10:37 / 13-04-2025
Polis maşınlarının yandırılmasından sonra terror işi açılıb
10:33 / 13-04-2025
Merz: "Almaniyanın eyni anda bir neçə enerji təchizatçısı olmalıdı
10:29 / 13-04-2025
FSB: Yeniyetmə məktəb binasını partlatmağı planlaşdırırdı
10:26 / 13-04-2025
Güclü külək səbəbindən minə yaxın ev işıqsız qalıb
10:22 / 13-04-2025
Yaşlı müəlliminə hücum edən həbs edilib
10:18 / 13-04-2025
WSJ: ABŞ sanksiyaları yumşaldılacağı təqdirdə İran nüvə məhdudiyyətlərinə hazırdı
10:13 / 13-04-2025
Vulin: "Rusiya heç vaxt Serbiyanın siyasətinə qarışmayıb və onun seçim hüququna hörmət edir"
10:08 / 13-04-2025
Tacikistanda 6,1 bal gücündə zəlzələ qeydə alınıb
10:05 / 13-04-2025
Rusiya Daxili İşlər Nazirliyi: Mindən çox hesab fırıldaqçılıq sxemlərində iştirak edə bilər
10:02 / 13-04-2025
Tramp Ukrayna münaqişəsinin həlli ilə bağlı: "Hər şey yaxşı gedir"
23:30 / 12-04-2025
Elektrikli skuterdə olan yeniyetmə 9 yaşlı uşağı yıxıb
22:39 / 12-04-2025
Qroznıda keçirilən "Axmat" - "Rostov" matçında stadionun işıqları sönüb
22:36 / 12-04-2025
Polis reyd keçirib
22:32 / 12-04-2025
Keçmiş xokkeyçi Hasek Dmitri Medvedev tərəfindən hədələndiyini bildirib
22:13 / 12-04-2025
Rusiyalı turistlər karton üstündə saxlanılıb
22:09 / 12-04-2025
Fermada baş verən yanğında 100 buzov ölüb
22:06 / 12-04-2025
300 kvadratmetr ərazini əhatə edən yanğın lokallaşdırılıb
22:02 / 12-04-2025
Tramp Baydenin Rusiyaya qarşı sanksiyalarını bir il müddətinə uzadıb
10:15 / 12-04-2025
Prezidentin nəvələri Ərdoğanla - Foto
10:09 / 12-04-2025
NYT: Tramp ticarət müharibəsinin ağrı nöqtəsini Çinə açıqlayıb
10:03 / 12-04-2025
Gürcüstan Hərbi Magistralında bütün nəqliyyat növlərinə məhdudiyyət qoyulub
09:58 / 12-04-2025
Rubio Putinlə görüşdən sonra Vitkoffu dəstəklədiyi şərhini təkrarlayıb
09:52 / 12-04-2025
Mağazada baş verən partlayış və yanğın nəticəsində iki nəfər xəsarət alıb
09:48 / 12-04-2025
Kravtsov: "Miqrant uşaqlar üçün test proseduru ilə bağlı heç bir problem müəyyən edilməyib"
09:44 / 12-04-2025
Təhlükəsizlik qüvvələri şəhər merinin departamentinin direktorunu saxlayıb
09:41 / 12-04-2025
Analitik Saipbayev: "USAID Mərkəzi Asiya ölkələri arasında nifaq salmaq istəyirdi"
09:37 / 12-04-2025
Məktəbə atəş açmağı planlaşdıran tümenli yeniyetmə müalicəyə göndərilib
09:31 / 12-04-2025
Kamçatkada Bezimyannı vulkanı püskürür
09:22 / 12-04-2025
Böyük Vətən Müharibəsindən qalan hava bombası zərərsizləşdirilib
23:03 / 11-04-2025
Prezident ailə üzvləri ilə Antalyada - Fotolar
22:52 / 11-04-2025
“Spartak” Mahaçqala “Dinamo”suna uduzdu
22:45 / 11-04-2025
Rusiyalıları təhqir edən mahnıya görə bloqer 5 il həbs cəzası alıb
20:20 / 11-04-2025
Tosiç əmindir ki, Rusiya tezliklə beynəlxalq arenaya qayıdacaq
20:14 / 11-04-2025
Rusiyanın Daimi Nümayəndəsi Ulyanov Rusiyanın İran ətrafındakı vəziyyətə təsir edə biləcəyinə inanır
20:10 / 11-04-2025
Peskov: "Putinin Vitkoffla görüşləri heç vaxt gizli olmayıb"
“Neçə dəfə yazmışam, ad vermirlər ki, vermirlər...”
Tarix: 30-09-2018 16:20 | Bölmə: Mədəniyyət
Allahverdi Yolçuyev: “İndi müğənnilər tamadaların soyqırımını edirlər”
Mədəniyyətimizin, incəsənətimizin yükünü uzun illər çiyinlərində daşıyan sənət adamlarımızı yaşlı, orta nəsil yaxşı tanıyır. Bu nəsillər illər boyu televiziyadan o sənətkarların söhbətlərini dinləyib, mətbuatdan müsahibələrini oxuyub. Amma gənc nəsil əsl səhnə adamlarının, sənət fədailərinin ömür yolu, iş həyatı, yaradıcılığı ilə o qədər də tanış deyil. “Ekspress”in “Nəsildən-nəslə” rubrikası məhz bu körpünü qurmağı, sənət adamlarımızı gənc nəslə tanıtmağı hədəfləyir.
Rubrikamızın bugünkü qonağı 20 il ərzində “Ovçu Pirim” verilişi ilə neçə-neçə nəslin sevimlisinə çevrilən aktyor Allahverdi Yolçuyevdir.
