12:58 / 23-11-2024
Azərbaycanda zəlzələ oldu
Bütün xəbərlər
“Məcnunu oynamaq ən böyük arzumdur”
Tarix: 22-09-2018 23:31 | Bölmə: Mədəniyyət
                            “Məcnunu oynamaq ən böyük arzumdur”
Teyyub Aslanov: “Ağaxan Abdullayev sənətdə idealım olub...”
 
Pavarottiyə qulaq asan muğam ifaçısı...

- Teyyub müəllim, gəlin, əvvəlcə sənətə gəlişinizin tarixçəsinə qısaca nəzər salaq...
- Təbii ki, sənətə musiqiyə, muğama olan sevgim sayəsində gəlmişəm. Hələ uşaq yaşlarımdan musiqi ilə məşğul olmuşam. Musiqi məktəbində nağara sinfində təhsil alır, orta məktəbin tədbirlərində çıxış edirdim. Elə həmin illərdə Bakıxanov qəsəbəsindəki Mədəniyyət Sarayında fəaliyyət göstərən “Mahur” instrumental ansamblına üzv oldum. Hərbi xidməti başa vurduqdan sonra İncəsənət İnstitutuna (indiki Mədəniyyət və İncəsənət Universiteti -red.) daxil oldum. Universitet illərimdə vokal müəllimim respublikanın əməkdar artisti Yaqut Abdullayeva oldu. Ali təhsilimlə bərabər, muğamlarımıza dərindən bələd olan böyük pedaqoq, əməkdar müəllim Nəriman Əliyevdən muğamın sirlərini öyrənməyə başladım. Bu, içimdən gələn istək idi. Seyid Şuşinskinin tələbəsi olan Nəriman müəllim öz ustadından sonra respublikada muğam üzrə əməkdar müəllim adına layiq görülən ikinci pedaqoq idi. Həm ifaçı həm də müəllim olan Nəriman Əliyevin müəllimliyi başqa bir aləm idi. Muğam müəllimliyi mövzusunda söhbət düşəndə hamının yadına ilk olaraq Nəriman müəllim düşür. Bu gün Azərbaycan muğam sənətinin ən görkəmli nümayəndələrinin əksəriyyəti onun tələbələridir...

- Bəs uşaq vaxtı kimləri dinləyirdiniz, kimə oxşamaq istəyirdiniz?
- Ağaxan Abdullayevə çox qulaq asmışam. O, bir növ mənim sənətdə kumirim, idealım olub. Həm də Ağaxan müəllimlə çox yaxın olmuşuq. O, böyük ustad, şəxsiyyət idi. Heyifsilənirəm ki, aramızdan tez getdi. Hələ ondan çox şey öyrənmək olardı. Məclislərdə tez-tez bir yerdə olurduq. Xətrimi çox istəyirdi. Çox baməzə insan idi. Yaş fərqimiz var idi. Buna baxmayaraq həmişə mənə deyirdi ki, sən mənim kiçik qardaşımsan. Lətifə danışmağı çox sevirdi. Xüsusən də sənətkarlardan. O, bizim üçün bir tarix idi...

- İndi hansı musiqiləri və ifaçıları dinləyirsiniz?
- İlk növbədə qədim təsniflərə, xalq mahnılarına, bəstəkar mahnılarına qulaq asıram. Bundan əlavə, dünya musiqisini də dinləyirəm. Hind musiqisinə, caz və roka da qulaq asıram. Özümün də muğam-caz, muğam-rok sintezində ifalarım var. Muğam sənətində isə Alim Qasımova, Hacıbaba Hüseynova, Arif Babayevə, Mütəllim Mütəllimova, Seyid Şuşinskiyə qulaq asıb onların ifaçılıq texniklarından bəhrələnməyə çalışmışam. Klassik vokal ifaçılarını, ən çox da Luçano

Pavarottini dinləməyi xoşlayıram...

- Hansı muğamları daha çox sevirsiniz?
- Muğamların hamısını sevirəm. Sevə-sevə də ifa eləmişəm. Bir diskim işıq üzü görüb. Bu diskdə muğam, təsnif, bəstəkar, xalq mahnıları -”Mahur”, “Bayatı-kürd”, “Kor ərəbin mahnısı”, “Aman təklik əlindən” toplanıb. Birlikdə çalışdığım musiqiçilərlə öz dəsti-xəttimiz var. Qulaq asanda bilinir ki, bu, bizim işləmələrdir. Hazırda bir sıra mahnılar üzərində işləyirik. Sərdar Fərəcovun bəstəsi olan “Nişan günü” mahnısını yenidən hazırlayırıq. Bu ayın sonunda böyük mütəfəkkir şair Nəsimi adına festival keçiriləcək. Festival çərçivəsində bizim də birsaatlıq solo-konsertimiz olacaq. Əməkdar artistlər Əliağa Sədiyev, Şirzad Fətəliyev, Kamran Kərimov və beynəlxalq müsabiqələr laureatı Elnur Mikayılovla birlikdə. Qeyd edim ki, Azərbaycan muğamlarının hamısını oxumuşam. Amma hamısını lentə yazdırmamışam. İkinci disk barədə düşünürəm.

