12:58 / 23-11-2024
Azərbaycanda zəlzələ oldu
Bütün xəbərlər
HÜQUQŞÜNAS-ŞAİR, “QIZIL QƏLƏM” MEDİA MÜKAFATI LAUREANTI ƏDALƏT İZZƏTOĞLU QAFAROVUN ŞEİRLƏRİ
Tarix: 21-09-2018 09:32 | Bölmə: Mədəniyyət

MƏNİ DEYİRLƏR…
Çiçəkləyən ağaclar barın verəcək,
Almasın, heyvasın, narın verəcək,
Bağbanı olmasa xarın verəcək,
Bağbansız şairəm, məni deyirlər.


Şeytan bizi yolumuzdan azdırıb,
Quyumuzu yaman dərin qazdırıb,
Dərdi, qəmi taleyimə yazdırıb, 
Dərdli bir şairəm, məni deyirlər.

 
Şeirim düzülüb qəmimdən gəlir,
Vətənə sevgidən, dəmimdən gəlir,
Yazdığım şeirlər təbimdən gəlir,
İlhamlı şairəm, məni deyirlər.

Dağların başında duman görünsə,
İldırım, fırtına, tufan görünsə,
Məşəqqət, qiyamət, boran görünsə,
Çoşqun bir şairəm, məni deyirlər.

 
Qələmim əlimdə hey yazır, yazır,
Yazdıqca xəyallar başımda azır,
Düşmən vətənimə məzarlar qazır,
Naməkam şairəm, məni deyirlər.

Ədalətəm, haqqı danan deyiləm,
Nahaqqa haqq demə, qanan deyiləm,
Düşmənin halına yanan deyiləm,
Amansız şairəm, məni deyirlər.


V Ə T Ə N
Vətənimdən necə küsüm, inciyim?
Vətən mənim damarımda qanımdır.
Anamızdan necə küsüm, inciyim?
O ki, mənim varlığımdır, canımdır.

Vətən məni bu günlərə çatdırıb,
Ömür verib, illərinə qatdırıb,
Şeir, sənət aləminə atdırıb,
O ki, mənim varlığımdır, canımdır.

 
Vətən mənim torpağımdır, daşımdır,
Ucal Vətən! Ucalığın başımdır.
Şanlı tarix əbədi yaddaşımdır,
O ki, mənim varlığımdır, canımdır.

İran-Turan hamısı qardaşımdır,
Kür-Arazım elə bil göz yaşımdır.
Məkkə-Mədinəm də qəlb sirdaşımdır,
O ki, mənim varlığımdır, canımdır.

İzzətoğlu, vətəninə sən də yan,
Görəsən olarmı, Vətəndən doyan?
Vətənin yolunda ürəklə dayan,
O ki, mənim varlığımdır, canımdır.


DÖYÜŞKƏN ƏSGƏRƏM
Yurdumun səsi qalıb qulaqlarımda,
Hər gün qan ağlayır bulaqlarım da,
Quruyub, çatlayır dodaqlarım da,
Döyüşkən əsgərəm Vətən yolunda.

Yollara çıxmışam ucsuz, bucaqsız,
Qalmışam vətəndə evsiz, ocaqsız,
Olsam da həyatda nə qədər halsız,
Döyüşkən əsgərəm Vətən yolunda.

Bu həyat vətənsiz nəyə gərəkdir?
Şəhidlər vətənə böyük örnəkdir.
Nə qədər vətənim mənə gərəkdir,
Döyüşkən əsgərəm Vətən yolunda.

Üçrəngli bayrağım, ucal göylərə,
Şanın, şöhrətin düşsün dillərə,
Sözümü deyirəm, düşmən ellərə,
Döyüşkən əsgərəm Vətən yolunda.

Ədalət, düşmənə vermə sən aman,
Düşmənin qiymətin verəcək zaman.
Əlimdə qələmim, dönmüşəm yaman,
Döyüşkən əsgərəm Vətən yolunda.


XALQIN ŞAİRİYƏM, MƏNİ DEYİRLƏR
Həyat sərt sınağa çəkibdir məni,
Dağları bürüyüb, görünməz çəni,
Sevincimi alıb, veribdir qəmi,
Yurdsuz bir şairəm, məni deyirlər.

İşğaldır torpağım, solub bağları,
Həsrətə dözməyir qəlbin dağları, 
Keçibdir ömrümün gənclik çağları,
Yurdsuz bir şairəm, məni deyirlər.