“Bazardan göyərti alıb-satırdım...”
- Allahverdi müəllim, eşitdiyimə görə, uşaqlığınız çox əzab-əziyyətli keçib...
- Mənim indi 60 yaşım var. Çox qəribədir ki, 30 yaşım, 40 yaşım yadımda deyil. Hətta 50 yaşım da yadımda deyil. Əllidən bu yana bir az yadıma gəlir. Amma uşaqlıq illərini insan heç vaxt unutmur...
... O vaxt hər adamda məktəbli çantası yox idi. Anam parçadan çanta tikmişdi. Tapdığım 2-3 kitabı o çantaya qoyub Qərbi Azərbaycanda birinci sinfə getmişəm. Atam da ilk müəllimim olub. Nə tapmışıq yemişik, geyinmişik. Atam müəllim, anam evdar qadın idi. Məndən böyük iki qardaşım, bir bacım vardı. Yaxşı geyinən, velosiped, qışda xizək sürən uşaqlara həsədlə baxırdıq. İki inəyimiz var idi, anam onların südündən qatıq düzəldirdi. Ya bacım, ya da mən ağ xalat geyinib o qatığı bazarda satırdıq, pulunu gətirib evə verirdik. Hamıdan pis, amma hamıdan yaxşı da yaşamırdıq. Dördüncü sinfə qədər orada səkkizillik məktəbə getmişəm. 1969-cu ildə avqust ayının 4-də isə ailəlikcə Bakıya “Vorovski” qəsəbəsinə köçdük. Gələn kimi o vaxtkı Kirov rayonunun 115 saylı məktəbinin 5-ci sinfinə getdim.
Atam yeyib-içən idi. Gələn qonağı çayla yola verməkdən xoşu gəlməzdi. Həmişə ət alırdı, içki içirdilər. O biri qardaşlarım utancaq olduğuna görə məni göndərirdi qonşudan 10 manat borc almağa. Mən də pulu gətirib ona verirdim. O da verdiyim pulu təzədən cibindən əda ilə çıxarıb mənə verirdi. Deyirdi, qonaq gəlib, get şey-şüy al... Bir dəfə, beş dəfə belə... Sonra fikirləşdim ki, qonşu bizdən artıq deyil ki, mən hər dəfə gedib ondan pul alım. Qonşuya fikir verirdim, həyətində göyərti yox idi, amma göyərti satırdı. Soruşanda deyirdi, bazardan ucuz alıram, təmizləyib baha satıram. Onda mən 6-cı sinifdə oxuyurdum. Qonşunun dediyi bu söhbət beynimə batdı. Uzun müddət onun necə göyərti almasını, təmizləməsini izlədim. Atam məktəbdə kakao, korjik almağa hər gün 20 qəpik verirdi. Mən o pulu yığıb “Nəsimi bazarı”na getdim. Məktəb çantamla bir göy-göyərti aldım, gətirib təmizlədim. Uşaqlar, məktəb yoldaşlarım məni görməsin deyə, tezdən 8-ci mikrorayondakı bazara getdim. Göyərtiləri orda satdım... Və o 1970-ci ildən bu 2018-ci ilə qədər heç kimdən pul almağıma ehtiyac qalmadı. Çünki pulu özüm qazandım. Ailə də yaxşı yaşadı, atam da məni borca göndərmədi. Soyuducumuzda meyvə, tərəvəz, ərzaq oldu...
- Bu bacarıqla bəs niyə ticarəti seçmədiniz, teatrı, sənəti seçdiniz?
- Bir gün məktəbdə elan yazılmışdı ki, Yuri Qaqarin adına Pionerlər Sarayına dram dərnəyinə, ansambla oxumağa uşaqlar dəvət olunur. Qərbi Azərbaycanda bizim evdə televizor olmamasına baxmayarq mən çalma, kömürdən bığ düzəldib oyun çıxarırdım. Evdəkiləri, qonşuları güldürürdüm. Həvəsim var idi, mahnı da zümzümə edirdim. Anam savadsız qadın idi. Amma bizi yığıb Azərbaycan nağıllarını oxuyurdu. Nə isə, o elan mənim üçün göydəndüşmə oldu. Gedib ansambla yazıldım. Sonra məktəbin ansamblında Bakı, uşaqlar haqqında mahnı oxuyurdum. Günlərin bir günü Sarayda Yeni İlə hazırlaşırdılar. Bütün dərnəklərdən də Yeni İl şənliyində iştirak eləmək üçün uşaqlar yığırdılar. Bizim dərnəkdən məni bəyəndilər. Yeni İl şənliyində ilk rolum dovşan oldu. Onda dram dərnəyinin o vaxtki rəhbəri mərhum Fikrət Zəkiyev Gənc Tamaşaçılar Teatrının aktyoru idi. O dedi ki, sən dram dərnəyinə gəlsən, gələcəyin daha yaxşı olar, nəinki müğənni kimi. Mən də dram dərnəyinə keçəsi oldum. Orda hətta Heydər Əliyevin qarşısında şeir də dedik. Sarayın direktoru Əhməd müəllim bizə öz övladları kimi baxırdı. Bir dəfə gördü ki, ayaqqabım yırtılıb. Çağırdı məni yanına, adımı, harda yaşadığımı, atamın hansı vəzifədə işlədiyini soruşdu. Sonra sürücüsünə dedi ki, get, bu uşaqla Mərkəzi Univermağa, gözəl bir ayaqqabı al. Dedim, lazım deyil, evdə məni danlayarlar. Dedi ki, evdə deyərsən, tədbirdə yaxşı iştirak etdiyimə görə Əhməd müəllim hədiyyə alıb. O dram dərnəyində uşaq tamaşalarında, nağıllarda, “Komsomal poeması”nda oynadım. Bir gün yenə məktəbdə elan oxudum ki, Kirov rayonunun Mədəniyyət Sarayında dram dərnəyi var. Evə yaxın olduğu üçün ora gedəsi oldum. Orda da bəxtimdən İncəsənət İnstitutunun müəllimi Həsənağa Qafarov dərnəyə rəhbərlik edirdi. O, uzun müddət Azərbaycan radiosunun diktoru olub. İncəsənət İnstitutunda dekan idi. Mən artıq 9-cu sinifdə oxuyurdum. O dedi ki, narahat olma, səni instituta hazırlayacağam. Doğrudan da hazırladı. 1975-ci ildə məktəbi bitirəndən sonra İncəsənət İnstituna qəbul olundum. SSRİ xalq artisti, böyük rejissor, aktyor, dahi insan, əvəzolunmaz sənətkar Ədil İsgəndərovun kursuna. Yenə də gördüm ki, 45 manat təqaüdlə dolanmaq olmur. Orda oxuya-oxuya Opera və Balet Teatrında fəhlə işlədim. Azərbaycan radiosunda diktorluğa başladım. İki veriliş - “Gənclik illəri” və “Tələbəlik illəri”ni aparırdım. “Teleteatr”ın yanında bir atelye var idi, orda qarovulçu da dayanırdım. Özümə geyim-kecim alandan sonra pulumun qalanını da evə verirdim...
