qonararını yenicə yaranan Milli Ordumuza bağışladı.Bu inanılmaz idi.Çoxları Əmirin bu mərdliyindən şoka düşmüşdü. Necə ola bilərdi, kirayələrdə qalan Əmir Milli Ordumuzu hər şeydən üstün tutaraq belə bir addım atmışdı. Sonra bir-birininin ardınca düz otuz kitabı Azərbaycanda, 20 kitabı Ukraynada, 7 kitabı digər keçmiş sovet respublikalarında, 15 kitabı Avropada və ABŞ-da nəşr olundu. Onun ssenarisi və rejissorluğu ilə çəkilən bədii və sənədli filmlər dünyanın bir çox ölkələrində keçirilən kino festivallarının qalibi oldu, medal və pul mükafatları aldı. Əsərləri Qazaxıstanın və Qırğızıstanın Dövlət mükafatlarına layiq görüldü.
Əmir Hacılı görkəmli yazıçı, şair-dramaturq, ssenarist olmaqla yanaşı, həm də sözün əsil mənasında görkəmli vətənsevərdir.
...1988-ci ilin bir payız günü Bakıda Azadlıq meydanında insanlar, ermənilərin, onların havadarlarının, Kommunist Partiyasının əleyhinə şüarlar səsləndirir, meydana yığışanlar onları coşqu ilə alqışlayırdılar. Birdən Əmir Hacılının heç kəsə bənzəməyən doğma səsini eşitdim. Çönüb arxaya baxdım. Mənə əl elədi. Ona yaxınlaşdım. Əlində iki şəkil tutmuşdu. Bu şəkillər Heydər Əliyevin şəkilləri idi.O, milyon sayda insan axınının içərisində ilk olaraq Heydər Əliyevin şəkillərini özü ilə gətirərək başı üzərinə qaldırmışdı. O, sanki qurd ürəyi yemişdi. Hər an ölümlə üzləşə bilərdi. Əmir şəklin birini mənə verib: "Gedək ağac büdağı, yaxud taxta parçası tapaq ki, bu şəkilləri başımızın üstünə qaldıraq" - dedi. Biz yüz minlərlə insanın içərisindən çıxıb meydanın qarşısından parka doğru irəllədik.Dənizkənarı parkı nə qədər ələk-vələk eləsək də heç nə tapa bilmədik. Nəhayət, şam ağaclarından iki quru budaq qopardıq. Şəklləri həmin ağacın budaqlarına bərkidib başımızın üzərinə qaldırdıq. Meydandakılar Heydər Əliyevin şəkillərini görüb alqışlamağa başladılar. Biz meydana girəndən sonra jurnalist dostlarımız şəkilləri növbə ilə alıb başlarının üzərinə qaldırırdılar. Nəhayət, mitinq başa çatdı və biz Əmirlə birgə asfalt yolun içi ilə Azneftə meydanı tərəfə getməyə başladıq. Qarşıdan gələn maşın sahibləri Heydər Əliyevin başımızın üzərinə qaldırdığımız şəkillərini görüb aramsız siqnal verir, əlləririni maşının pəncərəsindən çıxarıb yellədirdilər...
Meydandakı insanlar qeyri-ixtiyari olaraq arxamızca gəlirdilər. Özümüz də çaşıb qalmışdıq. Birdən bir polis leytenantı bizə yaxınlaşdı, yolun kənarında dayanmış “Qaz-24”-ü göstərib dedi: Bax, o maşında oturan Bəxtiyar Vahabzadədir. Məni göndərdi ki, Əmirə deyim ki, camaatı Mərkəzi Komitənin qarşısına aparmasın. İndi orda plenum başlayacaq.
Biz onsuz da Mərkəzi Komitənin qarşısına getmirdik. Əmir köhnə “VAZ-11” jiqulisini Azneftin yaxınlığında saxlamışdı. Və biz şəkilləri maşına aparıb qoymalı idik.Elə də etdik, potrtetləri Əmir arxa otracağın üzərinə qoyub dedi: "Bu şəkillər hələ bizə çox lazım olacaq".Doğrudan da o illərdə Əmir o şəkilləri bütün mitinqlərdə başı üstə qaldıraraq öz əqidəsinə sadiq qaldı.
Azərbaycanın dəyərli ziyalısı Hacılı Əmir Pəhləvan oğlu fəal bir vətənsevər ömrü yaşayır. Hansı ölkəyə getsə, harada yaşasa ürəyi daim Azərbaycanla döyünür. Ona can sağlığı , gördüyü nəhəng, əzəmətli işlərdə uğurlar arzulayıram. Həyatın ironiyasına baxın: Sanki sinəsini qabağa verən Əmir Pəhləvan deyil, vəzifə və şan-şöhrət iyinə gələn, jurnalistikadan xəbəri belə olmayan buqəlamunlar imiş.Şükür ki, biz sağ və salamatıq və o hadisələrin canlı şahidiyik. Təəssüf ki, Əmir Pəhləvan öz qiymətini ala bilmədi. Heyf...

Sonda isə demək istəyirəm: Əsil Kişilər etdikləri yaxşılıqlaqrı sui-istifadə eləyib heç vaxt gözə soxmurlar!
Arif Ərşadoğlu,
Azərbaycan Jurnalislər Birliyinin üzvü




Baxış sayı: 1 395


Bölməyə aid digər xəbərlər