Anamı itirdim Ana Vətəndə,
Yurdumu itirdim Ulu Vətəndə,
Yaşadım yetimtək doğma vətəndə,
Yurdsuz bir şairəm, məni deyirlər.

Çoşğun bir dalğayam Vətəndən ötrü,
Yanıram, kül oldum Vətəndən ötrü,
Qəlbi yara qalmışam Vətəndən ötrü,
Yurdsuz bir şairəm, məni deyirlər.

Xəyalda yurduma səfər edirəm, 
Gecəni bir təhər səhər edirəm,
Dərdimi boğuram, qəhər edirəm,
Yurdsuz bir şairəm, məni deyirlər.

Ədalət, Vətənlə çəkilir adın,
Düşmən qoy bilsin ölümün dadın,
Nə işi qalıbdır torpaqda yadın?
Yurdsuz bir şairəm, məni deyirlər. 
Xalqın şairiyəm, məni deyirlər.


UCALA BİLMƏZ
(Şəhidlərə ithaf edirəm)
Sağalmaz yarası Şəhid balanın,
Yüz illər dolanıb keçsə aradan.
Saraylar ucalsa zərli qaladan,
Şəhidin ruhutək ucala bilməz.

Qalxıb qartaltək uca göylərə,
Püskürüb vulkantək axsa çöllərə,
Ulduztək özünü sayanlar belə,
Şəhidin ruhutək ucala bilməz. 

 
Dünya fəth etsə də kosmosu, ayı,
Nə qədər tikilsə də şahlar sarayı,
Deyimlər çoxalıb artsa da sayı, 
Şəhidin ruhutək ucala bilməz.

Ədaləti aciz bilib sayanlar,
Özgə torpağına ayaq basanlar,
Şərəf lövhəsində özünü asanlar,
Şəhidin ruhutək ucala bilməz.


ALLAH EŞQİNƏ
Göylərə qalxıram, göyün ərşinə,
Oradan baxıram yer kürəsinə,
Kainat yaratmış çoxlu möcüzə,
Planetlər dövr edir Allah eşqinə.

Dünyanı bəxş edib Uca Yaradan.
Həyat maraqlıdır, sanki nağıldan.
Qüvvət gəlir mənə, Ulu Tanrıdan. 
Döyünür qəlbim də Allah eşqinə. 

 
Dəyişsin zamanın gözəl nağılı,
Allahım almasın heç vaxt ağılı.
Həyatınız olsun sevgi nağılı.
Gülsün üzümüz də Allah eşqinə.

Dinləyib sözümü, hərdən kəsməyin, 
Yarpaqtək yellənib tez də əsməyin,
Bir işə başlayarkən heç tələsməyin,
Tanrının səbrinə, Allah eşqinə.

Ellərim əsirdir, biz də düşünək, 
Yazıram şerimi onun eşqinə.
Ədalət, qəlbində çatlayır ürək,
Qaytaraq yurdları Allah eşqinə.


SOLUB QARA GÖZLƏRİM
Vətəndən danışıb dastan yazdığım,
Ruhumdan süzülür gəlir sözlərim.
İtirdim, tapmıram, yolun azdığım,
Dağlar üçün solub qara gözlərim.

Günlərim uzundur, ilə bərabər,
Sözləri yazıram dürrə bərabər,
Gözümdən yaş axır selə bərabər,
Dağlar üçün solub qara gözlərim.

Köhnə sazım asılıbdı sinəmdə,
Dilbilməzlər salıb məni kəməndə,
Yollar bağlı, əlim çatmır o kəndə,
Dağlar üçün solub qara gözlərim.

Qaşıyıb yaramı qanatma qardaş,
Ömrümün acısın, yarasın, qardaş,
Deyirəm, yol açaq, o yurda, qardaş,
Dağlar üçün solub qara gözlərim.

İzzətoğlu, nə yatmısan, dur, oyan, 
İşğaldır torpaqlar, demə ki, dayan.
Üçrənli bayrağın rəngiylə boyan,
Dağlar üçün solub qara gözlərim.


V İ C D A N
Söz deyə bilmirəm ellər içində,
Qanunlar pozulur dünyada, Allah!
Vicdanım susmayır, çoşur içimdə, 
Millətə yazığn gəlsin, ay Allah.

Vicdanını təmizlə, ol ona yoldaş,
Vicdanını satma rüşvətə qardaş.
Pak vicdanlara əyərəm mən baş,
Millətə yazığn gəlsin, ay Allah.