Ədil İsgəndərov, Rza Təhmasib, Mehdi Məmmədov, Ənvər Dadaşov kimi sənətkarlara bir dövrdə yaşayıb onlardan təhsil almaq mənim üçün ən böyük xoşbəxtlikdir. Tələbəlik illərində iki dəfə bədii qiraətçilərin Leninqrad şəhərində keçirilən müsabiqəsində çıxış edib diplomant olmuşam. Tələbə vaxtı məni komik, dramatik rollarda yoxlayıblar. Deyilənə görə, ikisinin də öhdəsindən gəlmişəm.
Beləcə, institutu bitirdim, Ərəblinski adına Sumqayıt Dram Teatrına getdim...
“Səhnədən uzaqlaşmamışam, sadəcə, 4 qızım var...”
- Ədil İsgəndərovun tələbəsi olmaq nə verdi sizə?
- Əgər insanlığın dərəcəsi qiymətlə ölçülsə, o insanın qiyməti yoxdur. Əvəzsiz sənətkar, çox qayğıkeş insan idi. Hamı ilə öz övladı kimi danışırdı. O boyda sənətkar idi, amma heç özünü dartmazdı. İndi ad alırlar, özlərini elə aparırlar, elə bil ondan böyük ad alan yoxdu. Azərbaycan teatrının əyilməz sütunu idi. Sabit Rəhman, Mehdi Hüseyn, Mirzə İbrahimov, Səməd Vurğun kimi yazarları dramaturq kimi yetişdirən o oldu. Mərziyyə Davudovanın, Hökumə Qurbanovanın, Ələsgər Ələkbərovun SSRİ xalq artisti adı almalarında bu kişinin zəhməti olub. Ən axırda da özü alıb. Hətta Kinostudiyanın özündə aktyor kursu açmışdı ki, aktyorlar kinoya daha yaxından bələd olsunlar. Çünki institutda kino aktyorluğu haqqında o dərəcədə məlumat vermirdilər. O istəyirdi ki, bizim milli kadrlarımız olsun, oxusunlar, öyrənsinlər...
O görürdü ki, hansısa tələbə siqaret çəkir, deyirdi, “qadam, Moskvada oxuyanda mən də siqaret çəkirdim, özümü qızlara göstərirdim. Anamın dingəsi var idi, üstündə də qızıllar. Hər dəfə gələndə o qızıllardan birini çıxarıb mənə verirdi. Deyirdi ki, xərcləyərsən, amma pis-pis işlərə xərcləmə. Başa düşdüm ki, siqareti deyir. Ondan sonra siqareti atdım. Siz də siqaret çəkməyin”.
Mirzağa Əliyevdən danışırdı. Deyirdi, çox hazırcavab kişi idi. Danışırdı ki, günlərin bir günü oğrular onun qabağını kəsirlər, deyirlər soyun. Deyir, bura hamamdı bəyəm soyunum. Onda oğrular onu tanıyıblar. Uğunub gediblər, toxunmayıblar...
Ədil müəllim bizə teatrın, aktyorluğun sirlərini, nəzəriyyəsini, tarixini öyrətdi, sənətə məhəbbəti aşıladı.
- Bu il avqust ayının 20-də 60 yaşınız tamam oldu. Bu yaşda hansı rolu oynamaq istərdiniz?
- Yubiley elə bir şeydir ki, insanda stimul yaradır. Yəni, aktyor gözləyir ki, onun sənəti layiqli qiymət alsın. Aktyor gözləyir ki, tamaşaçı onu alqışlasın, ona gül-çiçək versin, istədiyi rolu oynaya bilsin. Düzdür, mən 35 ildir ki, səhnədən ayrılmışdım. Gənc Tamaşaçılar Teatrının sabiq direktoru Mübariz Həmidov mənim tələbə yoldaşımdı. Ona dedim ki, 60 illik yubileyimdə bir tamaşa oynamaq istəyirəm. Əməkdar artist, gənc, istedadlı rejissor Nicat Kazımov Əziz Nesinin ssenarisi əsasında “Öldür məni, Canikom” tamaşasını hazırladı. Xalq artisti Naibə Allahverdiyeva, əməkdar artist Qəmər Məmmədova və mən oynadıq bu üçnəfərlik tamaşada. Yeni gələn direktor Naidə xanım da dəstəklədi, hər cür şərait yaratdılar. Yəqin ki, o tamaşa yenə repertuarda olacaq. Qurdumu öldürmək üçün bir daha tamaşaçılara sübut elədim ki, gərəkli aktyoram.