Muğam fransızı necə cənnətə apardı?..

- Bu yaxınlarda “Xalq artisti” fəxri adına layiq görüldünüz. Xəbəri eşidəndə hansı hissləri keçirdiniz?
- 1995-ci ildən bu günə kimi dövlət tədbirlərində iştirak edirəm. Fəxri ad xəbərini eşidəndə insan qəribə hisslər yaşayır. Sevinirsən ki, sənətinə, əziyyətinə qiymət verən xalq, dövlət var. Həmin gün evdə idim. Fəxri ad almağımla bağlı ilk olaraq xəbəri mənə sənət dostum, muğamlarımızın mükəmməl bilicisi, tarzən Vamiq Məmmədəliyev verdi. Həqiqətən də xəbərim yox idi. Gözəl hisslərdi...
Fürsətdən istifadə edib dövlət başçımıza, Birinci vitse-prezident Mehriban xanım Əliyevaya sənət adamlarına, xüsusən də muğam sənətinə göstərdikləri diqqət və qayğıya görə minnətdarlığımı bildirirəm.
Onu da qeyd edim ki, Vamiq müəllim özü də dövlət başçımızın eyni sərəncamı ilə xalq artisti adına layiq görüldü.

- Muğam sahəsində fəaliyyətiniz bir qolu da onu xaricdə təbliğ etməyinizdir. Azərbaycan muğamı xarici ölkələrdə necə qarşılanır?
- Muğam sənətimiz çox yüksək səviyyədə qarşılanır. Əvvəllər xarici səfərlərimiz zamanı əcnəbi millətlərin muğama belə isti münasibəti mənə qəribə görünürdü. Düşünürdüm ki, bizim dilimizi bilmirlər, mədəniyyətlərimiz fərqlidir, muğam onlar üçün o dərəcə əziz ola bilməz. Amma muğamı dinlərkən onların keçirdikləri hissləri gözlərindən oxumaq olur. Tamamilə düzgün fikirdir ki, musiqinin dili olmur, musiqiyə sərhəd yoxdur. Hər dəfə qastrollar zamanı tamaşaçılar soruşurlar ki, bu nə janrdır. Çalışıram, muğam barədə ətraflı məlumat verim. Mən rusun, gürcünün muğama ağlamağının şahidi olmuşam. Elə bu səbəbdən də xaricilərə sual vermişəm ki, muğama qulaq asanda hansı hissləri yaşayırlar. Bir fransız dedi ki, “gözümü yumanda özümü cənnətdə hiss elədim. Açanda gördüm ki, burdayam. Fikirləşdim ki, bu musiqini ancaq cənnətdə eşidə bilərəm”.
Rus isə deyir ki, “elə bilirəm içimdə bir təlatüm var. Gah kövrəlirəm, gah da sevinirəm”.
Bütün bunlar, əlbəttə ki, bizim muğamımızın əsrarəngizliyi, qüdrətidir.

- Siz həm də müəllimsiniz. Pedaqoji sahədə işləriniz necədir?
- 1999-cu ildən pedaqoji fəaliyyətlə məşğulam. On il Suraxanı rayonunun Hövsan qəsəbəsindəki 37 saylı Uşaq Musiqi Məktəbində dərs demişəm. 2009-cu ildən isə Mədəniyyət və İncəsənət Universitetinin müəllimi, hazırda da dosentiyəm. Həmçinin Milli Konservatoriyada da vokalçılara muğam dərsi deyirəm. Çox istedadlı tələbələrim var. Onlardan Qənbər Axundov axırıncı muğam müsabiqəsində diplomant oldu. Günay Mehdiyeva, Rizvan, Suma, Vüqar kimi tələbələrimin adlarını fəxrlə çəkirəm...

“Toyda heç vaxt deməmişəm ki, bu, azdı...”

- Teyyub müəllim, tanınmış muğam ifaçısısınız, ən yüksək fəxri ada layiq görüldünüz, universitet müəllimisiniz. İndi hansı arzularla yaşayırsınız?
- İnsan daim arzu ilə yaşayır. Sənətlə, ailə ilə bağlı arzular var və ümumilikdə həyat özü bir arzudur. Arzu həm də sabaha ümiddir...