Dünyamız alışıb, dünyamız yanır,
Bu həyat dəyişir, qana bulanır,
Bir çoxu çörəyə möhtac dolanır,
Millətə yazığn gəlsin, ay Allah.

Savadsız qalıbdır millətin çoxu,
Alıblar əlindən təhsilin, Allah!
Kürəmiz dəyişir, çıxacaq oxu,
Millətə yazığn gəlsin, ay Allah.

 
Ətrafı bürüyüb xəstəlik, qoxu,
Görə də bilmirəm gözləri toxu,
Bir dinlə Ədaləti, şözünü oxu,
Millətə yazığn gəlsin, ay Allah.


DÜNYAMIZ BOŞALIR, YENƏ DƏ DOLUR...
Həsrətdən bu ürəyim şan-şan olur,
Yurdsuzam dərdimdən gözlərim dolur.
Fikirdən coşuram, həyatım solur,
Dünyamız boşalır, yenə də dolur...

Boşalıb dolduqca bu fani dünya, 
Ümüdlər qapanır, arzular solur.
Əzəldən yaranıb əbədi dünya,
Dünyamız boşalır, yenə də dolur...

Yol cəkir gözlərim, kimlə dərdləşim?
Yurd dərdimlə neçə illər əlləşim?
Bəlkə həb qəbul edim, tamam keyləşim?
Dünyamız boşalır, yenə də dolur...

Tarixi arasaq vətənimiz böyükdür,
Əzəldən torpağımız bölük-bölükdür,
Fikirlər başımda yaman dönükdür,
Dünyamız boşalır, yenə də dolur...

Qoruyaq Odlar Yurdu, doğma Vətəni,
Solubdur Ədalətin vətənində çəməni,
Yurdumuzun yoxdu başqa bir təni.
Dünyamız boşalır, yenə də dolur...


BU EŞQİN NƏYİNDƏN KÜSÜM?
“Sənsiz yaşamaram” demişdin mənə,
Tutub əllərimdən sıxdın sinənə.
Acı göz yaşını axıtdın yenə,
Alışan bu eşqin nəyindən küsüm?

Kədər qılıncını çəkdin üstümə,
Soyuq nəfəsinlə gəldin qəsdimə,
Qoşulmadın yanan alov, tüstümə,
Alışan bu eşqin nəyindən küsüm?

Göylərdən alışıb gələn bu eşqin,
Qəlbimdə öz yeri, sözdə öz yeri,
Dağlarda öz yeri, düzdə öz yeri,
Alışan bu eşqin nəyindən küsüm?

Sevək, məhəbbətin qədrini bilək
Birlikdə sevinək, birlikdə gülək,
Sevgi dünyasını yaşayaq gərək,
Alışan bu eşqin nəyindən küsüm?

Ədalət, bağlandın vəfasız yara,
Bu eşq atəşiylə çəkildin dara,
Ürək çatlayacaq, olacaq para,
Alışan bu eşqin nəyindən küsüm?


ÜRƏK NECƏ DÖZSÜN BU AYRILIĞA?
Yadıma yurdumun dağları düşür,
Həsrətdən quruyan bağları düşür,
Gənclik illərimin çağları düşür,
Ürək necə dözsün bu ayrılığa?

Xəyalımda canlanır o gözəl aləm,
Ürəyimdə kədər, gözlərimdə qəm,
Başımda fırlanır, bütün bu aləm, 
Ürək necə dözsün bu ayrılığa?

Ağdam, Füzuli, Cəbrayıl, Laçın, 
Qarabağa gedən yolları açın.
Günahı nədədir ağarmış saçın?
Ürək necə dözsün bu ayrılığa?

 
Dağlarım həşərat yurduna dönüb, 
Vətənimdə neçə ocağım sönüb,
Fələyin üzü də yamanca çönüb,
Ürək necə dözsün bu ayrılığa?

Elimdən görəndə bir el adamı,
Ürəklər yaxındır, alır qadamı.
Qaytaraq elləri, qalsın yadamı? 
Ürək necə dözsün bu ayrılığa?

 
Ədalət qocalıb yurduna dönsə.
Dağlarım bu gəlişimə sevinsə,
Necə olacağam görən ay Allah?
Ürək necə dözsün bu ayrılığa?





Baxış sayı: 1 463


Bölməyə aid digər xəbərlər