Bu tamaşadan sonra həmkarlarım da məni çox danladılar. Dedilər ki, yaxşı aktyorsan, niyə səhnədən uzaqlaşırsan? Dedim ki, mən səhnədən uzaqlaşmamışam. Sadəcə, mənim 4 qız övladım var. Bunların toyunu eləmək, köçürmək çox çətindir. Maaşla övlad böyüdə bilməzdim. Musiqili Komediya Teatrında işləyirdim. Beş il İncəsənət Universitetində səhnə danışığından dərs dedim. Amma çatmırdı. Ona görə də toylara üstünlük verdim. İndi övladlar böyüyüb. Yenidən teatra qayıtdım. Bəlkə də başqa tamaşalarda da oynayacağam. Bəlkə Sumqayıt Teatrında rollar oynadım. Çünki Mübariz Həmidov ora direktor təyin olunub.
“5000-dən çox film dublyaj eləmişəm...”
- “Ovçu Pirim” də sizi çox məşhurlaşdırdı...
- Həm məşhurlaşdırdı, həm də bir az dala saldı. İyirmi ildən çox bir obrazın uşaq verilişində yaşaması zarafat deyil. “Laylay”, “Göydən üç alma düşdü”, “Dünya dədənin dedikləri” uşaq verilişlərinin aparıcısı olmuşam. Amma ən çox yaddaqalan “Ovçu Pirim” olub.
- Hələ də fəxri adınızın olmaması sizə necə təsir edir?
- İnsanın zəhməti öz qiymətini alanda, aktyor dəyərini biləndə sevinir, qanadlanır. Bayaq dublyajda səs rejissoru ilə film yazırıq. Deyir ki, “sən xoşbəxt adamsan, filankəs xalq artistidi, heç on nəfərdən biri tanımır. Səninlə bir az yol gedirik, hamı təbəssümlə görüşür. Yəni, mən xalqın artistiyəm. Ad vaxtında verilməlidir. Məmur özbaşınalığı, paxıllıq... Olur da, elə insanlar var, adamın yolunu kəsirlər. Ancaq inanmıram ki, mənim yolumu kimsə kəsə. Çünki mənə sənətdə tıxsız balıq deyirlər. Heç kəsin dalınca danışmamışam, başımı aşağı salıb öz işimlə məşğul olmuşam. Amma ad vermirlər. Bunun üçün jurnalistlər, sənət yoldaşlarım fəal olmalıdırlar. Neçə dəfə məktub yazmışam. Eyni cavab gəlir: ad almaq üçün müstəsna xidmət olmalıdır. Mən də soruşuram: 42 ildir sənətdəyəm, bu xidmət müstəsnadır, yoxsa qeyri-müstəsnadır? Qoy mənim cavabımı versinlər. Heç nə demirəm, 5000-dən çox film dublyaj eləmişəm. Teatrda oynadıqlarımı, radionun fondundakı tamaşalarımı bir yana qoyuram. Qocalar evi, uşaq evləri, cəbhə bölgəsində konsertlərdə olmuşam. Mənim institutda dərs dediyim tələbələr əməkdar, xalq artistidirlər...
Bilirsiniz, mən çox qapı döyməyi xoşlamıram. Belimdə disk yırtığı olduğuna görə işdən uzaqlaşdım. Heç yerdə işləmədim. Kollektivdən təqdimat da olmadı. Sonra da dublyaj, konsertlərlə məşğul olmağa başladım. İndi də səhhətim o qədər yaxşı deyil. Çantamı göstərsəm, hamısı dərmanlardı. Bir ara çox pis depressiya keçirdim. Belimdə yenə ağrı var.
- Toylarda çox tamadalıq eləmisiniz. İndi o sahədə vəziyyət necədir?
- Vaxt var idi ki, Məmmədbağır Bağırzadə, Niyaməddin Musayev, Ağadadaş Ağayev, Qədir Məmmədov, Məhəbbət Kazımov, Aftandil İsrafilov mənim üstümdə didişirdilər. Hamısı istəyirdi ki, onlarla toylara gedim. Parodiyaların, lətifələrin işləyən, toylarımıızn milli ruhu olduğu bir dövr idi. O vaxt adət-ənənələrimiz daha gözəl idi. Toylarımız çox şən keçirdi. Tamadaya ehtiyac var idi. İndiki toylarda 15 dəqiqədən sonra zalda adam qalmır. Səs-küy yaşlı adamlara, orta nəslə çox pis təsir edir. Heç kəs heç nə danışmır. Elə bil yeyib-içib ancaq oynamağa gəliblər. İndi müğənnilər bir növ tamadaların soyqırımını ediblər. Həm oxuyurlar, həm də məclisi aparırlar.