- Boş vaxtınızı necə keçirirsiniz? Hobbiniz varmı?
- Uşaq yaşlarımda şahmatla məşğul olmuşam. Bir müddət hobbim şahmat idi. Futbola da marağım var. Vaxt olub dostlarla -tarzən Əliağa Sədiyev, nağara ifaçısı Kamran Kərimov, xanəndə Firuz Səxavət və başqa yoldaşlarla voleybol da oynamışıq. Son illər isə vaxtın azlığı bu məşğuliyyətlərə fasilə verməyimə səbəb olub.
                                                      

- Heç olmasa, kitab oxumağa vaxt tapırsınız?
- Son illər əsasən qəzəl oxuyuram. Vaxtilə bədii əsərlər oxuyurdum. Mütəmadi olaraq Füzuli, Seyid Əzim Şirvani, Əliağa Vahid, Hacı Mail, Seyidağa Həbibovun yaradıcılığından nümunələr oxuyuram. Mütaliəm isə əlbəttə ki, əsasən yenə də qəzəldir.

- Hansı verilişlərə baxırsınız?
- Son illər efirə baxmağa vaxtım olmur. Tarixi və detektiv filmləri izləməyi xoşlayıram. Filmdə rejissor işi, aktyor oyunu varsa, baxıram. İncəsənət İnstitutunu aktyor kimi bitirmişəm. Demək, bu, mənim həm də sahəmdi...

- Teatrla aranız necədir?
- Televiziya tamaşalarının demək olar ki, hamısına baxmışam. Teatra isə vaxtım olanda gedirəm. Akademik Milli Dram Teatrında Elçinin “Ah Paris, Paris!” tamaşası və repertuarda olan digər səhnə əsərləri, eləcə də Gənc Tamaşaçılar Teatrının səhnəsində “Aydın” tamaşasına baxmışam. Tələbə yoldaşım, sənət dostum, əməkdar artist Şövqi Hüseynov həmin tamaşada oynayırdı. Vaxt olanda Opera və Balet Teatrının tamaşalarını da izləyirəm.

- Heç içinizdən aktyor olmaq istəyi keçibmi? Və ya, aktyor olsaydınız, hansı rolu oynayardınız?
- Düzdür, beş il aktyorluğu oxumuşam. Amma içimdən aktyor olmaq keçməyib. Tələbə vaxtı Tədris Teatrının tamaşalarında çıxış etmişəm. Nə vaxtsa, filmlərdə baş rollara çəkilmək böyük arzum olub. Amma filmdə çəkilməsəm də, ifa etmişəm. Eldar Quliyevin “Girov” filmində muğam parçaları mənim ifamda lentə alınıb.

- Məsələn, Məcnunu oynamaq istərdiniz?
- Məcnunu teatrda oynamaq mənim çox böyük arzum olub. Amma hələ ki qismət olmayıb. Düzdür, “səndən yaxşı Məcnun olar, nə əcəb oynamamısan?” deyənlər var. Dəvət eləsinlər, oynayım da...

- Yeri gəlmişkən, “Leyli”nizin kim olmasını istərdiniz?
- Leylilərin elə hamısı ilə oynayardım. Olacaqsa, bu bir qismət, kiminlə oynayacaqsan, artıq bu da bir qismətdi...

- Həcc ziyarətində də olmusunuz...
- Allahın qisməti ilə Həcc ziyarətində olmuşam. Orda olmaq gözəl hissdir. Allaha inanmalısan, Allahdan istəməlisən ki, sənə o ziyarəti qismət eləsin. Mən də bunu Allahdan istəmişəm. Allah-taala duamı eşidib, qismət edib. Buna şükürlər olsun.

- Sənətdə yolunuzu davam etdirən varmı?
- Oğlum Nicat caz-pianoçudur. Mədəniyyət və İncəsənət Universitetinin estrada kafedrasının müşayiətçi müəllimidir.

- Toylara da gedirsiniz. İndi vəziyyət necədir, dolanışıq çıxır?
- İfaçı muğamları düzgün çatdıra biləndə gəlib ona heç nə sifariş vermirlər. Sadəcə, qulaq asırlar, əhsən deyirlər. Mən həmişə Allahıma şükür eləyən adamam. Həmişə də demişəm ki, Allah bərəkət versin. Heç vaxt deməmişəm ki, bu, azdı, çox olsun...

- Daha çox nədən əsəbiləşirsiniz?
- Ən çox avtomobil idarə edəndə əsəbi oluram. Sürücülər arasında elə naşıları, piyadalar arasında elə məsuliyyətsizləri olur ki, istər-istəməz əsəbiləşirsən. Amma əsəb gəldiyi kimi tez də keçib gedir...

Namiq Məmmədli

Namiq Məmmədli



Baxış sayı: 807


Bölməyə aid digər xəbərlər