12:51 / 26-11-2024
Sabiq rəis həbs edilib
Bütün xəbərlər
Bakıda yetişdirilsə də Horadiz bənövşəsidir...-Bahar Muradova yazır
Tarix: 23-03-2022 21:36 | Bölmə: Sosial


-Təxminən on beş il olar ki, Horadizdə ANAMA nın bağçasından torpağı ilə bir yerdə çıxarıb bağda əkmək üçün gətirdiyim çobanyastığı topasının yanında üç-dörd yarpaq bənövşənin olduğunu görəndə çox sevinmişdim.İçimdə güclü bir hiss Novruz bayramı ərəfəsində bunun yaxşı bir əlamət olduğunu mənə deyirdi.
O qədər kiçik və zərif idi ki, onu ayırıb başqa yerdə əkməyə ürəyim gəlmədi.Çünki Nardaranın qumsal torpağında quruyub məhv olmayacağından əmin deyildim.
İlk ildə ondan bir xəbər olmadı.Dəfələrlə çobanyastığı yarpaqlarının arasını yoxlasam da ondan bir işarəyə rast gəlmədim.
Təsadüfün mənə hədiyyəsi saydığım bu təbiət möcüzəsini qoruya bilmədiyim üçün özümü günahlandırır, bir az da bağbanı qınayırdım.
Artıq ondan əlimi üzmüşdüm.Çobanyastığı isə artıb çoxalır, bitib tükənməyən bəyaz çiçəkləri ilə göz oxşayırdı. Hətta indi daha çox onu günahkar bilirdim.Düşünürdüm ki, oz arasına heç bir alaq otunu, hətta çayırı belə buraxmayan bu bitki bənövşə kimi küskün xarakterli bir yaz çiçəyini öz qoynunda bəsləmək istəməzdi
Bir neçə dəfə ikilikdə olarkən üzümü ona tutub "öz aramızdır, heç yoldaşlığın yoxmuş ki, sənin. Füzulidən bura qədər bir yerdə gəldiyin həmyerlinə belə diqqətsizliyini necə izah edə bilərsən?"
Deyim sizə ki, daşdan səs çıxır, çobanyastığından çıxmırdı.Sanki mənim acığıma bir az da qol-qanad ataraq daha çox yeri zəbt etməyə başlamışdı..
Hər onun yanından keçəndə bu söhbətimi xatırlayır, təəssüf qarışıq hisslər keçirirdim.
Artıq on il keçmiş olardı.Çobanyastığı onun üçün ayrılmış ləkə yerləşmirdi.O qədər artıb çoxalmışdı ki, təxminən altmış-yetmiş sm. boyu olan bəyaz çiçəkləri bir-birinə dolaşırdı.
Ona qarşı incikliyimi içimdə basdıraraq bir payız bağbandan onu seyrəltməyi və bağın digər tərəflərinə də yaymağı xahiş elədim.
Yaz agzı yenə adətim üzrə qum qarışıq Bakı küləyinə və soyuğuna tab gətirərək yaza çıxmış ağac, bitki və gül kollarını diqqətlə müşahidə zamanı birdən yeri dəyişdirilmiş çobanyastığı topasının içndən kükrəyib qalxan açıq yaşıl yarpaqların arasında bükülmüş boyunlarını günəşə doğru uzadan bir neçə bənövşə düyməçəsi gözümə sataşdı.
Əvvəlcə gözümə inanmadım. Əyilib yarpaqları oyana bu yana aralayıb doğurdanda bənövşə olduğuna əmin olduqdan sonra sevincimin həddi -hüdudu olmadı.
Sonra ötən illər ərzində bu hadisə ilə əlaqədar düşüncələrimi, bənövşənin bitməsi, pöhrələməsi, çiçəkləməsının Qarabağ məsələsi, itirilmiş torpaqlarımız və mənim uşaqlıq xatirələrimlə, həmçinin gələcəyimiz,o torpaqlara qayıdışımızla bağlı bir əlamət kimi ürəyimdə kök salmasını xatırladım. Sinə dolusu rahat nəfəs aldım.
Bənövşə ilə üz-üzə bir xeyli dayandığımı sonradan fikrimdən keçənləri bir də sıraya düzərkən anladım. Həm də onu anladım ki, əslində bu bir neçə il ərzində sərt şəkildə qınadığım çobanyastığı bu zərif yaz gülünü öz qoynunda qoruyub saxlaylb.O da öz növbəsində yeni mühitin sərt sınaqlarına alışmaqla güc -qüvvət toplayıb və imkan yaranan kimi yenidən boy verərək var olduğunu, bu dünyada və onu yetirən bu torpaqda yaşamaq haqqını istifadə edəcəyini bütün ətrafına göstərib.
İçimdə sonsuz bir qürur və tükənməz bir enerji hiss edirdim. Yəni biz bu bənövşə kimi uca Tanrının bizə bəxş etdiyi bu torpaqda yaşamaq, artmaq, böyümək və güclənmək üçün bir birimizə dəstək olmaq, birlik və həmrəylik naminə şəxsi maraqlarımızdan keçməklə hər şeyə nail ola bilər və daha güclü bir şəkildə öz yurdlarımıza qayıda bilərik.
Deyim ki, bu illər ərzində nə vaxtsa bir də öz yurduma qayıda bilməyəcəyim, yaxud o günü görməyəcəyim barədə fikri yaxına buraxmadığım halda, Horadiz bənövşəsinin bu qəhrəmanlığından sonra qəti şəkildə əmin oldum ki, biz bir xalq və dövlət olaraq çox tezliklə bunu bacaracağıq.Horadizdən başlanan uğurlarımız mütləq böyük QƏLƏBƏ ilə nəticələnəcək.
İndı artıq qazandığımız Böyük Zəfərdən sonra yurdumuza Novruzun ikinci gəlişini qeyd edirik. Mən indi o uzaq keçmişdə Horadizdən Bakıya gəlmiş üç yarpaqın yaratdığı böyük bir çəmənliyin qarşısındayam. İndi minlərlə boynu bükük bənövşənin necə azad nəfəs aldığını, köklərini bu torpağa daha bərk basaraq günəşə boylandığını görür və daha böyük qürur, daha möhtəşəm fəxarət hissi keçirirəm.
İndi artıq hamımız əminik ki, bir zamanlar məcburiyyət qarşısında öz evini, yurdunu tərk edərək ölkəmizin müxtəlif regionlarında öz soydaşlarına, xalqına və dövlətinə sığınan bütün insanlar işğaldan azad olunan, hazırda isə tikilməkdə, qurulmaqda olan yurdlarına və evlərinə dönəcəklər.
Mən də qayıdacağam və o zaman öz-özümə verdiyim vədimi yerinə yetirəcəyəm. Bu dəfə sərt Abşeron iqlimində ayaqda qalmağı bacarmış və mənə böyük ümid vermiş Horadiz bənövşəsini yenidən qurulmuş yurdlarımızın hər birinə hədiyyə olaraq aparacağam.
Bütün NOVRUZ niyyətlərimizin beləcə çin olması arzusu ilə bayramımız mübarək olsun!



Baxış sayı: 393


Bölməyə aid digər xəbərlər
24-11-2024, 22:26 Bu da xatirə - Fotosu