Namiq Məmmədli
Baxış sayı: 1 082
Bölməyə aid digər xəbərlər
Tarix: 30-09-2018 16:20 | Bölmə: Mədəniyyət
Allahverdi Yolçuyev: “İndi müğənnilər tamadaların soyqırımını edirlər”
Mədəniyyətimizin, incəsənətimizin yükünü uzun illər çiyinlərində daşıyan sənət adamlarımızı yaşlı, orta nəsil yaxşı tanıyır. Bu nəsillər illər boyu televiziyadan o sənətkarların söhbətlərini dinləyib, mətbuatdan müsahibələrini oxuyub. Amma gənc nəsil əsl səhnə adamlarının, sənət fədailərinin ömür yolu, iş həyatı, yaradıcılığı ilə o qədər də tanış deyil. “Ekspress”in “Nəsildən-nəslə” rubrikası məhz bu körpünü qurmağı, sənət adamlarımızı gənc nəslə tanıtmağı hədəfləyir.
Rubrikamızın bugünkü qonağı 20 il ərzində “Ovçu Pirim” verilişi ilə neçə-neçə nəslin sevimlisinə çevrilən aktyor Allahverdi Yolçuyevdir.
“Bazardan göyərti alıb-satırdım...”
- Allahverdi müəllim, eşitdiyimə görə, uşaqlığınız çox əzab-əziyyətli keçib...
- Mənim indi 60 yaşım var. Çox qəribədir ki, 30 yaşım, 40 yaşım yadımda deyil. Hətta 50 yaşım da yadımda deyil. Əllidən bu yana bir az yadıma gəlir. Amma uşaqlıq illərini insan heç vaxt unutmur...
... O vaxt hər adamda məktəbli çantası yox idi. Anam parçadan çanta tikmişdi. Tapdığım 2-3 kitabı o çantaya qoyub Qərbi Azərbaycanda birinci sinfə getmişəm. Atam da ilk müəllimim olub. Nə tapmışıq yemişik, geyinmişik. Atam müəllim, anam evdar qadın idi. Məndən böyük iki qardaşım, bir bacım vardı. Yaxşı geyinən, velosiped, qışda xizək sürən uşaqlara həsədlə baxırdıq. İki inəyimiz var idi, anam onların südündən qatıq düzəldirdi. Ya bacım, ya da mən ağ xalat geyinib o qatığı bazarda satırdıq, pulunu gətirib evə verirdik. Hamıdan pis, amma hamıdan yaxşı da yaşamırdıq. Dördüncü sinfə qədər orada səkkizillik məktəbə getmişəm. 1969-cu ildə avqust ayının 4-də isə ailəlikcə Bakıya “Vorovski” qəsəbəsinə köçdük. Gələn kimi o vaxtkı Kirov rayonunun 115 saylı məktəbinin 5-ci sinfinə getdim.
Atam yeyib-içən idi. Gələn qonağı çayla yola verməkdən xoşu gəlməzdi. Həmişə ət alırdı, içki içirdilər. O biri qardaşlarım utancaq olduğuna görə məni göndərirdi qonşudan 10 manat borc almağa. Mən də pulu gətirib ona verirdim. O da verdiyim pulu təzədən cibindən əda ilə çıxarıb mənə verirdi. Deyirdi, qonaq gəlib, get şey-şüy al... Bir dəfə, beş dəfə belə... Sonra fikirləşdim ki, qonşu bizdən artıq deyil ki, mən hər dəfə gedib ondan pul alım. Qonşuya fikir verirdim, həyətində göyərti yox idi, amma göyərti satırdı. Soruşanda deyirdi, bazardan ucuz alıram, təmizləyib baha satıram. Onda mən 6-cı sinifdə oxuyurdum. Qonşunun dediyi bu söhbət beynimə batdı. Uzun müddət onun necə göyərti almasını, təmizləməsini izlədim. Atam məktəbdə kakao, korjik almağa hər gün 20 qəpik verirdi. Mən o pulu yığıb “Nəsimi bazarı”na getdim. Məktəb çantamla bir göy-göyərti aldım, gətirib təmizlədim. Uşaqlar, məktəb yoldaşlarım məni görməsin deyə, tezdən 8-ci mikrorayondakı bazara getdim. Göyərtiləri orda satdım... Və o 1970-ci ildən bu 2018-ci ilə qədər heç kimdən pul almağıma ehtiyac qalmadı. Çünki pulu özüm qazandım. Ailə də yaxşı yaşadı, atam da məni borca göndərmədi. Soyuducumuzda meyvə, tərəvəz, ərzaq oldu...
- Bu bacarıqla bəs niyə ticarəti seçmədiniz, teatrı, sənəti seçdiniz?
- Bir gün məktəbdə elan yazılmışdı ki, Yuri Qaqarin adına Pionerlər Sarayına dram dərnəyinə, ansambla oxumağa uşaqlar dəvət olunur. Qərbi Azərbaycanda bizim evdə televizor olmamasına baxmayarq mən çalma, kömürdən bığ düzəldib oyun çıxarırdım. Evdəkiləri, qonşuları güldürürdüm. Həvəsim var idi, mahnı da zümzümə edirdim. Anam savadsız qadın idi. Amma bizi yığıb Azərbaycan nağıllarını oxuyurdu. Nə isə, o elan mənim üçün göydəndüşmə oldu. Gedib ansambla yazıldım. Sonra məktəbin ansamblında Bakı, uşaqlar haqqında mahnı oxuyurdum. Günlərin bir günü Sarayda Yeni İlə hazırlaşırdılar. Bütün dərnəklərdən də Yeni İl şənliyində iştirak eləmək üçün uşaqlar yığırdılar. Bizim dərnəkdən məni bəyəndilər. Yeni İl şənliyində ilk rolum dovşan oldu. Onda dram dərnəyinin o vaxtki rəhbəri mərhum Fikrət Zəkiyev Gənc Tamaşaçılar Teatrının aktyoru idi. O dedi ki, sən dram dərnəyinə gəlsən, gələcəyin daha yaxşı olar, nəinki müğənni kimi. Mən də dram dərnəyinə keçəsi oldum. Orda hətta Heydər Əliyevin qarşısında şeir də dedik. Sarayın direktoru Əhməd müəllim bizə öz övladları kimi baxırdı. Bir dəfə gördü ki, ayaqqabım yırtılıb. Çağırdı məni yanına, adımı, harda yaşadığımı, atamın hansı vəzifədə işlədiyini soruşdu. Sonra sürücüsünə dedi ki, get, bu uşaqla Mərkəzi Univermağa, gözəl bir ayaqqabı al. Dedim, lazım deyil, evdə məni danlayarlar. Dedi ki, evdə deyərsən, tədbirdə yaxşı iştirak etdiyimə görə Əhməd müəllim hədiyyə alıb. O dram dərnəyində uşaq tamaşalarında, nağıllarda, “Komsomal poeması”nda oynadım. Bir gün yenə məktəbdə elan oxudum ki, Kirov rayonunun Mədəniyyət Sarayında dram dərnəyi var. Evə yaxın olduğu üçün ora gedəsi oldum. Orda da bəxtimdən İncəsənət İnstitutunun müəllimi Həsənağa Qafarov dərnəyə rəhbərlik edirdi. O, uzun müddət Azərbaycan radiosunun diktoru olub. İncəsənət İnstitutunda dekan idi. Mən artıq 9-cu sinifdə oxuyurdum. O dedi ki, narahat olma, səni instituta hazırlayacağam. Doğrudan da hazırladı. 1975-ci ildə məktəbi bitirəndən sonra İncəsənət İnstituna qəbul olundum. SSRİ xalq artisti, böyük rejissor, aktyor, dahi insan, əvəzolunmaz sənətkar Ədil İsgəndərovun kursuna. Yenə də gördüm ki, 45 manat təqaüdlə dolanmaq olmur. Orda oxuya-oxuya Opera və Balet Teatrında fəhlə işlədim. Azərbaycan radiosunda diktorluğa başladım. İki veriliş - “Gənclik illəri” və “Tələbəlik illəri”ni aparırdım. “Teleteatr”ın yanında bir atelye var idi, orda qarovulçu da dayanırdım. Özümə geyim-kecim alandan sonra pulumun qalanını da evə verirdim...
Ədil İsgəndərov, Rza Təhmasib, Mehdi Məmmədov, Ənvər Dadaşov kimi sənətkarlara bir dövrdə yaşayıb onlardan təhsil almaq mənim üçün ən böyük xoşbəxtlikdir. Tələbəlik illərində iki dəfə bədii qiraətçilərin Leninqrad şəhərində keçirilən müsabiqəsində çıxış edib diplomant olmuşam. Tələbə vaxtı məni komik, dramatik rollarda yoxlayıblar. Deyilənə görə, ikisinin də öhdəsindən gəlmişəm.
Beləcə, institutu bitirdim, Ərəblinski adına Sumqayıt Dram Teatrına getdim...
“Səhnədən uzaqlaşmamışam, sadəcə, 4 qızım var...”
- Ədil İsgəndərovun tələbəsi olmaq nə verdi sizə?
- Əgər insanlığın dərəcəsi qiymətlə ölçülsə, o insanın qiyməti yoxdur. Əvəzsiz sənətkar, çox qayğıkeş insan idi. Hamı ilə öz övladı kimi danışırdı. O boyda sənətkar idi, amma heç özünü dartmazdı. İndi ad alırlar, özlərini elə aparırlar, elə bil ondan böyük ad alan yoxdu. Azərbaycan teatrının əyilməz sütunu idi. Sabit Rəhman, Mehdi Hüseyn, Mirzə İbrahimov, Səməd Vurğun kimi yazarları dramaturq kimi yetişdirən o oldu. Mərziyyə Davudovanın, Hökumə Qurbanovanın, Ələsgər Ələkbərovun SSRİ xalq artisti adı almalarında bu kişinin zəhməti olub. Ən axırda da özü alıb. Hətta Kinostudiyanın özündə aktyor kursu açmışdı ki, aktyorlar kinoya daha yaxından bələd olsunlar. Çünki institutda kino aktyorluğu haqqında o dərəcədə məlumat vermirdilər. O istəyirdi ki, bizim milli kadrlarımız olsun, oxusunlar, öyrənsinlər...
O görürdü ki, hansısa tələbə siqaret çəkir, deyirdi, “qadam, Moskvada oxuyanda mən də siqaret çəkirdim, özümü qızlara göstərirdim. Anamın dingəsi var idi, üstündə də qızıllar. Hər dəfə gələndə o qızıllardan birini çıxarıb mənə verirdi. Deyirdi ki, xərcləyərsən, amma pis-pis işlərə xərcləmə. Başa düşdüm ki, siqareti deyir. Ondan sonra siqareti atdım. Siz də siqaret çəkməyin”.
Mirzağa Əliyevdən danışırdı. Deyirdi, çox hazırcavab kişi idi. Danışırdı ki, günlərin bir günü oğrular onun qabağını kəsirlər, deyirlər soyun. Deyir, bura hamamdı bəyəm soyunum. Onda oğrular onu tanıyıblar. Uğunub gediblər, toxunmayıblar...
Ədil müəllim bizə teatrın, aktyorluğun sirlərini, nəzəriyyəsini, tarixini öyrətdi, sənətə məhəbbəti aşıladı.
- Bu il avqust ayının 20-də 60 yaşınız tamam oldu. Bu yaşda hansı rolu oynamaq istərdiniz?
- Yubiley elə bir şeydir ki, insanda stimul yaradır. Yəni, aktyor gözləyir ki, onun sənəti layiqli qiymət alsın. Aktyor gözləyir ki, tamaşaçı onu alqışlasın, ona gül-çiçək versin, istədiyi rolu oynaya bilsin. Düzdür, mən 35 ildir ki, səhnədən ayrılmışdım. Gənc Tamaşaçılar Teatrının sabiq direktoru Mübariz Həmidov mənim tələbə yoldaşımdı. Ona dedim ki, 60 illik yubileyimdə bir tamaşa oynamaq istəyirəm. Əməkdar artist, gənc, istedadlı rejissor Nicat Kazımov Əziz Nesinin ssenarisi əsasında “Öldür məni, Canikom” tamaşasını hazırladı. Xalq artisti Naibə Allahverdiyeva, əməkdar artist Qəmər Məmmədova və mən oynadıq bu üçnəfərlik tamaşada. Yeni gələn direktor Naidə xanım da dəstəklədi, hər cür şərait yaratdılar. Yəqin ki, o tamaşa yenə repertuarda olacaq. Qurdumu öldürmək üçün bir daha tamaşaçılara sübut elədim ki, gərəkli aktyoram.
Bu tamaşadan sonra həmkarlarım da məni çox danladılar. Dedilər ki, yaxşı aktyorsan, niyə səhnədən uzaqlaşırsan? Dedim ki, mən səhnədən uzaqlaşmamışam. Sadəcə, mənim 4 qız övladım var. Bunların toyunu eləmək, köçürmək çox çətindir. Maaşla övlad böyüdə bilməzdim. Musiqili Komediya Teatrında işləyirdim. Beş il İncəsənət Universitetində səhnə danışığından dərs dedim. Amma çatmırdı. Ona görə də toylara üstünlük verdim. İndi övladlar böyüyüb. Yenidən teatra qayıtdım. Bəlkə də başqa tamaşalarda da oynayacağam. Bəlkə Sumqayıt Teatrında rollar oynadım. Çünki Mübariz Həmidov ora direktor təyin olunub.
“5000-dən çox film dublyaj eləmişəm...”
- “Ovçu Pirim” də sizi çox məşhurlaşdırdı...
- Həm məşhurlaşdırdı, həm də bir az dala saldı. İyirmi ildən çox bir obrazın uşaq verilişində yaşaması zarafat deyil. “Laylay”, “Göydən üç alma düşdü”, “Dünya dədənin dedikləri” uşaq verilişlərinin aparıcısı olmuşam. Amma ən çox yaddaqalan “Ovçu Pirim” olub.
- Hələ də fəxri adınızın olmaması sizə necə təsir edir?
- İnsanın zəhməti öz qiymətini alanda, aktyor dəyərini biləndə sevinir, qanadlanır. Bayaq dublyajda səs rejissoru ilə film yazırıq. Deyir ki, “sən xoşbəxt adamsan, filankəs xalq artistidi, heç on nəfərdən biri tanımır. Səninlə bir az yol gedirik, hamı təbəssümlə görüşür. Yəni, mən xalqın artistiyəm. Ad vaxtında verilməlidir. Məmur özbaşınalığı, paxıllıq... Olur da, elə insanlar var, adamın yolunu kəsirlər. Ancaq inanmıram ki, mənim yolumu kimsə kəsə. Çünki mənə sənətdə tıxsız balıq deyirlər. Heç kəsin dalınca danışmamışam, başımı aşağı salıb öz işimlə məşğul olmuşam. Amma ad vermirlər. Bunun üçün jurnalistlər, sənət yoldaşlarım fəal olmalıdırlar. Neçə dəfə məktub yazmışam. Eyni cavab gəlir: ad almaq üçün müstəsna xidmət olmalıdır. Mən də soruşuram: 42 ildir sənətdəyəm, bu xidmət müstəsnadır, yoxsa qeyri-müstəsnadır? Qoy mənim cavabımı versinlər. Heç nə demirəm, 5000-dən çox film dublyaj eləmişəm. Teatrda oynadıqlarımı, radionun fondundakı tamaşalarımı bir yana qoyuram. Qocalar evi, uşaq evləri, cəbhə bölgəsində konsertlərdə olmuşam. Mənim institutda dərs dediyim tələbələr əməkdar, xalq artistidirlər...
Bilirsiniz, mən çox qapı döyməyi xoşlamıram. Belimdə disk yırtığı olduğuna görə işdən uzaqlaşdım. Heç yerdə işləmədim. Kollektivdən təqdimat da olmadı. Sonra da dublyaj, konsertlərlə məşğul olmağa başladım. İndi də səhhətim o qədər yaxşı deyil. Çantamı göstərsəm, hamısı dərmanlardı. Bir ara çox pis depressiya keçirdim. Belimdə yenə ağrı var.
- Toylarda çox tamadalıq eləmisiniz. İndi o sahədə vəziyyət necədir?
- Vaxt var idi ki, Məmmədbağır Bağırzadə, Niyaməddin Musayev, Ağadadaş Ağayev, Qədir Məmmədov, Məhəbbət Kazımov, Aftandil İsrafilov mənim üstümdə didişirdilər. Hamısı istəyirdi ki, onlarla toylara gedim. Parodiyaların, lətifələrin işləyən, toylarımıızn milli ruhu olduğu bir dövr idi. O vaxt adət-ənənələrimiz daha gözəl idi. Toylarımız çox şən keçirdi. Tamadaya ehtiyac var idi. İndiki toylarda 15 dəqiqədən sonra zalda adam qalmır. Səs-küy yaşlı adamlara, orta nəslə çox pis təsir edir. Heç kəs heç nə danışmır. Elə bil yeyib-içib ancaq oynamağa gəliblər. İndi müğənnilər bir növ tamadaların soyqırımını ediblər. Həm oxuyurlar, həm də məclisi aparırlar.
Namiq Məmmədli
Baxış sayı: 1 082
Bölməyə aid digər xəbərlər
11-04-2025, 11:00
Milli Məclisin deputatı: "Azərbaycanda kitabların təbliği və yayılması mühüm amilə çevrilir"
9-04-2025, 10:18
Mixail Efremov koloniyanı tərk edərək Moskvaya getdi
7-04-2025, 21:53
"Viy" rejissoru rüşvətxorluğa görə 4 il sərt rejim alıb
7-04-2025, 15:17
Yeni rəis o oldu - Foto
6-04-2025, 15:27
Malı Teatrının aktrisası Moskvanın mərkəzindəki yanğında ölüb
5-04-2025, 21:23
Semyon Losev 79 yaşında dünyasını dəyişib
5-04-2025, 20:51
Rusiyanın əməkdar artisti Liliya Bokareva 99 yaşında vəfat edib
5-04-2025, 19:44
Naibə Allahverdiyevaya ağır itki
4-04-2025, 23:11
Bu teatrlarda yeni təyinatlar - Foto
4-04-2025, 10:30
İsveçrəli rejissor Jan-Lui Porşe ad günündən sonra intihar edib
4-04-2025, 09:02
Məşhur bas gitara ifaçısı vəfat edib
3-04-2025, 11:35
Banqkok Kral Simfonik Orkestri Moskvada çıxış edəcək
31-03-2025, 15:19
Boyarski "Zenit"in Rusiya futbol çempionu olacağı təqdirdə şlyapasını yeməyə söz verdi
29-03-2025, 23:23
İlham Əliyev Şəfiqə Məmmədovaya “İstiqlal” ordenini təqdim edib
29-03-2025, 10:38
"Mirotvorets" məlumat bazasına daxil olan 14 yaşlı aktrisa Yekaterina Temnovanı "Artek"də gözləyirlər
27-03-2025, 12:46
Moskva məhkəməsi serb musiqiçi Martiçin Rusiyadan deportasiyası haqqında qərarı ləğv etdi
26-03-2025, 09:56
Yakut müğənnisi "Kit Jah" parti zamanı bıçaqlanıb
25-03-2025, 14:39
Aktyor həbsxanada təxminən 235 min rubl qazanıb
22-03-2025, 19:47
Valentin Samarin 97 yaşında vəfat edib
22-03-2025, 10:44
Depardye rüsumları ödəmədiyi üçün Rusiya Federasiyası Kinematoqrafçılar İttifaqından xaric edilə bilər
17-03-2025, 23:41
Hakimiyyət şikayətlərdən Sonra Diana Arbeninanın Orenburqdakı konsertini ləğv etdi
12-03-2025, 10:51
SHOT : Aktrisa Valentina Talızina xərçəng xəstəliyinə tutulub
10-03-2025, 12:38
SHOT: Larisa Dolina çiynindən ciddi zədə aldı
9-03-2025, 17:46
Leyla və Arzu Əliyevalar sərgidə - Fotolar
8-03-2025, 23:57
Avstriyanın "Tərəvəz orkestri" 344 konsertdən sonra Ginnesin Rekordlar Kitabına düşüb
8-03-2025, 08:43
Verilişinə köhnə sevgilisini çağırdı - Gündəm oldu
4-03-2025, 14:06
Moskvada Heydər Əliyevin abidəsi qoyulub
27-02-2025, 22:23
Amerikalı müğənni Keti Perri Bezosun kosmik gəmisi ilə kosmosa uçacaq
25-02-2025, 19:36
Xalq artisti vəfat edib
25-02-2025, 16:10
Krımlı Yuliya Pavlikova "Miss Europe 2025"in qalibi olub
22-02-2025, 10:36
Şvıdkoy: "Gedən sənətçilər qayıtdıqdan sonra kollektiv amnistiya gözləməməlidirlər"
22-02-2025, 09:40
Komediya aktyoru xarici agent statusunu ləğv etdirmək istəyir
20-02-2025, 15:22
“Leyla”nı gizli çəkib, anasını da hədələdilər
16-02-2025, 23:08
Yura Borisov BAFTA mükafatını almadı
10-02-2025, 12:32
“İbrahim Nisəyə deyib ki, gəl evlənək, Türkiyədə qal…” - Video
9-02-2025, 16:56
"Mash": "Boombox" qrupunun rus dilində oxuması qadağan edilib
7-02-2025, 13:06
SHOT: 95 yaşlı aktyor Oleq Strijenov beyin infarktı keçirdi
7-02-2025, 12:13
“Günə iki qutu siqaret çəkirdim...”
6-02-2025, 13:16
"Müzəffər fateh" təqdim olundu - Video
31-01-2025, 14:45
XVII əsrə aid rəsm əsərini Mədəniyyət Nazirliyinə təhvil veriblər
31-01-2025, 11:30
Guardian: Marianne Faithfull 78 yaşında vəfat etdi
28-01-2025, 10:52
Məhkəmə teatrı təmir etdirən şirkətin direktorunu azadlığa buraxıb